W niedzielę, 16 lutego br., w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu Mszą św. zakończył się IV Tydzień Małżeństwa. Eucharystii przewodniczył bp Waldemar Musioł, który w homilii podkreślił znaczenie wzajemnej uważności w relacji małżeńskiej oraz roli wiary i nadziei chrześcijańskiej w przezwyciężaniu trudności.
W pierwszych słowach homilii biskup podziękował wszystkim uczestnikom Tygodnia Małżeństwa za ich świadectwo oraz gotowość do umacniania więzi małżeńskiej. „Za wami szereg spotkań warsztatowych, wykładów, a nawet spotkań muzycznych i tanecznych, które wskazały na ważny ideał każdej międzyludzkiej relacji, a zwłaszcza małżeńskiego przymierza, jaką jest wzajemna na siebie uważność” – mówił bp Musioł. Podkreślił, że czułość i bliskość to nie tylko fundament budowania relacji między małżonkami, ale także sposób, w jaki Bóg pochyla się nad człowiekiem. „Papież Franciszek w wielu miejscach powtarza, że czułość jest językiem Boga, którym mogą i powinni posługiwać się dziś ludzie, w tym małżonkowie, by zachować ludzkie oblicze dzisiejszego świata” – dodał.
Biskup nawiązał do przeżywanego Roku Jubileuszowego, podkreślając, że jego hasło „Pielgrzymi nadziei” jest niezwykle aktualne w dzisiejszych czasach. Zwrócił uwagę na wyzwania, przed którymi stoi współczesne społeczeństwo, w tym zmieniające się podejście do małżeństwa i rodziny, rosnący wskaźnik rozwodów oraz przyzwolenie na tzw. życie w luźnych związkach. „Nie potrafimy przecież być obojętni wobec spektaklów wojen i nienawiści toczących się na naszych oczach, blisko nas. Nie umiemy przejść obojętnie wobec społecznych podziałów, wzajemnej międzyludzkiej niechęci” – mówił, zaznaczając, że w takiej rzeczywistości człowiek łatwo ulega zniechęceniu i traci nadzieję.
„Dla nas, ludzi wierzących, nadzieja nie jest tanim optymizmem, nie jest postawą człowieka, który widzi zawsze ‘szklankę do połowy pełną’, ale ta nadzieja ma imię: Jezus” – wskazał. Biskup pomocniczy diecezji opolskiej przywołując słowa św. Pawła, nadmienił, że Chrystus zmartwychwstał jako pierwociny z tych, co pomarli (1 Kor, 15, 20), co dla wierzących jest źródłem siły i odwagi. „Bez względu na to, jak ciemną doliną wiodą nasze losy i losy świata, jesteśmy w rękach Boga” – dodał.
Zwracając się do małżonków, bp Musioł podkreślił konieczność budowania relacji na fundamencie wiary i posłuszeństwa Bożemu prawu. Zaznaczył, że choć współczesny świat często odrzuca wartości chrześcijańskie to „wskazania Dekalogu i Ewangelii są drogą do osobistego, małżeńskiego i rodzinnego szczęścia”. Zaapelował o konsekwentne trwanie w wierze, nawet jeśli wymaga to odwagi i przeciwstawienia się aktualnym trendom.
Na zakończenie bp Musioł życzył, by Rok Jubileuszowy był dla małżonków czasem umacniania więzi i odnajdywania nadziei w Bogu. „Niech On będzie Sternikiem Waszego życia i Strażnikiem Waszego małżeństwa. Jemu ufajcie, za Jego głosem idźcie, z Nim przeżywajcie nie tylko radości, ale i burze” – mówił, zachęcając do pielgrzymowania razem ku ostatecznemu spełnieniu każdej ziemskiej nadziei w wieczności.
Kolejny Tydzień Małżeństwa odbędzie się w dniach 7–15 lutego 2026 roku.
