W niedzielę, 19 stycznia br., w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu, odbyła się Ekumeniczna Modlitwa Młodych, zorganizowana przez Duszpasterstwo Młodych Ławka, Kościół Zielonoświątkowy „Ostoja”, parafię grekokatolicką oraz parafię ewangelicko-augsburską w Opolu. Spotkanie zgromadziło młodzież z różnych wyznań chrześcijańskich, dając przestrzeń do wspólnej modlitwy, śpiewu i rozmowy.
Centralnym punktem wydarzenia była adoracja krzyża, którą poprowadzili duchowni reprezentujący cztery Kościoły chrześcijańskie. „Dziękuję wam za waszą modlitwę, za ten klimat, który - jak wierzę - pozwolił uchylić drzwi naszego serca, aby znowu mógł zajrzeć do niego Pan, i aby z tego serca wybrzmiała odpowiedź na pytanie, które Pan Jezus postawił Marcie: Czy wierzysz w to?” – mówił bp Waldemar Musioł. Wyraził również nadzieję, że ta modlitwa stanie się inspiracją dla młodych do życia w wierze. „Przychodzi teraz czas, by wrócić do codzienności i tę odpowiedź dawać w swoim życiu” – dodał.
Ks. Mateusz Demeniuk, proboszcz parafii grekokatolickiej w Opolu, mówił o trudzie logistycznym wynikającym z posługi w trzech parafiach, ale podkreślił, że uczestnictwo w takim wydarzeniu jest ważnym krokiem w stronę jedności. „Kościoły greckokatolicki i rzymskokatolicki są w pełnej jedności. Możemy wspólnie koncelebrować liturgię, uczestniczyć w sakramentach. Tego jeszcze nie ma z innymi Kościołami i wspólnotami, natomiast ekumenia do tego dąży” – zauważył.
Pastor Mariusz Muszczyński ze wspólnoty zielonoświątkowej „Ostoja” podkreślił rolę spotkania w budowaniu więzi między pokoleniami. „To spotkanie jest wyrazem tego, że inwestujemy w młode pokolenie. Chcemy młodych ludzi uczyć drogi jedności poprzez przykład, poprzez nasze zaangażowanie, poprzez to, że jesteśmy tutaj razem jako przedstawiciele Kościołów w Opolu” – zaznaczył.
Podsumowując spotkanie, ks. Mateusz Łaciak, proboszcz parafii ewangelickiej w Kluczborku, zwrócił uwagę na wspólny cel chrześcijan różnych wyznań. „Trwający tydzień ekumeniczny pokazuje, że potrafimy się do pewnych spraw zdystansować i pomimo różnic, które są między nami, skoncentrować się na tym, co najważniejsze, co nas wszystkich łączy: wspólna wiara, modlitwa, śpiew, rozmowy” – powiedział.
Ekumeniczna Modlitwa Młodych była świadectwem wzajemnego szacunku i dążenia do jedności wśród wyznawców Chrystusa, ukazując siłę dialogu i wspólnej modlitwy. Po nabożeństwie bp Waldemar Musioł wziął udział w spotkaniu z młodzieżą w formie sesji Q&A.
Monika Chrzanowska
W niedzielę, 19 stycznia br., kaplicy ewangelickiej w Opolu, odbyło się nabożeństwo ekumeniczne w ramach Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Modlitwie przewodniczył bp Wojciech Pracki, a Słowo Boże wygłosił bp Andrzej Czaja, który podkreślił, jak ważne jest dążenie do jedności wśród chrześcijan i głęboka wiara w Bożą Opatrzność.
Bp Andrzej Czaja, podkreślił, że wspólna modlitwa chrześcijan różnych wyznań jest szczególnym wyrazem troski o jedność i wzajemną miłość, której potrzebuje zarówno Kościół, jak i współczesny świat. „Dzisiaj mamy drugi dzień Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. To jest czas, który przypomina, że jako chrześcijanie jesteśmy powołani do życia w harmonii, miłości i jedności” – mówił, wskazując na głębokie przesłanie tych dni. Podkreślił, że modlitwa o jedność nie jest jedynie symbolem ekumenicznej współpracy, ale stanowi konkretny wyraz wiary w jednego Boga, który stworzył świat i powołał człowieka do życia w miłości. „Musimy pamiętać, że wspólna modlitwa to nie tylko nasz obowiązek wobec Boga, ale także nasze świadectwo dla świata, który na nas patrzy” – dodał bp Czaja.
