„Gdzie jest wasza ziemia obiecana: dobrze urządzone i wygodne gniazdo zakonne? Na pewno nie! Prawdziwą ziemią obiecaną jest sam Bóg” – powiedział bp Rudolf Pierskała z okazji Dnia Życia Konsekrowanego w kościele seminaryjno-akademickim w Opolu.
Zdaniem kaznodziei życie konsekrowane w swojej zwyczajnej codzienności przypomina drogę narodu wybranego przez pustynię do ziemi obiecanej po cudownym wyzwoleniu z niewoli egipskiej. „Czy nie przypomina to euforii religijnych uczuć przeżywania pierwszych dni życia konsekrowanego? Czy nie symbolizuje radości rozpoczęcia intymnej zażyłości z Panem? Potem zaczyna się trudna codzienna droga przez pustynię znaczona realizacją ślubów posłuszeństwa, czystości i ubóstwa oraz oczyszczającym życiem wspólnotowym” – zaznaczył.
Droga przez pustynię do ziemi obiecanej, według biskupa, może być symbolem drogi życia osób konsekrowanych, która jest zarazem drogą zawierzenia Bogu, ale i zwątpienia w obecność Pana, drogą posłuszeństwa przełożonym, ale i buntu. „Izraelici nie zawsze chcieli słuchać Mojżesza, narzekali na brak wody i mięsa, że długo Bóg każe na siebie czekać i nie daje znaku. Czy wy nie narzekacie na swoich przełożonych? Zrobili sobie cielca ze złota niecierpliwie oczekując na powrót Mojżesza. Czy nie jest to symbol zakonnych cielców, takich jak: komputer, telewizor, komórka, samochód, które zajmują miejsce Boga? Niby mają pomóc w przeżyciu trudności, lęków, niepokojów i zmartwień, ale przez te cielce można się zabłąkać” – przestrzegał.
Bp Pierskała podkreślił również, że droga życia konsekrowanego, to także droga obietnic pełnych zapewnień oddania siebie Panu, ale i zdrady, rozpaczy, ucieczki, droga gorliwej modlitwy błagalnej, ale i poczucia bezsensu słów wypowiadanych tylko wargami, a także droga niesienia braków i ograniczeń przez przełożonych wspólnoty. „Czy nie doświadczyliście już pokusy powrotu do Egiptu, ucieczki z placówki zakonnej do dawnego życia? Czy nie wystawialiście Boga na próbę dziesięciokrotnie, jak Izraelici, którzy doświadczali Boga, choć widzieli Jego dzieła? Z pewnością. Ale doświadczyliście także, że Pan jest cierpliwy i pełen miłosierdzia, że przebaczył wam winy i grzechy” – dodał.
„Teraz – mówił hierarcha – jeśli będziecie wypełniać przymierze konsekracji zakonnej, będziecie szczególną własnością Pana. Oto wasza ziemia obiecana – być własnością Pana. Nie idźcie więc ani na prawo, ani na lewo, ale idźcie drogami rad ewangelicznych, abyście byli światłem świata i solą ziemi. Pan was poniesie na orlich skrzydłach do ziemi, gdzie On sam będzie dla was prawdziwą światłością, całkowitym nasyceniem, wiekuistym weselem, pełnią szczęścia i radością doskonałą” – zapewnił.
Na zakończenie opolski biskup pomocniczy zachęcił do wdzięczności za dar miłości, która nie ustaje i wszystko przetrzyma, za wierność Jezusowi i codzienne noszenie habitu. „Podziwiam wasze życie radami ewangelicznymi i budowanie z Jezusem wspólnoty zakonnej. To ma wielki sens! To wielki znak!” – wyznał.
W diecezji opolskiej jest obecnie 616 sióstr zakonnych, 152 zakonników – kapłanów i braci, 4 dziewice konsekrowane oraz 3 wdowy konsekrowane. Oprócz 21 zakonów i zgromadzeń żeńskich oraz 15 męskich istnieje również Świecki Instytut Karmelitański Elianum w Opolu i Świecki Zakon Karmelitów Bosych w Raciborzu.