Monika Chrzanowska
fot. Anna Kwaśnicka/Foto Gość
W niedzielę, 16 lutego br., w kościele pw. Nawiedzenia NMP w Łączniku (dekanat Biała) bp Andrzej Czaja przewodniczył Mszy św. odpustowej ku czci św. Walentego. W homilii wskazał św. Walentego jako wzór chrześcijańskiej nadziei oraz podkreślił, jak ważne jest doświadczenie Boga w życiu wierzących.
Biskup Opolski przypomniał, że choć o św. Walentym wiadomo niewiele, to jego życie stanowi przykład wierności Bożemu prawu i troski o drugiego człowieka. „Zasłynął przede wszystkim jako uzdrowiciel, pomagając wielu osobom cierpiącym na epilepsję, padaczkę i inne choroby. W przekazie historycznym – choć owianym już legendą – wspomina się, że wbrew zakazowi cesarza błogosławił związki małżeńskie kadetów, którzy do 37. roku życia nie mogli zawierać małżeństw, aby w pełni oddać się służbie cesarstwu. Można powiedzieć, że był obrońcą praw i wolności człowieka, a jednocześnie tym, który wspierał zakochanych, pomagając im w realizacji pragnienia małżeńskiego szczęścia, które było ich pozbawiane” – mówił bp Czaja. Podkreślił, że św. Walenty był człowiekiem, który swoje życie oddał Bogu i ludziom, nie lękając się sprzeciwić nawet cesarskim zakazom, gdy chodziło o bliźnich.
Nawiązując do słów proroka Jeremiasza, bp Czaja przestrzegał przed pokładaniem nadziei wyłącznie w ludzkich możliwościach. „Błogosławiony mąż, który pokłada ufność w Panu i Pan jest jego nadzieją” – przypomniał (Jr 17,7). Zwrócił uwagę, że świat nieustannie kusi człowieka wizją samowystarczalności i dążeniem do zaspokajania własnych pragnień, jednak „pokładanie nadziei w sobie to uwodzenie siebie, droga, którą próbuje nas prowadzić zły duch”. Wskazał, że prawdziwa nadzieja rodzi się z relacji z Bogiem, który nigdy nie zawodzi.
Biskup Andrzej Czaja zwrócił uwagę, że współczesny człowiek często żyje w lęku, który odbiera mu autentyczność i utrudnia budowanie prawdziwej tożsamości. „Jeśli boimy się być sobą w gronie rówieśników, to znaczy, że przyjmujemy różne role. A jeśli ciągle tylko odgrywamy jakąś postać, a nie jesteśmy sobą, to jak możemy odnaleźć swoją tożsamość?” – pytał. Podkreślił, że chrześcijańska nadzieja rodzi się z odkrycia prawdy, iż „nic i nikt nie może nas odłączyć od Boga, od Jego miłości – oprócz nas samych”. „Jeżeli chcemy mieć więcej nadziei w swoim życiu, musimy najpierw zbliżyć się do Boga” – zaznaczył. Biskup Opolski wskazał, że kluczowe w tym procesie jest uświadomienie sobie Bożej miłości, która zawsze pozostaje wierna i miłosierna.
Na zakończenie bp Czaja zachęcił do odważnego zawierzenia Bogu, zwracając uwagę na znaczenie modlitwy jako szkoły nadziei. „Kiedy człowiek modli się naprawdę świadom tego, że stoi przed Bogiem, powinien się wyzbywać wszelkich ziemskich dążeń, pragnień, potrzeb” – mówił, zaznaczając, że modlitwa prowadzi do budzenia w sobie pragnienia Boga i Jego obecności w życiu. Biskup przypomniał, że trudności i cierpienia mogą być drogą do umocnienia wiary. „Pan widząc czasem, że inaczej nie można nas wynieść na wyższy poziom wiary, że nasza ufność wciąż jest słaba, to przychodzi, jak my to mówimy, z krzyżem” – wskazał, zachęcając do cierpliwości i ufności w Boże prowadzenie.