Biskup Opolski odniósł się także do Bożego dzieła stworzenia, podkreślając, że wszystko, co istnieje, ma swoje źródło w Bogu, który nieustannie troszczy się o świat. „Czy wierzysz w to, że Bóg stworzył niebo i ziemię, rzeczy widzialne i niewidzialne? Jeśli wierzysz, to chwal Pana swego, dzięki Niemu istniejesz” – pytał biskup, przypominając jednocześnie, że uwielbienie Boga powinno być świadome i pełne zaangażowania. „Nie chodzi tylko o istnienie jako formę chwały, ale o chwałę, która wyraża się w całym naszym sercu, duszy i życiu” – dodał.
W Słowie Bożym bp Czaja zwrócił również uwagę na potrzebę dostrzegania piękna stworzenia jako odbicia Bożej wielkości i harmonii. „Przechodzimy przez świat i często nie zauważamy tego piękna. Im bardziej człowiek oddala się od Boga, tym trudniej dostrzec harmonię stworzenia. Tymczasem to, co bardziej zharmonizowane z Bogiem, staje się piękniejsze” – mówił.
Podkreślając rolę chrześcijan jako „pielgrzymów nadziei”, bp Czaja wezwał do zaufania Bożej Opatrzności i życia w perspektywie wieczności. „Jesteśmy pielgrzymami nadziei. Źródłem tej nadziei jest miłość Boga – mocna, pewna i gotowa do oddania życia za nas. Dlatego musimy podsycać tę nadzieję, zapłonąć nią i stać się znakami nadziei dla innych” – podkreślił.
Monika Chrzanowska
fot. Radio Doxa
W niedzielę, 19 stycznia br., w kościele pw. św. Mikołaja i św. Małgorzaty w Wysokiej k. Olesna, była sprawowana Msza św. w 47. rocznicę śmierci bp. Juliusza Bieńka. Eucharystii przewodniczył bp Waldemar Musioł, który w homilii przypomniał o niezłomnej postawie i posłudze biskupa w trudnych czasach wojennych i powojennych.
„Celebrujemy z dumą nie tylko jego decyzję sprzed lat, by spocząć w ciszy tutejszego cmentarza parafialnego, ale przede wszystkim wspominamy i dziękujemy Bogu za jego życie, biskupią posługę dla Kościoła trudnych czasów wojennych i powojennych, wreszcie za jego niezłomność i wytrwałość, która pozwoliła kardynałowi Karolowi Wojtyle w dniu pogrzebu powiedzieć o nim, że był kapłanem wielkim, który za dni swoich spodobał się Bogu” – mówił bp Musioł.
W homilii biskup pomocniczy diecezji opolskiej odwołał się do biblijnego motywu zaślubin, który pojawił się w niedzielnej Liturgii Słowa. „Zostaliśmy zaślubieni Jezusowi. On kocha swój Kościół, a w nim każdą i każdego z nas” – podkreślił. Biskup wezwał wiernych, aby zastanowili się nad swoim miejscem i rolą w Kościele. „Jakaż więc jest najbardziej właściwa i pożądana dla nas rola w naszej historii zbawienia? Jest to rola sług, którzy posłuszni Jezusowi i z wstawienniczą pomocą Maryi napełniają stągwie wodą, a więc uczciwie, hojnie i z miłością ofiarują swoje zdolności, czas, talent i zaangażowanie” – dodał.
Bp Musioł zwrócił uwagę na konieczność osobistej przemiany i otwarcia się na działanie Jezusa. „Trzeba pozwolić, by Jezus tę naszą wodę ludzkich zdolności i uczuć przemienił w szlachetne wino, uświęcił i uczynił narzędziem w dziele budowania duchowej budowli Kościoła” – zaznaczył. Biskup zachęcił, aby w swoim życiu i codzienności każdy wierny upewnił się, że zaprosił Jezusa do swojej „Kany”.
Na zakończenie bp Musioł przypomniał o życiu i posłudze bp. Juliusza Bieńka jako wzorze oddania i niezłomności w służbie Kościołowi. „Tak czytamy jego kapłańskie i biskupie powołanie, tak czytamy jego zaangażowanie duszpasterskie i katechetyczne w latach 20-tych ubiegłego wieku. Tak czytamy jego zdolności zarządzania katowicką kurią, a potem oddaną posługę biskupa pomocniczego, która wymagała nie tylko wysiłku i poświęcenia, ale także wytrwałości i niezłomności pośród przeciwności” – podkreślił. „Mając w bp. Juliuszu Bieńku – jak mocno wierzymy – orędownika w niebie, wołajmy dziś na modlitwie o to, by jego świadectwo życia wciąż wydawało dobre owoce, a nasze w Kościół bardzo konkretne zaangażowanie” – apelował.
