W trosce o duchowy rozwój wiernych w czasie letniego wypoczynku

Tekst do druku

Drodzy Diecezjanie,
list niniejszy kieruję do Was także w związku z uroczystymi obchodami na Górze Świętej Anny 100-lecia koronacji figury św. Anny Samotrzeciej. 14 września 1910 roku wrocławski biskup pomocniczy Karol Augustyn przyozdobił figurę trzema złotymi koronami. Wówczas dla upamiętnienia tego wydarzenia na szlaku dróżek maryjnych wzniesiono nową kaplicę Koronacji Matki Boskiej, która w swej bryle zawiera charakterystyczne elementy korony. Tym razem w czasie dorocznego odpustu ku czci św. Anny, w niedzielę 25 lipca br., chcemy to wydarzenie przypomnieć i wyrazić Bogu wdzięczność za wszelkie łaski, które stały się naszym udziałem i za możliwość dalszego ich zyskiwania na owej „Górze ufnej modlitwy”. Wprawdzie św. Anna patronuje wielu kościołom w naszej diecezji, wszystkich zapraszam jednak szczególnie na  Górę Świętej Anny na diecezjalne obchody stulecia koronacji figury św. Anny Samotrzeciej. Uroczyste obchody rozpoczną się już w sobotni wieczór 24 lipca. Mszy św. pontyfikalnej o godz. 18.00 przewodniczyć będzie i kazanie wygłosi biskup gliwicki Jan Wieczorek. W niedzielę w czasie sumy odpustowej o godz. 11.00 wraz z Wami, ufam, licznie zgromadzonymi, zamierzam dokonać aktu poświęcenia św. Annie naszych rodzin i całej naszej diecezji.
Nie ulega wątpliwości, że czas wakacyjnego i urlopowego wypoczynku powinien służyć regeneracji sił fizycznych i duchowych. To znaczy, że nasz odpoczynek powinien iść w parze z określonym zaangażowaniem na rzecz naszego rozwoju duchowego. Krótko mówiąc nie może być „odpoczynku od Pana Boga”. Ponieważ mamy więcej czasu dla siebie i swoich bliskich, istnieje duża szansa indywidualnego i rodzinnego odnowienia przymierza z Bogiem i trzeba zadbać o to, by tej szansy nie zmarnować i wejść w naszą codzienność z nową mobilizacją, motywacją i świeżością wiary.
Możliwości duchowego wzrostu mamy wiele. Z pewnością warto wziąć pod uwagę rodzinny wyjazd na rekolekcje, czy dzień skupienia w ośrodku rekolekcyjnym, albo na łonie przyrody. Można razem wybrać się na szlak sakralnych zabytków i niemal niepostrzeżenie doznać odnowienia wiary i więzi rodzinnych. Nade wszystko zaś powinniśmy zadbać o prawdziwie chrześcijańskie przeżywanie niedzieli, z dala od marketów, w bliskości Boga i naszych bliskich.
W naszych dekanatach w okresie letnim przeżywamy wiele wspaniałych uroczystości odpustowych ku czci świętych patronów. W ostatnich latach są nieco zaniedbywane. A przecież udział w nich stanowi wspaniałą formę ubogacenia naszej wiary, naszego ducha, a nawet więzi rodzinnych. I jest to najczęściej rzecz na wyciągnięcie ręki; wystarczy trochę dobrych chęci, wsiąść w auto i pokonać kilkanaście kilometrów, czy zaprosić na odpust do siebie. Z pewnością przodkom naszym było o wiele trudniej; jechali furmanką, rowerem, szli pieszo – wszystko jednak z myślą o uczestniczeniu w sumie odpustowej, zyskaniu łaski odpustu i okazjonalnym odwiedzeniu bliskich.
