Drodzy Diecezjanie,
W najbliższą sobotę, 22 maja po raz pierwszy będzie mi dane, jako następcy Apostołów, poprzez modlitwę i nałożenie rąk ustanowić dziewięciu nowych prezbiterów w naszym lokalnym Kościele. Będą nimi:

W związku z powyższym bardzo serdecznie zapraszam do katedry opolskiej na uroczystość święceń kapłańskich wszystkich księży, najbliższe rodziny naszych tegorocznych neoprezbiterów, jak również wiernych z ich rodzinnych parafii. Wszystkich zaś Was, drodzy Diecezjanie, proszę o szczególną modlitwę w ich intencji. Prośmy Boga zwłaszcza o to, by byli zawsze świadomi wielkiego obdarowania łaską kapłaństwa i wynikającego zeń zobowiązania do służby Bogu i ludziom.
Dzisiejsza uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, każe nam spojrzeć w niebo, na wspaniały dar Zmartwychwstałego Pana, cel i sens naszego życia. Przypomina nam, że stale powinniśmy szukać tego, co jest w górze, żyć pragnieniem nieba i o nie zabiegać.
Na tej drodze ku niebu, którego nie sposób osiągnąć wyłącznie o własnych siłach, każdy kapłan dany nam jest przez Boga jako zwiastun Bożego orędzia i szafarz łaski koniecznej do zbawienia poprzez głoszenie słowa Bożego (funkcja nauczania), sprawowanie sakramentów świętych (funkcja uświęcania) i przewodzenie wspólnocie wierzących (funkcja pasterska). Można więc powiedzieć, że kapłan dany jest po to, by wskazywał nam niebo, prowadził doń i pozwalał zakosztować jego słodyczy w sprawowanych misteriach. W ten sposób widział swoje powołanie św. Jan Maria Vianney, którego papież Benedykt XVI uczynił patronem Roku Kapłańskiego. Dziękując małemu chłopcu za wskazanie drogi stwierdził znamiennie: „Ty mi wskazałeś drogę do Ars, a ja ci wskażę drogę do nieba”.
W sytuacji współczesnego świata, w którym dominuje raczej myślenie o ziemi, rzeczywiście nie ma ważniejszego zadania dla kapłana, niż orientowanie człowieka na Królestwo Boże. Doświadczenie uczy, że jeśli Bóg nie stanowi centrum życia człowieka, łatwo wkrada się w nie zamęt i niepewność. W sytuacjach granicznych, odkrywając swoją ograniczoność, człowiek traci poczucie sensu istnienia, bywa, że popada w apatię i beznadzieję. Stoi więc przed kapłanem niezwykle trudne i odpowiedzialne zadanie otwierania człowieka na Boga, Jego miłość i łaskawość, zadanie któremu nie jest w stanie sprostać w oparciu o własne pomysły i działania.
Nie ulega wątpliwości, że kapłan nie może prowadzić do Boga po swojemu. Potrzebuje Bożego światła i wsparcia, a to oznacza konieczność troski o ścisłą więź z Panem. Mówi o tym wyraźnie Chrystus w kontekście ustanowienia Apostołów. W Ewangelii Marka czytamy: „Ustanowił Dwunastu, aby Mu towarzyszyli, by mógł wysyłać ich na głoszenie nauki i by mieli władzę wypędzać złe duchy” (3,14-15). Mając to na uwadze w swoim haśle biskupim umieściłem słowa zaczerpnięte z drugiej modlitwy eucharystycznej: „Astare coram Te et Tibi ministrare – trwać przed Tobą [Panie] i Tobie służyć”. Owo „trwanie przed Panem”, „towarzyszenie Mu” oznacza dla nas, biskupów i kapłanów, wielkie zobowiązanie do troski o życie modlitwy. Stanowi ono fundament żywotności wiary kapłana, zdrowia jego tożsamości i równocześnie pierwszą i podstawową formę duszpasterskiej troski o powierzony mu lud. Realizacja obejmuje różne formy osobistej modlitwy, nade wszystko: pacierz, modlitwę brewiarzową, medytację słowa Bożego, adorację Najświętszego Sakramentu, kontemplację tajemnic wiary, dziękczynienie po Komunii św., modlitwę różańcową i inne.
