Strona 3 z 4
ZMARLI KAPŁANI / 2020
1. Ks. Tadeusz Podkówka (22 stycznia 1936 r. – 27 stycznia 2020 r.), wyświęcony 21 czerwca 1959 r. w Opolu, dziekan honorowy, emerytowany proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Szybowicach.
Śp. ks. Tadeusz Podkówka ur. 22 I 1936 r. w Pełtwi, pow. Przemyślany w woj. Lwowskim w rodzinie Karola i Anny zd. Łoś. W 1944 r. rozpoczął naukę w szkole podstawowej w rodzinnej miejscowości, jednak już po kilku miesiącach wraz z całą został zmuszony do opuszczenia dawnych Kresów Wschodnich. Początkowo zamieszkał w Kopalinach w okolicach Krakowa i tam uczęszczał do szkoły podstawowej. Jednak już w 1946 r. cała rodzina przeniosła się do Racławic Śląskich. Tutaj ukończył szkołę podstawową. W 1949 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego początkowo w Nysie, a od 1952 r. w Gliwicach i tutaj w 1954 r. złożył egzamin dojrzałości. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 VI 1959 r. z rąk biskupa Franciszka Jopa w katedrze opolskiej. Bezpośrednio poświęceniach pełnił funkcję wikariusza kolejno w parafiach: św. Tomasza Apostoła w Kietrzu (1959-1960), Narodzenia NMP w Bojkowie (1960-1962), św. Wawrzyńca w Strzelcach Opolskich (1962-1967). W 1967 r. został mianowany proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Wierzbniku. Po 6 latach posługi w tej parafii został w 1973 r. proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Szybowicach. Po osiągnięciu wieku emerytalnego w 2011 r. zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Nysie. W latach 1978-1983 pełnił funkcję dziekana dekanatu Prudnik. Biskup Opolski nadał mu w 1983 r. tytuł dziekana honorowego. Zmarł 27 I 2020 r.
2. Ks. Leon Nowak (5 kwietnia 1936 r. – 18 lutego 2020 r.), wyświęcony 21 czerwca 1959 r. w Opolu, dziekan honorowy, emerytowany proboszcz parafii św. Rocha w Dąbrówce Górnej.
Ks. Leon Nowak urodził się 5 IV 1936 r. w Biskupicach w rodzinie Bernarda i Wiktorii zd. Książek. W 1941 r. w rodzinnej miejscowości rozpoczął naukę w szkole podstawowej, którą ukończył już po wojnie w 1950 r. w Wachowie. Naukę kontynuował w Niższym Seminarium Duchownym w Gliwicach, w którym złożył w 1954 r. egzamin dojrzałości. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 VI 1959 r. z rąk bpa Franciszka Jopa w Opolu. Po święceniach pełnił funkcję wikariusza kolejno w parafiach: Narodzenia NMP w Głubczycach (1959-1960), św. Jana w Ozimku (1960-1963), NMP Wspomożenia Wiernych w Gliwicach-Sośnicy (1963-1967), św. Mikołaja i św. Franciszka Ksawerego w Otmuchowie (1967-1968) oraz św. Wawrzyńca w Strzelcach Opolskich (1968-1969). W 1969 r. został mianowany najpierw wikariuszem-duszpasterzem w Dąbrówce Górnej, a po utworzeniu w 1980 r. w tej miejscowości samodzielnej parafii został jej pierwszym proboszczem. Posługę pełnił aż do 2011 r., kiedy przeszedł na emeryturę i zamieszkał Posługę pełnił aż do 2011 r., kiedy przeszedł na emeryturę, zamieszkał w rodzinnej parafii Wysoka k. Olesna, służąc nadal pomocą duszpasterską, zwłaszcza w kościele w Wachowie. Biskup Opolski odznaczył go w 1999 r. tytułem dziekana honorowego. Zmarł 18 II 2020 r.
3. Ks. Manfred Kokott (5 maja 1940 r. – 19 lutego 2020 r.), wyświęcony 12 czerwca 1967 r. w Bytomiu, dziekan honorowy, emerytowany proboszcz parafii św. Mikołaja w Kędzierzynie-Koźlu.
