Haloukpaboundou, 14 października 2025
Tydzień Misyjny 2025
„Misjonarze nadziei” - to hasło 99 Światowego Dnia Misyjnego, który w tym roku przypada 19 października. Tego dnia rozpoczyna się także Tydzień Misyjny, który jest czasem modlitwy, refleksji i solidarności z misjonarzami na całym świecie. Temat orędzia misyjnego „ Misjonarze nadziei wśród wszystkich narodów” podkreśla nadzieję i jedność, ukazując w jaki sposób możemy wspólnie przekuć naszą wiarę w konkretne czyny pomocy misjom.
W ostatnich latach zajmowałem się budową kościoła i organizowaniem życia parafialnego w Affem Kabyé, na wiosce w buszu przy granicy z Beninem. Dziś, kiedy budowa misji jest już ukończona, powstały zarówno jej struktury materialne jak i duchowe, miejscowy biskup powierzył mi nowo utworzoną parafię pw. Chrystusa Króla w Haloukpaboundou, w całkiem innej części diecezji Sokodé.
Na terenie 2 ha ziemi mieści się tylko duża kaplica, która może pomieścić ok. 100 wiernych, mały domek utworzony z bloków z ziemi, który na początku był tymczasową plebanią, bez prądu i bieżącej wody oraz nowo wybudowane dwupokojowe mieszkanie z zakrystią. Do parafii przynależy jeszcze dodatkowo sześć wiosek, w całości ponad 6 000 mieszkańców, z tego niespełna 20 % to wierni Kościoła Katolickiego. Ludzie utrzymują się z rolnictwa, a prace wykonywane są ręcznie, za pomocą motyki i maczet.
Nowa parafia to nie tylko budowa kościoła i plebani, ale to przede wszystkim nadzieja na rozwój dla całej społeczności. W Togo, dostęp do czystej wody pitnej stanowi ciągle ogromne wezwanie, zwłaszcza na obszarach wiejskich. Dzięki pomocy diecezji poznańskiej a konkretnie szafarzom Komunii świętej mogliśmy wykopać na początku grudnia zeszłego roku jedną studnię głębinową. Tych studni głębinowych potrzeba ciągle jeszcze więcej. Wielu mieszkańców wiosek zmuszonych jest do czerpania wody ze skażonych rzek, stawów czy płytkich studzień kopanych ręcznie na terenach podmokłych.
Dostęp do prądu na wioskach w Togo przechodzi wiele etapów. Są jeszcze wielkie przestrzenie, gdzie elektryczności nie ma. Wioska Haloukpaboundou nie ma jeszcze dostatecznie rozwiniętej infrastruktury zatem z systematyczną elektryfikacją trzeba będzie jeszcze poczekać kilka lat. Brak energii elektrycznej ma negatywny wpływ na rozwój gospodarczy, edukację i jakość życia. Dlatego naszym szczególnym wyzwaniem w tym roku jest stworzenie instalacji fotowoltaicznej na terenie misji, na obszarze odizolowanym od elektryczności.
W Togo, jak też w wielu krajach Afryki Zachodniej, wielu ludzi nie ma ubezpieczenia zdrowotnego. Jakiekolwiek leczenie jest odpłatne, co stanowi ogromne wyzwanie szczególnie dla ludzi na wioskach, którzy zmagają się z biedą w codziennym przetrwaniu. W wiosce działa jedna przychodnia lekarska, w której przyjmuje pielęgniarz. Do najbliższego szpitala trzeba jechać drogą polną ponad 20 km. Dlatego nieodzowne jest stworzenie na misji punktu wsparcia dla najbardziej potrzebujących.
W świecie rozdartym niesprawiedliwością, gdzie wielu żyje w warunkach niegodnych człowieczeństwa, wiara upomina nas, abyśmy uznali obecność Chrystusa w zepchniętych na marginesy życia i zaangażowali się na rzecz braterstwa i sprawiedliwości między ludźmi. Dlatego rodzi się na nowej parafii potrzeba stworzenia świetlicy dla dzieci i młodzieży oraz miejsca spotkań wraz z infrastrukturą społeczno-kulturalną dla wszystkich mieszkańców wioski. Świetlica na misji stałaby się centrum kultury i rozrywki dla całej społeczności wiejskiej a szczególnie dla dzieci i młodzieży. Miałaby na celu także zwiększenie dostępu do informacji, kultury i oświaty oraz wydarzeń o charakterze integracyjnym i rozrywkowym.
Budowa nowej parafii na misjach to proces, który wymaga zaangażowania wielu osób i instytucji, ale przynosi ogromne korzyści dla lokalnej społeczności. Od pewnego czasu tworzymy pracownię krawiecką dla młodych matek samotnie wychowujących dzieci oraz dziewczyn z biednych rodzin, których nie stać na opłacenie formacji. Dzięki wsparciu finansowemu zaprzyjaźnionych parafii mogliśmy zakupić maszyny do szycia i niezbędne akcesoria oraz wyposażyć pracownię, aby dziewczyny mogły się uczyć nowego zawodu. Mamy nadzieje że pomoże im to w przyszłości poprawić ich życie wychodząc z biedy i z bezrobocia.
Dziękuję wszystkim znajomym, ofiarodawcom i tym, których spotkałem na mojej misyjnej drodze. Dziękuję wszystkim darczyńcom Funduszu Pomocy Misjonarzom Diecezji Opolskiej jak i młodzieży, która w podzięce za dar sakramentu bierzmowania, przekazała na misje szaty i paramenty liturgiczne niezbędne do sprawowania sakramentów i nabożeństw.
Dziękuję również parafiom w których gościłem podczas mego urlopu za zorganizowaną kolektę, jak i tym parafiom, które mnie wspierają już regularnie. Niech Pan Bóg Wam wszystkim błogosławi w zaangażowaniu i we współpracy na rzecz misji, dzięki której zmieniła się i nieustannie się zmienia historia życia wielu konkretnych ludzi.
Podczas Jubileuszu świata misyjnego i migrantów 5 października w Rzymie papież Leon XIV wzywał do odnowienia w sobie żaru powołania misyjnego, zachęcał do służby Ewangelii i braciom, nie dążąc do własnych korzyści, lecz jedynie po to, aby nieść światu miłość Pana.
Ks. Robert Dura FD – Haloukpaboundou / Togo
Kto chciałby wesprzeć budowę nowej parafii może wpłacić ofiary na konto Funduszu Pomocy Misjonarzom Diecezji Opolskiej z zaznaczeniem „ks. Robert Dura Togo”. PEKAO S.A. I O/OPOLE 36 1240 1633 1111 0000 2651 7221 (w PLN) oraz 11 1240 5178 1978 0010 5448 0527 (w EUR). Środki przekazywane na konto Funduszu Pomocy Misjonarzom Diecezji Opolskiej mogą być w pełni odliczane z podatku dochodowego.
