„Św. Jacek należy do wybitnych nauczycieli Ewangelii, głosicieli Dobrej Nowiny o zbawieniu” – powiedział bp Jacek Jezierski w Kamieniu Śląskim podczas Sumy odpustowej ku czci głównego patrona diecezji opolskiej.
Kaznodzieja odpustowy przypomniał życiorys św. Jacka Odrowąża, nazywanego „Światłem ze Śląska”. „Był człowiekiem wykształconym, aktywnym, ofiarnym, zdolnym do podejmowania nowych zadań. Dzięki jego apostolskiemu trudowi Ewangelia docierała w XIII wieku do naszych przodków, a także na Ruś, do Kijowa i Prus” – zaznaczył.
Biskup elbląski stwierdził, że chociaż żyjemy dzisiaj w innej rzeczywistości niż św. Jacek, m.in. dlatego, że dysponujemy środkami społecznego przekazu, które możemy używać w dziele ewangelizacji, to także jesteśmy zobowiązani do bycia apostołami. „Zadanie głoszenia Ewangelii pozostaje niezmienne i winno dokonywać się w rodzinach, szkołach, świątyniach, przez media i w sferze kultury. Wszyscy, zarówno świeccy, konsekrowani, jak i duchowni jesteśmy powołani, aby na różny sposób dzielić się z innymi Dobrą Nowiną o zbawieniu” – podkreślił.
„Franciszek niedawno w krakowskich Łagiewnikach przypominał, że osoba duchowna winna być dyspozycyjna” – nawiązał do pielgrzymki Ojca Świętego bp Jezierski. „Papież mówi często o potrzebie pielęgnowania misyjności, wypowiada się przeciw zasiedzeniu, przesadnemu dążeniu do ustabilizowania warunków życia. Św. Jacek w XIII wieku spełniał postulat dyspozycyjności i misyjności. Przemierzał duże połaci naszego kraju i innych, wypełniał posłannictwo nauczyciela Ewangelii w różnych krainach i miejscowościach” – dodał.
Zdaniem hierarchy, współcześnie, pół wieku po Soborze Watykańskim II każdy ochrzczony winien wiedzieć, że także do niego odnoszą się słowa proroka Izajasza „Pan posłał mnie, aby głosił Dobrą Nowinę”. „Abym dzielił się, w miarę sposobności, z innymi prawdą Ewangelii i nadzieją związaną z Ewangelią” – zachęcał bp Jezierski.
Św. Jacek urodził się ok. 1200 r. w Kamieniu Śl. Tradycja mówi również o narodzinach w tym miejscu bł. Czesława i bł. Bronisławy. Patron Metropolii Górnośląskiej zmarł i został pochowany w kościele dominikanów w Krakowie w 1257 r. Św. Jacek odznaczał się gorliwością apostolską, był słynnym misjonarzem i kaznodzieją, założył wiele klasztorów dominikańskich w Europie środkowej. Jest patronem pojednania i zjednoczenia chrześcijańskiej Europy.
Pałac w Kamieniu Śl. wraz z dobrami w wyniku dziedziczenia i koligacji małżeńskich należał kolejno do różnych śląskich rodów szlacheckich. W XII wieku należał do rodu Odrowążów. Od XVI wieku stawał się własnością rodu Strzałów, Rokowskych, Larischów i Strachwitzów. W roku 1945 obiekt został upaństwowiony i zamieniony na Dom Dziecka. Po rozbudowaniu pobliskiego lotniska zamek w latach 50. zamieniono w obiekt wojskowy. Po pożarze w 1973 r. zabudowania pałacowe oraz kaplica św. Jacka uległy całkowitej dewastacji i ruinie. Po przekazaniu zabytkowego obiektu władzom cywilnym wojewódzki konserwator rozpoczął jego odbudowę. Z braku środków finansowych prace wstrzymano i bezskutecznie usiłowano sprzedać cały zabytkowy kompleks. Dopiero w 1990 r., na wniosek władz wojewódzkich, a przede wszystkim ze względu na kaplicę, odbudowy podjęła się diecezja opolska.
Z wielkim nakładem środków i sił odbudowany dom rodzinny św. Jacka stał się znowu sanktuarium i miejscem pielgrzymkowym. Takiemu celowi służyła kaplica pałacowa do czasu militaryzacji obiektu. Natomiast odbudowany i odrestaurowany pałac oraz pomieszczenia z zabudowaniami służą celom formacyjno-naukowym. Instytut Naukowo-Badawczy ks. Sebastiana Kneippa organizuje tu konferencje i sympozja naukowe. Obiekt jest również ośrodkiem rekolekcyjnym, a także miejscem spotkań ekumenicznych i międzynarodowych. Zgodnie z wolą sponsorów pragnie służyć idei pojednania polsko-niemieckiego i budowania jedności Europy.
Na terenie kompleksu Sebastianeum Silesiacum znajduje się również Zespół Rehabilitacyjno-Wypoczynkowy, zapewniający kuracjuszom wielowymiarową rehabilitację oraz optymalne warunki, służące regeneracji psychofizycznej.