W świecie, w którym promuje się i wartościuje sukces, nie jest łatwo oprzeć się pokusie aktywizmu, która odwodzi od takiego ukrytego trwania przed Panem. Tym bardziej więc kapłan potrzebuje dziś wielorakiego wsparcia modlitewnego ze strony wiernych. Dlatego, drodzy Diecezjanie, dziękując Wam za każdą modlitwę zanoszoną w Roku Kapłańskim w intencji pasterzy Kościoła, zwracam się do Was o dalsze wspieranie nas modlitwą. Proszę Was, byście w tym nie ustawali. W tych dniach chciejcie otoczyć szczególną troską modlitewną papieża Benedykta XVI, Proroka naszych czasów, którego autorytet próbuje się na różne sposoby podważyć. Módlcie się stale za swoich duszpasterzy, za całe prezbiterium naszego lokalnego Kościoła, za mnie i biskupów pomocniczych. Módlcie się też wiele i stale o nowe, liczne i święte powołania kapłańskie, zakonne i misyjne.
Jestem przekonany, że Jezus ustawicznie powołuje pracowników do Swej Winnicy. Z pewnością czyni to i dziś. Zachodzi jednak duża obawa, że młody człowiek może tego wołania nie usłyszeć, jeśli nie będzie w jego życiu chwil wyciszenia i modlitwy. Dlatego zwracam się do Was, drodzy młodzi Przyjaciele, Młodzieńcy i Dziewczęta, zadbajcie w Waszym życiu o takie chwile rozmodlenia. Potrzeba ich dla zdrowia i żywotności wiary, a także dla usłyszenia Chrystusowego wołania: „Pójdź za Mną”. I nie bójcie się podjąć tego wezwania!
Wszyscy – kapłani, osoby konsekrowane, wierni świeccy – chciejmy ogarnąć gorącą modlitwą całe młode pokolenie, które jest przyszłością naszych rodzin, parafii, całego Kościoła i naszej Ojczyzny. Prośmy zwłaszcza o to, by byli „silni Bogiem”, mocni wiarą.
Drodzy moi współbracia kapłani, proszę Was, aby już w czerwcu, w parafiach powstały Ogniska Modlitwy za Młode Pokolenie. Wyznaczcie konkretny dzień tygodnia, w którym modlitwa różańcowa przed Mszą świętą będzie ofiarowana właśnie w intencji młodego pokolenia.  Trzeba się nam gromadzić jak najliczniej w naszych świątyniach, aby modlić się za dzieci i młodzież. Nie chodzi przy tym o jednorazową akcję modlitewną, lecz o nieustanną modlitwę za młode pokolenie. Ufam, że te Ogniska Modlitwy przyczynią się do naszego wzrostu w wierze i duchowego rozwoju.
Uroczystym dniem założenia Ognisk Modlitwy za Młode Pokolenie niech będzie tegoroczna uroczystość Bożego Ciała, czyli dzień 3 czerwca. W godzinach przedpołudniowych Chrystus obecny w Najświętszej Hostii przejdzie ulicami naszych miast i wsi. Będzie spoglądał na nas i pobłogosławi nasze domy, miejsca pracy, spotkań i zabawy. Po południu natomiast zapraszam wszystkich diecezjan na Wielki Koncert Uwielbienia, który odbędzie się w Opolu o godz. 19.00 niedaleko kościoła Przemienienia Pańskiego (osiedle AK, dawne ZWM). Przyjedźmy do Opola całymi rodzinami, czy nawet zorganizujmy wspólny parafialny wyjazd. Chciejmy wraz z młodymi muzykami, pochodzącymi z różnych środowisk naszej diecezji, stanąć pod gołym niebem, aby z wiarą i radością w sercu uwielbiać Boga i prosić o potrzebne łaski dla młodego pokolenia. Spotkanie zakończymy w godzinie Apelu Jasnogórskiego zawierzając dzieci i młodzież Matce naszego Pana.
Korzystając z okazji, już dziś zapraszam wszystkich Mężczyzn i Młodzieńców na Górę Świętej Anny na doroczną pielgrzymkę stanową. Będzie ona przebiegać pod hasłem: „Bądźmy świadkami miłości w rodzinie”. Rozpocznie się w sobotę wieczorem 27 czerwca o godz. 18.30. Uroczystej Mszy św. w niedzielę o godz. 10.00 przewodniczyć będą biskupi gliwicki i opolski.
Na koniec raz jeszcze Was proszę, drodzy Bracia i Siostry: „Módlcie się, módlcie się wiele i nie ustawajcie!” Modlitwa jest życiem naszej wiary, oddechem naszej duszy. Z całego serca wszystkim Wam błogosławię.