Monika Chrzanowska
W sobotę, 18 stycznia, w kościele św. Jacka w Opolu, była sprawowana Msza św. na rozpoczęcie Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Eucharystii przewodniczył biskup opolski Andrzej Czaja, a Słowo Boże wygłosił biskup nominat diecezji katowickiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego Wojciech Pracki. Wierni różnych wyznań zgromadzili się, by wspólnie modlić się o jedność w duchu dialogu i wzajemnego zrozumienia.
Bp Andrzej Czaja, rozpoczynając Mszę św., przypomniał o znaczeniu Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. „Przeżywany co roku Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan jest momentem przypomnienia, że stale trzeba nam modlić się o jedność między nami, chrześcijanami, oraz w naszych Kościołach i wspólnotach chrześcijańskich, byśmy żyli w zgodzie, w miłości wzajemnej, pokoju” – powiedział biskup opolski. Zachęcał również do refleksji nad wspólnym powołaniem jako dzieci Bożych. „Bóg Stwórca jest zarazem naszym Ojcem. Tak nam to objawił Jezus. Jesteśmy więc jedną wielką rodziną dzieci Bożych” – podkreślił.
W homilii biskup nominat Wojciech Pracki zwrócił uwagę na rodzinny wymiar relacji między chrześcijanami różnych wyznań. „Rodzina, choć różnorodna, to siła. Rodzina kochająca Tatę, ale czasem zbliżająca się do Niego na różne sposoby, które czasami są trudne ze sobą do pogodzenia, to jednak rodzina” – mówił biskup nominat.
Podkreślił również, że różnice wyznaniowe, choć ważne dla tożsamości, stają się drugorzędne wobec wspólnego celu – oddawania czci Bogu. „To, jakiego jesteś wyznania – co jest istotne i ważne, bo to przecież nasza tożsamość – staje się wtórne, drugorzędne wobec tego, że mamy razem dbać o to, żeby imię Boga-Tatusia było święte, wyjątkowe i niepowtarzalne dla nas wszystkich” – zauważył bp Pracki.
Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan to czas, który ma przypominać o potrzebie wspólnej modlitwy, ale też konkretnego działania na rzecz jedności. „Do Boga możemy przyjść w sposób bardzo bezpośredni, bo On jest Tatusiem, który jest bliski i którego miłość nas łączy” – podkreślił bp Pracki.
Pod koniec Mszy św. została wspólnie odmówiona modlitwa Jubileuszu 2025. Na zakończenie bp Andrzej Czaja zaapelował, aby w codziennych modlitwach wierni pamiętali zarówno o jedności chrześcijan, jak i o trosce o przekazanie wiary młodemu pokoleniu.
Monika Chrzanowska
fot. Anna Kwaśnicka/Foto Gość
W trosce o naszą wiarę i jedność
Drodzy Diecezjanie!
Tydzień temu zakończyliśmy okres Bożego Narodzenia i aktualnie w roku liturgicznym Kościoła przeżywamy dni zwykłe. Pamiętamy jednak, że jest to Rok Jubileuszowy i w każdym czasie jest nam dana możliwość szczególnego zaczerpnięcia z bogactwa Bożej łaski. Są wskazane miejsca, do których możemy pielgrzymować, ale najważniejsze jest podjęcie trudu pielgrzymowania w głąb serca, celem odnowy naszej więzi z Bogiem i relacji między nami. Służy temu nasze nawrócenie, pokuta, pojednanie z Bogiem i bliźnimi, częsty udział w Eucharystii, adoracja Najświętszego Sakramentu, nasza modlitwa indywidualna i wspólnotowa, zyskanie odpustu i pełnienie uczynków miłosierdzia.
W liturgii słowa wybrzmiała przed chwilą mowa proroka Izajasza zapowiadająca Nowe Przymierze Boga z ludźmi, w bardzo szczególnej formie. Chodzi o zaślubiny Jezusa z Kościołem, co ilustruje wesele w Kanie Galilejskiej, a pieczęcią tego jest przelana na Krzyżu Krew Niepokalanego Baranka. Chrystus złączył wówczas Kościół ze sobą nierozerwalnym węzłem i stale go umacnia w sercach tych, którzy przyjęli chrzest i przystępują z wiarą do stołu Bożego słowa i Ołtarza Pańskiego. W Eucharystii dokonuje On przemiany naszych serc, naszego uświęcenia i przebóstwienia, jeśli tylko nie brakuje w nas żywej wiary.
1. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa
Zakończony tydzień temu Okres Bożego Narodzenia przypomniał nam, że wiara jest zasadniczą odpowiedzią człowieka na Boże objawienie. Pasterze dali wiarę słowom Anioła i znalazłszy Dziecię „owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”, uznali w Jezusie swego Pana i Zbawiciela. Tak samo Mędrcy ze Wschodu, którzy poszli za gwiazdą, uwierzyli w Jezusa i oddali Mu pokłon. Podobnie jest na weselu w Kanie Galilejskiej. Gdy Jezus dokonał cudownej przemiany wody w wino i objawił swoją chwałę, „uwierzyli w Niego Jego uczniowie” (J 2,11). Dalszy rozwój wiary w Jezusa dokonywał się wskutek zwiastowanego przez Niego Królestwa Bożego, wzywania do nawrócenia i czynienia wielu znaków. O jego przebiegu pisze św. Jan na początku swej Ewangelii: „Na świecie było Słowo, świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym którzy wierzą w imię Jego – którzy […] z Boga się narodzili” (J 1,10-13). W swoim pierwszym Liście dopowiada Apostoł: „Wszystko, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara” (1 J 5,4).
Jako wyznawcy Chrystusa, dzięki wierze i przez chrzest święty, mamy w sobie moc nowego życia, należymy do wielkiej rodziny dzieci Bożych, do Chrystusowego Kościoła, czyli do „zgromadzenia tych, którzy z wiarą spoglądają na Jezusa, Sprawcę zbawienia i Początek jedności oraz pokoju” (Lumen gentium 9). Charakteryzuje nas wiara w Trójjedynego Boga, który przez Chrystusa właśnie w ten sposób się nam objawił, jako Jeden Bóg w trzech Osobach: Ojciec, Syn i Duch Święty. Wyrazimy tę wiarę już za chwilę, wypowiadając słowa tzw. Credo czy Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego.
Zasadnicza konstrukcja i zakres treści tego jakby streszczenia – słyszymy nieraz: depozyt chrześcijańskiej wiary – jest dziełem pierwszego w historii Kościoła powszechnego zgromadzenia (318) biskupów w Nicei, niedaleko Konstantynopola (dzisiejszy Stambuł w Turcji), w 325 roku. W tym roku przypada więc 1700. Rocznica wielkiego dzieła Soboru Nicejskiego. Jest to okoliczność, która powinna nas zmotywować do zgłębienia podstawowych prawd naszej wiary, o co upomina się Kościół przez wyeksponowanie, zwłaszcza w kościołach jubileuszowych, Katechizmu Kościoła Katolickiego i dokumentów Soboru Watykańskiego II. Dlatego wszystkich duszpasterzy proszę o uwzględnienie w katechezie dla dorosłych prezentacji poszczególnych artykułów naszego Credo i wygłoszenie kazań katechizmowych na temat sześciu prawd wiary. Wszystkich wiernych, zwłaszcza młodych małżonków i rodziców z dziećmi, zachęcam do korzystania ze specjalnie przygotowanego materiału dla Was na Rok Jubileuszowy. Jest dostępny na stronie naszej diecezji, w zakładce, która odnosi do Jubileuszu 2025, z dopiskiem: Dla rodzin.
Inna ważna rocznica dotyczy wszystkich chrześcijan w Polsce. Mam na myśli 25. rocznicę deklaracji uznającej ważność chrztu udzielonego przez duchownych w następujących Kościołach: Katolickim, Ewangelicko-Augsburskim, Ewangelicko-Metodystycznym, Ewangelicko-Reformowanym, Polskokatolickim, Starokatolickim Mariawitów, Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym. W deklaracji przypomniano, że „ochrzczeni żyjący w jednym miejscu i czasie wspólnie ponoszą odpowiedzialność za świadectwo składane Chrystusowi i Ewangelii (…)” i że „chrzest w Chrystusie jest wezwaniem dla Kościołów, aby przezwyciężyły swoje podziały i w widzialny sposób zamanifestowały swoją wspólnotę”.
Te stale aktualne zadania kładę nam wszystkim mocno do serca. Wspomniana rocznica, która przypada w tym tygodniu, 23 stycznia, niech nas w Roku Jubileuszowym zmobilizuje do nieustannego wyrażania wdzięczności Bogu za dar chrztu, wiary i Boże życie w nas. Niech nas zmotywuje do przypomnienia sobie i podjęcia z nową gorliwością przyrzeczeń chrzcielnych, które w naszym imieniu złożyli rodzice i chrzestni. Niech Jubileusz 2025 obudzi naszą odpowiedzialność za przekaz wiary i Bożego życia młodemu pokoleniu.
