16 kwietnia zmarł ks. Jan Chodura, kapłan diecezji opolskiej, wieloletni misjonarz w Togo
Śp. ks. Jan Chodura urodził się 10 grudnia 1940 r. w Tarnowie Opolskim, w rodzinie Szymona i Franciszki zd. Hermasz. Szkołę podstawową ukończył w 1954 r. w rodzinnym Tarnowie i kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym przy Niższym Seminarium Duchownym w Gliwicach. Po złożeniu w 1958 r. Państwowego Eksternistycznego Egzaminu Dojrzałości przed Państwową Komisją Egzaminacyjną w Mikołowie wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1963 r. w Opolu z rąk biskupa Franciszka Jopa. Po święceniach został wikariuszem w parafii pw. Wszystkich Świętych w Gliwicach (1963-1969), a następnie w parafii pw. św. Józefa w Zabrzu (1969-1974). W 1974 r. pełnił przez pół roku funkcję wikariusza adiutora w parafii pw. św. Jadwigi w Raciborzu-Markowicach, by po zatwierdzeniu przez władze państwowe zostać proboszczem tej parafii. W latach 1979-1980 pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Racibórz-Wschód.
W 1980 r. podjął decyzję, aby udać się do pracy misyjnej do Togo i po rocznym kursie językowym w Brukseli rozpoczął ją w 1981 r. najpierw w diecezji Sokode, a potem w diecezji Kara. Przez 16 lat (1982-1998) był proboszczem w Ketao. W swojej togijskiej parafii wybudował imponujący kościół, zaś w miejscowościach filialnych za jego staraniem powstały 4 dalsze kościoły. Do parafii sprowadził miejscowe siostry zakonne. Wśród jego wychowanków jest aktualnie kilku kapłanów oraz obecny biskup diecezji Kara. W 1995 r. został mianowany przez biskupa wikariuszem generalnym diecezji Kara.
Pogarszający się stan zdrowia, zwłaszcza powtarzająca się malaria chroniczna, zmusiły go w 1998 r. do opuszczenia Togo. Leczył się kilka miesięcy w Belgii oraz w Głuchołazach. W roku 1999 został mianowany rezydentem-administratorem kościoła pw. Niepokalanego Serca NMP w Świerklach. Ze względów zdrowotnych w 2011 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu. W uznaniu dla jego zaangażowania duszpasterskiego biskup opolski odznaczył go w 1981 r. tytułem dziekana honorowego, a w 2003 r. tytułem radcy duchownego. Zmarł po ciężkiej chorobie 16 kwietnia 2014 r.
Jego pogrzeb odbędzie się we wtorek 22 kwietnia br. o godz. 10.30 w kościele pw. Niepokalanego Serca NMP w Świerklach. Polecajmy śp. ks. Jana Bożemu Miłosierdziu: Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci, niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
W 1980 r. podjął decyzję, aby udać się do pracy misyjnej do Togo i po rocznym kursie językowym w Brukseli rozpoczął ją w 1981 r. najpierw w diecezji Sokode, a potem w diecezji Kara. Przez 16 lat (1982-1998) był proboszczem w Ketao. W swojej togijskiej parafii wybudował imponujący kościół, zaś w miejscowościach filialnych za jego staraniem powstały 4 dalsze kościoły. Do parafii sprowadził miejscowe siostry zakonne. Wśród jego wychowanków jest aktualnie kilku kapłanów oraz obecny biskup diecezji Kara. W 1995 r. został mianowany przez biskupa wikariuszem generalnym diecezji Kara.
Pogarszający się stan zdrowia, zwłaszcza powtarzająca się malaria chroniczna, zmusiły go w 1998 r. do opuszczenia Togo. Leczył się kilka miesięcy w Belgii oraz w Głuchołazach. W roku 1999 został mianowany rezydentem-administratorem kościoła pw. Niepokalanego Serca NMP w Świerklach. Ze względów zdrowotnych w 2011 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu. W uznaniu dla jego zaangażowania duszpasterskiego biskup opolski odznaczył go w 1981 r. tytułem dziekana honorowego, a w 2003 r. tytułem radcy duchownego. Zmarł po ciężkiej chorobie 16 kwietnia 2014 r.
Jego pogrzeb odbędzie się we wtorek 22 kwietnia br. o godz. 10.30 w kościele pw. Niepokalanego Serca NMP w Świerklach. Polecajmy śp. ks. Jana Bożemu Miłosierdziu: Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci, niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.