Do grona laureatów tytułu doktora honoris causa Uniwersytetu Opolskiego dołączyło dwóch wybitnych teologów i ekumenistów: o. prof. Wacław Hryniewicz oraz o. prof. Stanisław Celestyn Napiórkowski. Obydwaj są profesorami Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Uroczystość odbyła się 30 października 2014 r. w auli Błękitnej Uniwersytetu Opolskiego.
Ks. Jaskóła, promotor doktoratu o. prof. Hryniewicza, w laudacji podkreślał, że Senat Uniwersytetu Opolskiego „pragnie uczcić znanego w świecie ekumenistę, człowieka zasłużonego dla światowej i polskiej ekumenii, dogłębnego znawcę prawosławia, teologa o ogromnym wielokierunkowym dorobku naukowym”.
Władze Uniwersytetu Opolskiego doceniły wieloletnie badania naukowe o. prof. Hryniewicza nad chrześcijańską teologią paschalną, teologią nadziei, uniwersalizmem zbawienia, teologią staroruską i różnymi zagadnieniami ekumenicznymi. „Doktorant czerpiąc inspiracje z tradycji chrześcijaństwa wschodniego, rozwija teologię otwartą na ekumeniczne rozwiązania” – powiedział ks. prof. Jaskóła. „Poprzez prace w międzynarodowych komisjach ekumenicznych, publikacje zagraniczne, współpracę z zagranicznymi i krajowymi ośrodkami ekumenicznymi dąży do partnerskiego kształtowania relacji międzykościelnych i teologii tolerancyjnej, otwartej na inność, szukającej dróg pojednania Kościołów, narodów i kultur. Imponująca jest naukowa bibliografia o. prof. Hryniewicza – ponad 900 pozycji” – zaznaczył ks. prof. Jaskóła.
„Wdzięczni jesteśmy za trylogię paschalną, pozwalającą odkryć piękno wiary w Chrystusa leczącego chorą wolność stworzenia” – mówił ks. prof. Jaskóła. „Dziękujemy za teologię nadziei, która uwalnia od lęku przed życiem i przed śmiercią. Za obronę nadziei na powszechne zbawienie też dziękujemy, gdyż ten rodzaj nadziei przypomina chrześcijanom, że Boża łaskawość nie zna granic, dla Bożej miłości nie ma nic niemożliwego, a każdy odruch ludzkiego serca jest momentem ocalenia” – zakończył laudację.
Wacław Hryniewicz OMI – jest od 1984 profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Współtworzył Instytut Ekumeniczny KUL, w którym pełnił kolejno funkcje zastępcy kierownika i dyrektora (do 2005). Był wieloletnim kierownikiem Katedry Teologii Prawosławnej w tymże Instytucie; w latach 1979-1984 pełnił funkcję konsultora Sekretariatu ds. Jedności Chrześcijan w Watykanie, był członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu, Międzynarodowej Komisji Mieszanej do Dialogu Teologicznego między Kościołem Rzymskokatolickim i Kościołem Prawosławnym.
O. Hryniewicz wykładał na uczelniach w Szwajcarii, Niemczech, Francji, Austrii, Stanach Zjednoczonych, Belgii. W latach 1998-2000 był członkiem zespołu przygotowującego tekst ekumenicznego dokumentu „Charta Oecumenica. Wytyczne dla wzrastającej współpracy pomiędzy Kościołami w Europie”. Należy do wielu towarzystw naukowych w kraju i za granicą. Jest autorem licznych publikacji z zakresu teologii paschalnej, teologii nadziei, uniwersalizmu zbawienia, teologii staroruskiej i zagadnień ekumenicznych.
„Laudator nie musi nic lukrować” – mówił bp Andrzej Czaja. „Wystarczy, że przypomni najistotniejsze momenty biografii i uczciwie wspomni najbardziej zasadnicze elementy dorobku swego wieloletniego szefa, by słuchający uznali, że godzien jest uroczystego nadania doktoratu honoris causa Uniwersytetu Opolskiego” – dodał promotor.
Dorobek naukowy o. prof. Napiórkowskiego wynosi ponad 1400 pozycji bibliograficznych, czyli łącznie: monografii, artykułów, prac zbiorowych, itp. Do tego dochodzą dziesiątki sympozjów, sesji, konferencji, które w wielu wypadkach poprzedziły powstanie publikacji. „Od samego Napiórkowskiego dowiadujemy się, że swą uwagę skupił na czterech obszarach refleksji teologicznej: metateologii, mariologii, franciszkanizmie i ekumenizmie” – powiedział bp Czaja.
„Zwrócę uwagę jedynie na kilka „ziaren” jego codziennego siewu” – mówił opolski biskup. „Pierwsze ziarno to prostota świadectwa wiary i odpowiedzialność za Kościół. Takimi postawami ojciec profesor budował swoich studentów: przy ołtarzu, zwiastując słowo i dzieląc się słowem, chodząc w habicie i bez skrępowania odmawiając brewiarz w miejscu publicznym; także przez wielkie zatroskanie o to, by nie czyniono z Maryi bogini” – podkreślił bp Czaja.
Opolski ordynariusz wymienił też inne szczególne zasługi i rysy honorowego doktoranta: „Rozważna, ale bezdyskusyjna służba prawdzie. Recz jasna chodzi o służbę prawdzie z miłością. Dlatego studenci często słyszeli: najpierw starajcie się uchwycić i zaakceptować to, co dobre, plusy, wartości. Trzeba odłożyć na jakiś czas to, co budzi w nas negatywne emocje. Natomiast nie można przemilczać mankamentów, braków, czy błędów, tak formalnych, jak treściowych. Nie można oceniać i recenzować na miarę czyichś oczekiwań, lecz zgodnie z prawdą!” – zaznaczył bp Czaja.
Promotor bp Andrzej Czaja podkreślił też wrażliwość na ludzką biedę i otwartość na każdego człowieka oraz jasny i prosty przekaz o. prof. Napiórkowskiego. „Co prawda w żadnych statystykach, tabelach i wykazach nie sposób tego dorobku określić. Bardzo dobrze wyczuwamy go jednak w naszych sercach” – zakończył laudację bp Andrzej Czaja.
O. Stanisław Celestyn Napiórkowski OFMConv od 1983 r. jest profesorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II. Przez wiele lat był kierownikiem Katedry Mariologii i kuratorem I Katedry Teologii Dogmatycznej oraz współpracownikiem Instytutu Ekumenicznego KUL. Założył Fundację im. Cyryla i Metodego.
W latach 1976-1984 o. Napiórkowski był członkiem Wspólnej Komisji Dialogu Luterańsko-Rzymskokatolickiego na forum światowym oraz członkiem Komisji Episkopatu Polski ds. Ekumenizmu i Komisji Dialogu Episkopatu Kościoła Rzymskokatolickiego w Polsce i Polskiej Rady Ekumenicznej. Wykładał na uczelniach w Rosji, Czechach, na Litwie, Łotwie, Słowacji i Ukrainie. Należy do wielu towarzystw naukowych jest autorem licznych publikacji, głównie z dziedziny mariologii, ekumenizmu, metodologii teologii oraz franciszkanizmu.