2. Wspólna wiara i nasza jedność
Choć jako chrześcijanie wierzymy wszyscy w tego samego Boga i czynimy taki sam znak krzyża, żegnając się w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, choć mamy solidną podstawę wspólnej wiary w formie symbolu Nicejsko-Konstantynopolskiego i wszyscy wołamy do Boga Ojcze nasz, jesteśmy, niestety, ciągle podzieleni tak na poziomie wiary, jak i życia. Tymczasem wolą Pana jest, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21) i wzajemnie się miłowali (por. J 15,12-17). Dlatego św. Paweł upominał chrześcijan, aby żyli w zgodzie i nie było wśród nich rozłamów, by byli jednego ducha i jednej myśli (por. 1 Kor 1,10; Ef 4,3). Natomiast w sytuacji podzielonego Kościoła podejmujemy różne wysiłki ku pojednaniu: dialog dotyczący doktryny wiary, współpracę w zakresie spieszenia człowiekowi z pomocą i modlitwę o jedność i braterstwo.
Od ponad 100 lat, w dniach 18–25 stycznia obchodzimy w Kościele Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Jest to wspólna inicjatywa, której celem jest zbliżenie i pobudzenie chrześcijan do stałej modlitwy, także indywidualnej, w intencji pojednania, pokoju i jedności. Tym razem została przygotowana przez wspólnotę monastyczną w Bose w północnych Włoszech. We wspólnych nabożeństwach będzie nam towarzyszyć pytanie Jezusa: Czy wierzysz w to? (J 11,26). Wybrzmiewa ono w scenie wskrzeszenia Łazarza, a jest skierowane do Marty: „Jezus powiedział do niej: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, będzie żył. I każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? Odpowiedziała Mu: Tak, Panie! Wierzę, że jesteś Mesjaszem, Synem Boga, który przyszedł na świat” (J 11,25-27).
Podobnie dziś każdego ze swoich wyznawców Jezus pyta: Czy wierzysz w to, że jestem Panem życia i śmierci? Czy wierzysz w to? Nasza pozytywna odpowiedź da sercu pokój i radość, pomoże obudzić i spotęgować nadzieję, pozwoli uchwycić głęboki sens każdej modlitwy, w tym modlitwy o jedność i pokój. Potrzeba jednak stanięcia przed Panem w prawdzie, uznania swej grzeszności i pojednania z Nim. Tylko wówczas, w ścisłym zjednoczeniu z Chrystusem, będziemy mogli cierpliwie trwać w nadziei i na modlitwie.
Dlatego, Drodzy Diecezjalnie, na początku Roku Jubileuszowego kieruję do Was wezwanie, byście na nowo z żywą wiarą w sercu powierzyli Panu Bogu swoje życie. Proszę, byście całymi rodzinami podjęli trud pielgrzymowania do kościołów jubileuszowych i byście byli jak najwięcej razem w miłości wzajemnej i zjednoczeni ze sobą na modlitwie. Z dziecięcą ufnością i cierpliwie wołajmy do Boga o wiarę w sercach dzieci i młodzieży, o miłość i skuteczny przekaz wiary w rodzinach, o powołania do służby Bożej i sakramentalnego małżeństwa. Cierpliwie też prośmy o pokój na świecie i jedność podzielonego Kościoła.
Niech rozpoczęty wczoraj Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan będzie czasem upraszania łaski Bożego miłosierdzia za grzechy przeciwko jedności, wołania o pojednanie i zgodę. Niech będzie także okazją do przezwyciężania wszelkich uprzedzeń, budowania bratersko-siostrzanych relacji w naszych wspólnotach, z chrześcijanami innych wyznań i wszystkimi ludźmi dobrej woli. Módlmy się o to w świątyniach, razem w rodzinie i w naszych modlitwach indywidualnych. I módlmy się o to stale, z wielką cierpliwością.
Wszystkich Was zapraszam do udziału w nabożeństwach i wydarzeniach przewidzianych w ramach diecezjalnych obchodów Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zachęcam też do skorzystania z ofert związanych z opolskim obchodem Dnia Judaizmu i Dnia Islamu. Szczegółowy plan wszystkiego znajduje się na stronie internetowej naszej diecezji.
Na każdy dzień Nowego Roku i na podejmowanie w rodzinach i parafiach wysiłku ku odnowie ducha, na rzecz jedności i braterstwa między nami, udzielam Wam pasterskiego błogosławieństwa.
Wasz Biskup
† Andrzej Czaja
