Regulamin 49. Pieszej Pielgrzymki Opolskiej na Jasną Górę
Warto każdego roku na nowo przypomnieć sobie, o co naprawdę w naszym pielgrzymowaniu chodzi i jakich zasad należy przestrzegać dla wspólnego dobra. Ci, którzy wybierają się na pielgrzymi szlak po raz pierwszy, niech szczególnie uważnie przeczytają ten tekst. Pielgrzymka jest wydarzeniem ściśle religijnym i ma charakter rekolekcji w drodze.
Pielgrzymem jest ten, kto idzie w grupie, nosi znaczek pielgrzymkowy, ma przy sobie podpisaną legitymację i czynnie uczestniczy w modlitewnym programie grupy. Za zgodą przewodnika (musi on wiedzieć dlaczego brakuje kogoś w grupie) można na jakiś czas przenieść się do innej grupy i w niej uczestniczyć w pielgrzymkowym programie. Nie przechodzimy z grupy do grupy w trakcie marszu.
Nie można opuszczać swojej grupy przed zakończeniem etapu ani pozostawać na miejscu po wyjściu grupy. Wszelkie przejazdy samochodami są możliwe tylko za zgodą przewodnika lub służby medycznej pielgrzymki. Pielgrzymka ma charakter pokutny (sierpień!); przez cały czas jej trwania obowiązuje absolutny zakaz palenia tytoniu i picia jakichkolwiek napojów alkoholowych. Pamiętać należy również, mimo upałów, o godnym, odpowiednim stroju (nie sportowo-plażowym).
Miejsca składanych bagażów wyznaczają rejony naszego nocowania i w imię miłości bliźniego należałoby tego przestrzegać. Z biegiem lat coraz trudniej jest o noclegi, dlatego byłoby dobrze, gdyby pielgrzymi mający od lat zapewnione noclegi, zapraszali na nie także tych początkujących. W miejscach, gdzie ostatnio było najtrudniej ze znalezieniem noclegu, będą ustawione namioty, w których będzie można przenocować na karimatach. Warto też pamiętać o właściwym zachowaniu na noclegach – z poszanowaniem cudzego dobra – oraz o serdecznym podziękowaniu gospodarzom za gościnę.
Wszyscy pielgrzymi tworzą wielką chrześcijańską rodzinę, dlatego zwracamy się do siebie „Bracie”, „Siostro” (nieważne są tytuły i zajmowane stanowiska w pracy) i troszczymy się o stworzenie klimatu życzliwości, wzajemnej pomocy, wyrozumiałości, radości i pokoju.
Dla zachowania porządku i bezpieczeństwa na drogach wszyscy pielgrzymi zobowiązani są do podporządkowania się poleceniom przewodników i służby porządkowej, trzymając się zwarcie całości grupy po prawej stronie drogi.
Niech pielgrzymi pamiętają również o zachowaniu czystości miejsca na postojach i noclegach – śmieci wyrzucamy do plastikowych worków, a butelki po napojach zgniatamy. Proszę nie zapominać swoich rzeczy oraz pamiętać o szacunku dla przyrody i cudzej własności, a także o wielkiej wdzięczności i życzliwości wobec tych, którzy nam pomagają w drodze. Rzeczy znalezione składamy w samochodzie służby liturgicznej. Centrum każdego dnia pielgrzymki jest wspólna Msza święta, w której powinni uczestniczyć wszyscy pielgrzymi; w tym czasie nie załatwiamy zakupów ani żadnych innych spraw.
Prosimy, aby w czasie marszu pielgrzymi mieli ze sobą: dokument tożsamości i legitymację pielgrzymkową, modlitewnik „Droga do Nieba”, różaniec, śpiewnik, jedzenie na cały dzień (zupa na obiad będzie zapewniona), kubek i łyżkę, pelerynę lub parasol od deszczu, czapeczkę od słońca, preparaty do pielęgnacji nóg, bandaż elastyczny z opatrunkiem i inne środki higieniczne. Pamiętać trzeba o stale używanych przez siebie lekarstwach, gdyż pielgrzymkowa służba medyczna nie jest apteką. Pamiętajmy również o wygodnych butach i odpowiednich skarpetach.
Bagaż należy solidnie spakować, opisać (nazwisko, grupa, kolor) i zabezpieczyć przed deszczem. Do bagażu jest przypięty żeton z numerem – koniecznie go pilnować, gdyż za zgubione żetony trzeba zapłacić. Bagaże są przewożone oznakowanymi samochodami – dla sprawnego odbioru dobrze zapamiętać swój.
Wszyscy zabieramy ze sobą chrześcijańską radość, uśmiech dla bliźniego, spory zapas słów: „dziękuję” i „przepraszam”, a nade wszystko Boga w sercu przez łaskę uświęcającą.