Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi (Dz 5,29)
Drodzy Diecezjanie,
okres wielkanocny to szczególny czas umacniania naszej wiary. Wielokroć słyszymy opisy ukazywania się Jezusa uczniom po Jego zmartwychwstaniu właśnie po to, aby uwierzyli w Niego. Z relacji ewangelistów dowiadujemy się, że Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, potem dwom uczniom na drodze do Emaus i w końcu ukazał się Jedenastu. Uradowali się ujrzawszy Pana. On zaś wyrzucił im „brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego” (Mk 16,14). Gdy przyszedł do nich ponownie i okazał szczególną łaskę św. Tomaszowi, by mógł włożyć dłoń w Jego przebity bok, wybrzmiało mocno wyznanie wiary „niedowiarka”: „Pan mój i Bóg mój”.
Przed chwilą słyszeliśmy, jak Jezus trzeci raz ukazał się uczniom. Dostąpiło tej łaski siedmiu uczniów nad Morzem Tyberiadzkim, po tym, jak w nocy nic nie złowili. Początkowo nie rozpoznali Zmartwychwstałego. Wszyscy jednak doświadczyli mocy i owocowania Jego słowa, gdy posłuchali Jego podpowiedzi i wyciągnęli na brzeg sieć pełną wielkich ryb. Odtąd świadomie przeżywali obecność Jezusa. „Żaden nie odważył się zadać Mu pytania: «Kto Ty jesteś?», bo wiedzieli, że to jest Pan” (J 21,12). I wywiązał się niesamowity dialog Jezusa z Piotrem, można powiedzieć, że zostało zawarte przymierze między nimi, zwieńczone skierowanym do Piotra wezwaniem: „Pójdź za Mną!”.
Na takiej drodze spotkań ze Zmartwychwstałym wiara uczniów została ugruntowana, a jej wyrazem są słowa Piotra i apostołów zapisane w Dziejach Apostolskich: „Trzeba bardziej słuchać Boga niż ludzi. Bóg naszych ojców wskrzesił Jezusa […], wywyższył Go na prawicę swoją jako Władcę i Zbawiciela […]. Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Duch Święty, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni” (Dz 5,29-31).
W ten sposób, w ramach sprawowanej liturgii wielkanocnej, Kościół uświadamia nam, co znamionuje dojrzałą wiarę – mocne przeświadczenie, że Jezus żyje i jest z nami, świadome przeżywanie Jego obecności, posłuszeństwo Jego słowu, zatroskanie o żywą więź z Jezusem i mężne świadectwo o Jego miłości. Nie wystarcza więc przyjść w niedzielę do świątyni na Mszę św. Trzeba jeszcze uczynić Jezusa Panem naszego życia, wziąć Jezusa w życie małżeńskie i rodzinne i razem z Nim iść przez życie. Chodzi o ukierunkowanie życia na Boga, na Jezusa. Zwłaszcza każdą niedzielę trzeba uczynić na powrót prawdziwie Dniem Pańskim, dniem poświęconym Bogu. Taki dzień oznacza zaangażowany udział rodziny w liturgii i w popołudniowym nabożeństwie, wspólny posiłek z modlitwą do Pana, wspólną rekreację i zakończenie dnia wspólną modlitwą.
Rzecz jasna nie da się tego osiągnąć bez prawdziwej miłości do Jezusa, bez umiłowania Go całym sercem. On wprawdzie umie wejść do naszych mieszkań i domów mimo drzwi zamkniętych, ale trzeba Go zaprosić i otworzyć swe serce. I nie wystarczy deklarować miłość: „Panie, Ty wiesz, że Cię kocham”. W dialogu z Piotrem Jezus uświadamia nam, że miłość trzeba wyrazić oddaniem Mu życia. Mówiąc obrazowo, trzeba dać się Jezusowi opasać i poprowadzić. On ma projekt na nasze życie i dlatego trzeba się poddać Jego woli, trzeba bardziej słuchać Jezusa aniżeli ludzi.
Tydzień Biblijny, który dziś rozpoczynamy, może nas na nowo ku takiemu życiu zmobilizować. Pismo św. stoi na naszych półkach. Trzeba je tylko wziąć do rąk i czytać, samemu i we wspólnocie domu. Zachęcam też was, drodzy Diecezjanie, do kształtowania kręgów biblijnych. W spotkaniach ze Zmartwychwstałym apostołowie nade wszystko słuchali Pana. I nam trzeba więcej słuchać Jezusa, aby znać Jego orędzie i poznać Jego wolę dotyczącą naszego życia. Trzeba Mu też zawierzyć, zdać się na Jego słowo, nie tylko wtedy, kiedy „połów ryb” nie jest udany, kiedy w życiu „idzie nam jak po grudzie”, w myśl zasady: „Jak trwoga, to do Boga”. Gdy wiedzie się nam dobrze, tym bardziej trzeba pytać o wolę Jezusa, aby nie ulec pokusie życia po swojemu.
Za tydzień możemy też podjąć z nową gorliwością trud wspólnej modlitwy, której coraz bardziej brakuje w naszych domach i rodzinach. Jak zawsze w IV niedzielę wielkanocną rozpoczynamy Tydzień Powszechnej Modlitwy o powołania kapłańskie. Dlatego proszę Was bardzo, abyście w nadchodzącym tygodniu gromadzili się liczniej w naszych świątyniach, a także byście w domu klękali razem do modlitwy błagalnej o powołania kapłańskie, zakonne i misyjne. Módlcie się też za młode pokolenie i za rodziny, prosząc zwłaszcza o żywą wiarę.