Śp. ks. Manfred Kokott urodził się 5 V 1940 r. w Bytomiu-Karbiu jako syn Augustyna i Pauliny zd. Mokros. Szkołę podstawową ukończył w Bytomiu-Karbiu i kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym w Bytomiu. Ze względu na trudną sytuację materialną rodziny przerwał naukę i podjął pracę w Drukarni Technicznej w Bytomiu Równocześnie jednak od 1958 r. uczęszczał do szkoły ogólnokształcącej dla pracujących. W 1960 r. złożył egzamin dojrzałości i bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 12 VI 1967 r. w kościele pw. Trójcy Świętej w Bytomiu z rąk bpa Franciszka Jopa. Po święceniach został najpierw wikariuszem w parafii św. Teresy w Zabrzu-Mikulczycach (1967-1969), a następnie św. Michała w Opolu-Półwsi (1969-1973) i św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Toszku (1973-1978). W 1978 r. został mianowany proboszczem parafii Nawiedzenia NMP w Ścinawie Małej. Po sześciu latach pełnienia tej posługi został w 1984 r. proboszczem parafii św. Mikołaja w Kędzierzynie-Koźlu. W latach 2000-2010 pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Kędzierzyn. Biskup Opolski odznaczył go w 2004 r. tytułem dziekana honorowego. W 2012 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu. Zmarł 19 II 2020 r.
4. Ks. Mariusz Wajman (26 maja 1978 r. – 29 lutego 2020 r.), wyświęcony 29 maja 2004 r. w Opolu, proboszcz parafii św. Michała Archanioła w Szklarach.
Ks. Mariusz Wajman urodził się 26 V 1978 r. w Niemodlinie w rodzinie Henryka i Lidii zd. Adamska. Szkołę podstawową ukończył w 1993 r. rodzinnych Tułowicach i kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym w Niemodlinie. Bezpośrednio po maturze w 1997 r. wstąpił do Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu. Święcenia kapłańskie przyjął 29 V 2004 r. w katedrze opolskiej z rąk arcybiskupa Alfonsa Nossola. Po święceniach został wikariuszem najpierw w parafii św. Michała Archanioła w Prudniku (2004-2007), a następnie pełnił tę posługę w kolejno w parafiach: Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku (2007-2099), św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim (2009-2012) oraz św. Jana Chrzciciela w Raciborzu (2012-2016). W 2016 r. został mianowany proboszczem parafii św. Michała Archanioła w Szklarach. Zmarł 29 II 2020 r.
5. Ks. Tadeusz Łużny (11 lipca 1958 r. – 17 marca 2020 r.), wyświęcony 14 maja 1987 r. w Warszawie, administrator parafii św. Marcina w Lipowej.
Śp. ks. Tadeusz Łużny urodził się 11 VII 1958 r. w Strzelinie. Kiedy miał dwa lata, jego rodzice przeprowadzili się do Niwnicy koło Nysy. Tam w 1973 r. ukończył szkołę podstawową, a następnie rozpoczął naukę w Zespole Szkół Mechanizacji Rolnictwa w Grodkowie. Egzamin maturalny złożył w 1979 r. W rok później wstąpił do Zgromadzenia Oblatów Św. Józefa Oblubieńca NMP. Postulat i nowicjat odbył w Nysie i Warszawie. W 1981 r. rozpoczął studia w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie. Profesję wieczystą złożył w 1984 r. Święcenia kapłańskie otrzymał 14 V 1987 r. z rąk księdza biskupa Władysława Miziołka. W 1988 r. rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika Tumlinie w diecezji kieleckiej. W 1989 r. wyjechał na misje do Boliwii w Ameryce Południowej. Przez siedem lat pracował w La Paz, początkowo przebywając w domu zakonnym w Achiumani, a po siedmiu miesiącach został skierowany do parafii Wniebowzięcia NMP, która znajduje się w dzielnicy Villa Victoria w La Paz. W 1991 r. został mianowany proboszczem tej parafii. W parafii oprócz posługi duszpasterskiej prowadził również szkołę i przedszkole oraz ośrodek zdrowia. W 1996 r., ze względów zdrowotnych, powrócił do Polski. Po powrocie do kraju został mianowany 11 X 1997 r. proboszczem parafii św. Józefa w Kielcach. Jako proboszcz posługiwał tam tam przez szesnaście lat, organizując życie parafialne. W tym czasie wraz z wiernymi wybudował kościół i plebanię. 15 sierpnia 2013 roku został odwołany z funkcji proboszcza i przeniesiony do domu zakonnego w Rusocinie koło Nysy. W 2014 r., za zgodą przełożonych zakonnych, rozpoczął posługę duszpasterską w diecezji opolskiej. Początkowo w latach 2014-2015 był rezydentem w Kędzierzynie (par. św. Mikołaja), Bieńkowicach oraz Kluczborku (par. Matki Bożej Wspomożenia Wiernych), a od 2015 r. został mianowany administratorem parafii św. Marcina Biskupa w Lipowej. 15 I 2020 r. został inkardynowany do diecezji opolskiej. Zmarł 17 III 2020 r.
