„Posługa Caritas wpisuje się w tę wielką troskę o zdrowie całego człowieka” – powiedział bp Rudolf Pierskała podczas Mszy św. w ośrodku „Skowronek” w Głuchołazach. W ramach obchodów 25-lecia swego istnienia – Caritas Polska, Diecezji Opolskiej oraz Archidiecezji Katowickiej zorganizowały jednodniowe sympozjum nt. Troska Kościoła o chorych.
„Jezus w czasie swojej działalności nigdy nie przechodził obojętnie wobec ludzi chorych” – mówił opolski biskup pomocniczy. „Gdy z wiarą prosili Go o pomoc, najpierw uzdrawiał ich duchowo, odpuszczając im grzechy, a potem leczył z ludzkich dolegliwości i chorób. Uzdrawiał zawsze całego człowieka. Pozwalał się dotknąć chorym, kładł na nich ręce, pocieszał i podnosił na duchu. Zawsze jednak oczekiwał wiary i pytał o wiarę, ale uzdrawiał także widząc wiarę tych, którzy opiekowali się chorymi” – zauważył.
Kaznodzieja mówił też, że „stary człowiek pod koniec swego życia potrzebuje pomocy swoich dzieci, aby spokojnie i bezpiecznie mógł dojść do ostatecznego spotkania z Bogiem. Starszy człowiek jest bezradny jak dziecko. Jeżeli zaś dzieci nie wypełniają tego zadania, to wy – pracownicy Caritas przez swoją posługę stajecie się dobrymi samarytanami dla opuszczonych” – podkreślił.
Bp Rudolf Pierskała podał także katalog błogosławieństw chorego i starego człowieka. „Błogosławieni, którzy rozumieją, że moje nogi teraz wolniej chodzą, a moje ręce drżą” – rozpoczął kaznodzieja. „Idąc ze starszym trzeba zwolnić tempo i nie poganiać go” – dodał.
„Błogosławieni, którzy myślą o tym, że moje uszy już niedobrze słyszą i że nie wszystko zaraz zrozumiem” – powiedział opolski biskup pomocniczy. „Nieraz trzeba kilka razy powtarzać starszemu te same słowa. Nie mówicie, że jest głuchy jak pień i że mógłby ściszyć telewizor, bo was to denerwuje”.
„Błogosławieni, którzy wiedzą, że moje oczy już źle widzą” – kontynuował bp Pierskała. „Staruszek może nawet o słomkę się potknąć i przewrócić”.
„Błogosławieni, którzy mi nie nawymyślają, gdy coś mi z rąk wypadnie i którzy mi pomagają odnaleźć zagubione swoje rzeczy” – przyznał kaznodzieja. „Starszy człowiek staje się podejrzliwy względem młodych, nieraz myśli, że go okradają i ma pretensje do wszystkich, a on po prostu zapomniał, gdzie coś położył lub tak dobrze schował”.
„Błogosławieni, którzy się do mnie uśmiechają i ze mną w pogawędkę się wdają” – zachęcał bp Rudolf Pierskała. „Senior potrzebuje słuchacza, chce rozmawiać, choć czasem po raz setny powtarza to samo”.
„Błogosławieni, którzy zauważają moje dolegliwości i próbują moje cierpienia pomniejszyć” – podkreślił hierarcha. „Człowiek w podeszłym wieku ma wiele różnych dolegliwości i chorób – skarży się i narzeka ponad miarę, aby być zauważonym, aby się nim zająć, aby go pocieszyć. Cierpliwe wysłuchanie narzekań staruszka nieraz w zupełności wystarcza i jest dla niego lekarstwem”.
„Błogosławieni, którzy pozwalają mi odczuć, że jestem kochany i którzy czule się ze mną obchodzą” – przyznał bp Pierskała. „Pozdrawiajcie i podawajcie rękę, pogładźcie i przytulcie, dajcie lekarstwo i nakarmcie, a jeśli się nie da, to chociaż zadzwońcie i porozmawiajcie”.
„Błogosławieni, którzy przy mnie zostają, gdy idę drogą ku wieczności” – dodał kaznodzieja. „Nie zostawiajcie starego człowieka samego na umarcie. Bądźcie przy nim, aby mógł godnie odejść z tego świata i nie był sam w godzinie śmierci” – zakończył katalog błogosławieństw bp Pierskała.
„To wy pracownicy Caritas” – mówił hierarcha – „jesteście dla chorych oczami i uszami, służycie mu za nogi i ręce. To wy jesteście dobrymi samarytanami, gdy zauważacie ich dolegliwości, pozwalacie im odczuć, że są kochani. To wy pomagacie im myśleć o dobrym Ojcu niebieskim. Niech błogosławieństwa chorego i starego człowieka staną się waszym udziałem” – zachęcał bp Rudolf Pierskała.
Rok 2015 jest rokiem jubileuszu 25-lecia wielu Caritas Diecezjalnych w Polsce m.in. Caritas Diecezji Opolskiej. Caritas Polska, jako organ koordynujący całą działalność, przygotowała program całorocznych obchodów, w których każdy miesiąc poświęcony jest jednemu zakresowi działalności charytatywnej. Miesiąc luty poświęcony jest osobom chorym.