Dniem szczególnej modlitwy za nasze rodziny będzie Diecezjalne Święto Rodziny, obchodzone pod hasłem: „Rodzina Miłością Wielka”. Jak przed rokiem zapraszam Was wszystkich do Jemielnicy w liturgiczne wspomnienie św. Józefa Robotnika, czyli 1 maja. Przyjedźcie całymi rodzinami, by dziękować Bogu za dar bł. Jana Pawła II i modlić się o jego kanonizację, by zamanifestować swą wiarę i wołać do Pana: Przymnóż wiary w naszych rodzinach! Może to być wspaniały czas odnowienia przymierza z Bogiem, czas wyznania razem miłości Jezusowi, powierzenia mu na nowo wspólnoty małżeńskiej i dobra rodziny. Świętowanie rozpocznie się o godz. 11.00 procesją z kościoła pogrzebowego do kościoła parafialnego.
Centralnym punktem naszego pierwszomajowego świętowania będzie uroczysta liturgia sprawowana w intencji rodzin naszej diecezji i za członków Bractwa św. Józefa. Chcemy się też modlić o błogosławieństwo niebios dla realizacji projektu specjalnej strefy demograficznej w naszym regionie, któremu przewodzi Marszałek Województwa. Mieszkańcy Jemielnicy przygotowują bardzo bogaty program artystyczny w formie III Jarmarku Cysterskiego. Będzie można wiele zobaczyć, spożyć wspólny posiłek, kupić pamiątki i rodzinnie odpocząć. W ten sposób zamierzamy zaoferować przybyłym możliwość przeżycia całego dnia bardzo rodzinnie i z Bogiem, we wspólnocie modlitwy i rekreacyjnie. Tym sposobem chcemy Was zachęcić do podobnego przeżywania każdej niedzieli – na chwałę Boga i razem ze sobą.
W przeddzień święta, wieczorem 30 kwietnia, zapraszam do Jemielnicy młodzież naszej diecezji. Program spotkania obejmuje promocję Ruchu Czystych Serc, wspólną adorację Najświętszego Sakramentu i Eucharystię. Bliższe informacje pojawią się za tydzień w gablotach parafialnych w formie plakatów.
Przed rokiem w ramach tego święta erygowałem Diecezjalne Bractwo św. Józefa jako określoną formę stanowego duszpasterstwa mężczyzn i młodzieńców. Jego celem jest kształtowanie dojrzałej tożsamości męża, ojca i katolika zaangażowanego w sprawy parafialne i społeczne, czerpiące wzór z życia św. Józefa, a myśl – z nauczania bł. Jana Pawła II. Po roku mogę z radością poinformować o rozwoju bractwa. Obecnie należy do niego 334 mężczyzn i młodzieńców. Ukonstytuowały się podstawowe struktury bractwa: 12-osobowa kapituła i rektor bractwa. W ośmiu regionach odbywają się regularne spotkania formacyjne, a 1 maja w Jemielnicy odbędzie się walne zgromadzenie bractwa i przyjęcie do niego kilkudziesięciu nowych członków.
Taki rozwój Diecezjalnego Bractwa św. Józefa bardzo cieszy. Mam nawet wrażenie, że powierzenie się kilkuset mężczyzn szczególnej opiece św. Józefa zaczyna wydawać pierwsze owoce. Wzrasta pośród nas świadomość, że dobro małżonków i ich dzieci domaga się zrównoważonego zaangażowania na rzecz materialnego zabezpieczenia rodziny i duchowego rozwoju jej członków. Jest więc jasne, że powodzenie programu przeciwdziałania depopulacji domaga się stworzenia rodzinie jak najlepszych warunków ekonomicznych i socjalnych. Dlatego dziękuję poszczególnym podmiotom lokalnej władzy i gospodarki oraz naszym lokalnym mediom za jasne widzenie tej kwestii i determinację we wdrażaniu jej w życie. Równie ważne jest nasze zatroskanie o należytą formację etyczną i duchową w naszych rodzinach. Za tę sferę życia Kościół czuje się szczególnie odpowiedzialny i stąd m.in. erygowanie Diecezjalnego Bractwa św. Józefa.
Rzeczą słuszną wydaje się też podjęcie projektu Caritas pro Familia, co oznaczałoby rozszerzenie działalności Caritasu diecezji opolskiej o sferę profilaktyki rodzinnej. Są ludzie, których Kościół opolski przygotował do takiej formy posługi na rzecz dobra rodziny. Mam na myśli absolwentów kierunku Nauki o rodzinie, na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego. W realizacji przedsięwzięcia potrzebujemy jednak wsparcia władz samorządowych – i to jeszcze jedna intencja, którą chcę wraz z Wami powierzać Bogu w Jemielnicy.
Spotkajmy się zatem w naszym poklasztornym kompleksie ojców cystersów. Serdecznie wszystkich zapraszam. Niech nie zabraknie nam determinacji i zapału, aby przyjechać i wspólnie przeżywać II Diecezjalne Święto Rodziny. Pamiętajcie, aby w kształtowaniu życia rodzinnego bardziej słuchać Boga niż ludzi. Błogosławię wszelki Wasz wysiłek ku odnowie w rodzinie tego, co Boże i na miarę Jezusowej Ewangelii.
Wasz Biskup
† Andrzej Czaja
Opole, 8 kwietnia 2013 r.
--------------------------------------
Niniejszy List proszę odczytać podczas wszystkich Mszy św. w III Niedzielę Wielkanocną 14 kwietnia br.