Każde dziecko jest radością nie tylko rodziców, ale także radością Kościoła i całego społeczeństwa. Pan Jezus w szczególny sposób ukochał dzieci i postawił je jako wzór dla nas wszystkich. "Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego" (Mt 18, 3). Na świecie wiele dzieci doświadcza ogromnych cierpień i podlega różnorodnym zagrożeniom. Cierpią głód i nędzę, umierają z powodu chorób i niedożywienia, są ofiarami wojen i przemocy. Sytuacja ta zmusza do ciągłego niepokoju o ich los. Z pomocą tym dzieciom przychodzi Dzieło Świętego Dziecięctwa, dziś Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci (PDMD), które już ponad 170 lat służy Kościołowi.
Dzieło to założył w Nancy - we Francji - w 1843 r. bp Karol de Forbin-Janson. Od tego czasu pod hasłem: Dzieci pomagają dzieciom trwa nieustanna pomoc duchowa i materialna dla dzieci najbardziej potrzebujących. Do Polski Dzieło dotarło w 1858 r., a w 1922 r. papież Pius XI nadał mu tytuł "Papieskie", tym samym czyniąc je uniwersalnym, powszechnym.
W Polsce stało się już tradycją, że w okresie I Komunii św. na katechezie dzieci zapoznają się z ideą PDMD, a także z wielkim zadaniem - bycia małymi misjonarzami. W Białym Tygodniu jeden dzień poświęcony jest modlitwie za misje. W tym dniu cała oprawa liturgiczna ma wymiar misyjny. Dzieci modlą się za swoich rówieśników z krajów misyjnych i dzielą się darem materialnym, składanym w specjalnie przygotowanych na ten cel kopertach z napisem: "Mój dar dla dzieci z krajów misyjnych". W ten sposób poszerzają Misyjny Łańcuch Otwartych Serc. Na pamiątkę tego dnia dzieci otrzymują obrazek z modlitwą, który będzie im przypominał o udziale w misyjnym dziele Kościoła. Nie jest to tylko gest jednorazowy, chodzi tutaj o rozpalenie ducha misyjnego i otwarcie dziecięcych serc na swoich rówieśników.
Owocem zaangażowania niech będzie w intencjach misyjnych oraz drobne ofiary przeznaczone dla dzieci z krajów misyjnych (ew. ofiary można wpłacać na konto kurii diecezjalnej). Należałoby podkreślić, by ofiara stanowiła cząstkę daru, który dziecko otrzymało z okazji I-szej Komunii św. Pragniemy dodać, że pieniądze te przeznaczone są na tworzenie i wspomaganie wszystkiego, co służy dzieciom na misjach: na środki służące do duszpasterstwa dzieci, do ich formacji chrześcijańskiej, do nauczania, do ochrony życia i zdrowia, szczególnie tam, gdzie wskutek klęski głodu i z braku pomocy lekarskiej giną ich tysiące. Papieskie Dzieło Dziecięctwa Misyjnego za pośrednictwem misjonarzy udziela pomocy finansowej szpitalom, sierocińcom, szkołom i przytułkom na misjach. U większości dzieci tkwi naturalny, ciągle nie do końca wykorzystany potencjał szczerej miłości braterskiej, nie znający granic. Chciejmy go wykrzesać w duchu odpowiedzialności za Kościół i powszechne zbawienie świata.
W okresie Białego Tygodnia dzieci przyjmowane są do PDMD, otrzymują wówczas indeks i legitymację. Działalność misyjna, jaką podejmują dzieci, pomaga im samym wzrastać w wierze, przybliża ich do Chrystusa i czyni radosnymi uczniami Zbawiciela świata.
Dzieło to założył w Nancy - we Francji - w 1843 r. bp Karol de Forbin-Janson. Od tego czasu pod hasłem: Dzieci pomagają dzieciom trwa nieustanna pomoc duchowa i materialna dla dzieci najbardziej potrzebujących. Do Polski Dzieło dotarło w 1858 r., a w 1922 r. papież Pius XI nadał mu tytuł "Papieskie", tym samym czyniąc je uniwersalnym, powszechnym.
W Polsce stało się już tradycją, że w okresie I Komunii św. na katechezie dzieci zapoznają się z ideą PDMD, a także z wielkim zadaniem - bycia małymi misjonarzami. W Białym Tygodniu jeden dzień poświęcony jest modlitwie za misje. W tym dniu cała oprawa liturgiczna ma wymiar misyjny. Dzieci modlą się za swoich rówieśników z krajów misyjnych i dzielą się darem materialnym, składanym w specjalnie przygotowanych na ten cel kopertach z napisem: "Mój dar dla dzieci z krajów misyjnych". W ten sposób poszerzają Misyjny Łańcuch Otwartych Serc. Na pamiątkę tego dnia dzieci otrzymują obrazek z modlitwą, który będzie im przypominał o udziale w misyjnym dziele Kościoła. Nie jest to tylko gest jednorazowy, chodzi tutaj o rozpalenie ducha misyjnego i otwarcie dziecięcych serc na swoich rówieśników.
Owocem zaangażowania niech będzie w intencjach misyjnych oraz drobne ofiary przeznaczone dla dzieci z krajów misyjnych (ew. ofiary można wpłacać na konto kurii diecezjalnej). Należałoby podkreślić, by ofiara stanowiła cząstkę daru, który dziecko otrzymało z okazji I-szej Komunii św. Pragniemy dodać, że pieniądze te przeznaczone są na tworzenie i wspomaganie wszystkiego, co służy dzieciom na misjach: na środki służące do duszpasterstwa dzieci, do ich formacji chrześcijańskiej, do nauczania, do ochrony życia i zdrowia, szczególnie tam, gdzie wskutek klęski głodu i z braku pomocy lekarskiej giną ich tysiące. Papieskie Dzieło Dziecięctwa Misyjnego za pośrednictwem misjonarzy udziela pomocy finansowej szpitalom, sierocińcom, szkołom i przytułkom na misjach. U większości dzieci tkwi naturalny, ciągle nie do końca wykorzystany potencjał szczerej miłości braterskiej, nie znający granic. Chciejmy go wykrzesać w duchu odpowiedzialności za Kościół i powszechne zbawienie świata.
W okresie Białego Tygodnia dzieci przyjmowane są do PDMD, otrzymują wówczas indeks i legitymację. Działalność misyjna, jaką podejmują dzieci, pomaga im samym wzrastać w wierze, przybliża ich do Chrystusa i czyni radosnymi uczniami Zbawiciela świata.