Kochani Moi, ten swoisty ryt przeżywania na Śląsku wielu niedziel stanowił przez wieki ważki element kształtowania śląskiej religijności, a przez to i śląskiej tożsamości. Nade wszystko chodzi jednak o możliwość zyskania łaski odpustu, czyli darowania przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy (por. Kompendium Katechizmu Kościoła Katolickiego, nr 312). Otóż, w sakramencie pokuty i pojednania zostają zgładzone nasze winy. Obciąża nas jeszcze tzw. kara doczesna, czyli konsekwencje grzechu, które destrukcyjnie wpływają na możliwość naszego duchowego wzrostu i rozwoju. Przez posługę Kościoła, który określa konkretne warunki zyskania łaski odpustu, Pan Bóg przychodzi nam z pomocą; oferuje nam i naszym zmarłym uwolnienie z konsekwencji naszych grzechów. Potrzeba jednak zadbać o stan łaski uświęcającej, wziąć udział w liturgii odpustowej i odmówić modlitwy wskazane przez Magisterium Kościoła.
Wspaniałą formą umożliwiającą nam rozwój duchowy jest również pielgrzymowanie. Jest dziś wiele możliwości tego typu podążania do miejsc świętych w duchu pokuty, wyrażania Bogu wdzięczności i upraszania Jego łaski. Oprócz form autokarowych, wielu diecezjan podejmuje trud pieszego pielgrzymowania. Jest to rzecz godna pochwały i uznania, i oby ten pieszy ruch pielgrzymkowy pośród nas nie ustawał. Potrzebujemy dziś wiele modlitwy wspartej mocną ofiarą, pielgrzymim trudem.
W ostatnich dniach uczestniczyłem w Jubileuszowej 25. Pielgrzymce Ziemi Oleskiej na Górę Świętej Anny. Stanowi od lat formę wyrażenia przez młodzież, studentów, rodziców i nauczycieli wdzięczności Bogu za kolejny rok szkolny i akademicki, a równocześnie formę rekolekcji u początku wakacji – inicjatywa naprawdę warta zauważenia i podjęcia. W sierpniu, po raz 34. wyrusza na Jasną Górę nasza Piesza Pielgrzymka Opolska. Tradycyjnie, jako pierwszy – w niedzielę 15 sierpnia – wyruszy strumień z Nysy, w poniedziałek dołączą Opole, Głubczyce, Racibórz, a we wtorek – Kluczbork. Każdego, kto tylko może serdecznie zapraszam do wzięcia udziału w naszej diecezjalnej pielgrzymce. Konkretne informacje na temat programu i jego realizacji znaleźć można m.in. na stronie internetowej naszej diecezji. Wszystkich tych, którzy nie będą mogli wziąć udziału w pielgrzymce, zapraszam wraz z organizatorami do pielgrzymowania duchowego: przez codzienną w tym czasie modlitwę różańcową, w miarę możliwości obecność na Mszy św. oraz ofiarowanie swojej pracy i cierpienia, w łączności z trudem pielgrzymim podążających pieszo
do Częstochowy.
Na koniec równie serdecznie zapraszam Was do kontynuowania, tak ważnego dla naszych przodków, pielgrzymowania na Górę Świętej Anny w związku z trzema wielkimi odpustami: Wniebowzięcia NMP, Aniołów Stróżów i Podwyższenia Krzyża Świętego. Odpusty te są połączone z obchodami kalwaryjskimi, które stwarzają nam w wielkiej rzeszy pielgrzymów niepowtarzalną możliwość rozważania Męki Pańskiej i boleści Maryi, ubogacania się mocą zwiastowanego wówczas słowa i świadectwem wiary idących wraz z nami. Niestety, od pewnego czasu duszpasterze obserwują jak to wspaniałe dziedzictwo wiary Górnego Śląska bywa nieco zaniedbywane przez wielu wiernych, w tym także przez niektórych duchownych. Dlatego proszę Was, moi drodzy, byście się znowu bardziej zaangażowali w annogórskie pielgrzymowanie, które przez wieki tak wspaniale owocowało w sercach ludzi, w ich rodzinach i wspólnotach parafialnych.
W tym miejscu zapraszam Was także bardzo serdecznie na odpust ku czci św. Jacka w Kamieniu Śląskim w niedzielę 22 sierpnia br. Niech podjęta w diecezji ufna modlitwa za młode pokolenie rozwija się dalej i owocuje. Zaś na cały ten czas wakacyjnego odpoczynku życzę Wam wszystkim duchowego rozwoju i z serca Wam błogosławię.

Wasz biskup

† Andrzej Czaja

Opole, 6 lipca 2010 r.

-------------------------------------
Czcigodnych Księży proszę o odczytanie niniejszego listu w niedzielę 11 lub 18 lipca br.