Monika Chrzanowska
fot. Witold Chełmecki
W Sanktuarium Matki Bożej w Raciborzu, 15 lutego br., była sprawowana Msza św. pod przewodnictwem bp. Waldemara Musioła, który w homilii odniósł się do znaczenia odnowy duchowej i poszukiwania nadziei w Roku Jubileuszowym.
Podczas Mszy św. bp Waldemar Musioł przypomniał, że sanktuarium w Raciborzu zostało wyznaczone jako jedna z „oaz duchowości” na mapie Kościoła opolskiego. Nawiązując do nauczania papieża Franciszka, wyjaśnił znaczenie tego miejsca jako przestrzeni duchowego odnowienia. „Ojciec Święty w bulli Spes non confundit zaprasza do pielgrzymowania nie tylko w sensie podróży zewnętrznych, ale przede wszystkim do pielgrzymowania w głąb siebie, w poszukiwaniu sensu życia i źródeł nadziei” – mówił bp Musioł.
Biskup podkreślił, że w dzisiejszych czasach wiele osób doświadcza duchowego zniechęcenia i niepewności, które określił jako „pustynię pełną gorącego piasku, pozbawiającego nadziei”. Wskazał na liczne przyczyny tego stanu, takie jak „wojna, niepewna sytuacja geopolityczna, polaryzacja społeczna, podziały w Kościele, a także osobiste dramaty – choroby, samotność, poranione relacje”. Podkreślił jednak, że prawdziwym miejscem ukojenia i odnowy jest Chrystus obecny w Kościele i w sakramentach.
Odwołując się do postaci Maryi i Józefa, bp Musioł wskazał na posłuszeństwo Bogu jako klucz do odzyskania wewnętrznego pokoju i nadziei. Nadmienił, by Maryja i Józef, świadomi wyjątkowości swojego Syna, pokornie wypełniający Prawo Boże, byli dla nas przypomnieniem, że wierność Ewangelii i Dekalogowi jest drogą do prawdziwej wolności.
Biskup zwrócił również uwagę na znaczenie Słowa Bożego w codziennym życiu. „Słuchać Jezusa i chować Jego słowa w swoim sercu to obok posłuszeństwa sposób zbliżania się, poznania i czerpania ze Źródła nadziei” – zaznaczył, zachęcając do częstszego sięgania po Pismo Święte i rozważania jego treści.
Na zakończenie bp Musioł wezwał wiernych do duchowej odnowy i odwagi w pielgrzymowaniu do źródeł nadziei. „Niech ta świątynia stanie się miejscem przeżywania odważnego dialogu z Bogiem, miejscem słuchania i rozważania Jego Słowa oraz uczenia się posłuszeństwa Jego woli, która nie jest zniewoleniem, lecz drogą do prawdziwej wolności w Chrystusie” – mówił. Biskup pomocniczy diecezji opolskiej zaprosił wszystkich do odkrywania w Roku Jubileuszowym raciborskiego sanktuarium jako przestrzeni duchowego umocnienia i łaski.
Monika Chrzanowska
fot. Andrzej Złoczowski
W sobotę, 8 lutego br., w kościele pw. św. Mikołaja w Raciborzu bp Rudolf Pierskała przewodniczył Eucharystii, podczas której ustanowił 38 nowych lektorów. W homilii biskup pomocniczy diecezji opolskiej podkreślił odpowiedzialność lektorów za głoszenie Słowa Bożego w Kościele oraz znaczenie niedzieli jako dnia świętego.
Nawiązując do Ewangelii (Mk 6, 30-34), przypomniał, że Jezus troszczył się o odpoczynek swoich uczniów po trudach pierwszej misji. Biskup podkreślił, że „cykl pracy i odpoczynku jest wpisany w naturę ludzką przez samego Boga Stwórcę, który po sześciu dniach stwarzania świata w siódmym dniu odpoczął po całej swojej pracy”. Zaznaczył również, że niedziela jest dniem, który pozwala człowiekowi na nowo uświadomić sobie, że wszystko jest dziełem Boga – także odpoczynek.
W kontekście niedzielnego świętowania bp Pierskała zwrócił uwagę na spadek uczestnictwa we Mszy Świętej. „Już tylko poniżej 40% katolików w naszym kraju statystycznie bierze udział we Mszy niedzielnej” – mówił. Zaapelował, aby wierni zawsze pamiętali o tym obowiązku, gdziekolwiek się znajdują. „Najpierw niedziela jest Boża, dopiero wtedy będziemy umieli dobrze ją przeżyć i wtedy będzie także nasza” – wskazał.
Biskup, zwracając się do nowych lektorów, podkreślił wagę ich posługi w głoszeniu Słowa Bożego. „Lektor ma dobrze przeczytać tekst, dlatego jest sługą słowa Bożego. Użycza swoich ust i swojego głosu Kościołowi, aby głosić słowo Boże” – zaznaczył. Wezwał ich do odpowiedniego przygotowania do czytań liturgicznych, aby godnie przekazywać wiernym święte teksty. Cytując św. Augustyna, przypomniał: „Twoja modlitwa jest twoim słowem skierowanym do Boga. Kiedy czytasz Pismo (…), Bóg mówi do ciebie; kiedy się modlisz, to ty mówisz do Boga”.
Nowo ustanowieni lektorzy pochodzą z następujących parafii:
– św. Bartłomieja w Suchej,
– Wniebowzięcia NMP w Gościęcinie,
– Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła w Kędzierzynie-Koźlu,
– św. Jana Nepomucena w Opolu-Sławicach,
– Ducha Świętego w Opolu-Winowie,
– Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy,
– św. Karola Boromeusza w Staniszczach Wielkich,
– św. Antoniego w Zdzieszowicach,
– Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krośnicy,
– św. Jadwigi w Chróścicach,
– Trójcy Świętej w Graczach,
– NMP Królowej Świata w Koźlu-Rogach,
– św. Franciszka z Asyżu w Borkach Wielkich,
– Matki Bożej Szkaplerznej w Grabinie.
Nowi lektorzy ukończyli tygodniowy kurs w Diecezjalnym Domu Formacyjnym w Raciborzu-Miedoni, gdzie uczestniczyli w zajęciach biblijnych, liturgicznych, logopedycznych oraz w ćwiczeniach praktycznych. Formacja obejmowała także duchowy rozwój i budowanie wspólnoty.
Monika Chrzanowska
fot. Facebook Liturgiczna Służba Ołtarza Diecezji Opolskiej
We wtorek, 4 lutego br., odbyła się inauguracja nowego roku pracy Sądu Diecezji Opolskiej, stanowiąca okazję do uroczystego spotkania Biskupa Diecezjalnego ze swoim Trybunałem.
W ramach spotkania głos zabrał Biskup Opolski Andrzej Czaja. Następnie sprawozdanie z pracy Trybunału za rok 2024 przedstawił ks. dr Krzysztof Soczyński, oficjał Sądu Diecezji Opolskiej. Zwieńczeniem obrad był wykład formacyjny ks. dr. Piotra Kutyni dotyczący problematyki sakramentu pokuty i pojednania.
Spotkanie stało się również okazją do wyrażenia wdzięczności za podjęte działania na forum sądowym – sędziom, obrońcom węzła małżeńskiego, notariuszom i adwokatom – a także przestrzenią do wskazania nowych wyzwań stojących przed Trybunałem.
Podobne spotkania odbywają się w innych diecezjach świata, a także w Rzymie, gdzie Ojciec Święty rok rocznie spotka się z prałatami i licznymi współpracownikami Trybunału Roty Rzymskiej wygłaszając okolicznościowe przemówienie.