6. Ks. Adam Igielski (4 lipca 1929 r. – 12 kwietnia 2020 r.), wyświęcony 20 czerwca 1954 r. w Opolu, dziekan honorowy, radca duchowny, kapelan Jego Świątobliwości, emerytowany proboszcz parafii Trójcy Świętej w Rudyszwałdzie.
Śp. ks. Adam Igielski ur. 4 VII 1929 r. w Garbku, parafia Tuchów (diecezja tarnowska). W 1949 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Lublinie. Po trzech latach przeniósł się jednak do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 20 VI 1954 r. z rąk biskupa Zdzisława Golińskiego w prokatedrze opolskiej. Po święceniach przez dwa lata posługiwał jako wikariusz w parafii św. Jadwigi w Raciborzu-Markowicach. W 1956 r. został mianowany proboszczem parafii św. Urbana w Głębinowie oraz Nawiedzenia NMP w Goświnowicach. Jego osobistemu zaangażowaniu zawdzięczamy ocalenie kościoła św. Urbana, który według pierwotnych planów miał zostać zalany przez tworzone wtedy Jezioro Nyskie. W Głębinowie zbudował również pierwszy w tym miejscu ośrodek rekolekcyjno-formacyjny. W 1972 r. objął parafię św. Jadwigi w Zalesiu Śląskim. W czasie swojej pięcioletniej posługi w tej parafii m.in. w 1975 r. gruntownie przebudowano budynek kościoła filialnego w Lichynii, do którego dobudowano wieżę kościelną. W 1977 r. został proboszczem w parafii Wniebowzięcia NMP w Opolu-Gosławicach. Powierzono mu równocześnie zadanie prowadzenia budowy nowego kościoła w Opolu-Kolonii Gosławickiej. W październiku 1978 r. ruszyły pierwsze prace, 7 VI 1981 r., biskup opolski Alfons Nossol wmurował kamień węgielny, a 22 X 1989 r., dokonał konsekracji nowo wybudowanej świątyni. Ks. Adam Igielski został W 1986 r. pierwszym proboszczem nowej parafii, która została utworzona już kilka lat wcześniej, 15 VIII 1982 r. z części parafii Gosławice. W 1992 r. został proboszczem parafii Trójcy Świętej w Rudyszwałdzie i pełnił tę posługę do przejścia na emeryturę w 2004 r. Biskup Opolski odznaczył go w 1982 r. godnością dziekana honorowego, a w 1992 r. radcy duchownego. Ojciec Święty nadał mu tytuł kapelana Jego Świątobliwości. Zmarł 12 IV 2020 r.
7. Ks. Hubert Skomudek (9 maja 1935 r. – 13 kwietnia 2020 r.), wyświęcony 25 czerwca 1961 r. w Opolu, radca duchowny, emerytowany proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Malni.
Ks. Hubert Skomudek - urodził się 9.05.1935 r. w Wierzchach, parafia Bogacica. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości. W latach 1949-1954 kontynuował naukę w Niższym Seminarium Duchownym w Gliwicach składając maturę państwową. W 1956 r. rozpoczął studia w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie, przyjmując święcenia kapłańskie 25.06.1961 r. w Opolu. Jako wikary duszpastersko pracował w Jasionie (2 lata), w parafii św. Barbary w Bytomiu (6 lat) i w Oleśnie (2 lata). W latach 1969-1975 był proboszczem parafii Żelazna k/Grodkowa. Od lutego 1976 r. podjął obowiązki proboszczowskie w parafii św. Józefa w Opolu-Szczepanowicach, angażując się jednocześnie w diecezjalne duszpasterstwo ministrantów. Wkładając serce w rozliczne renowacje i remonty był również inicjatorem budowy kościoła w Winowie, którą ukończył w 1987 r. Był dziekanem dekanatu Opole-Szczepanowice, dostąpił również godności Radcy Duchownego. Pogarszający się stan zdrowia sprawił, że w 1991 r. po 16 latach niezwykle owocnej pracy przeszedł do Kolonowskiego, wspomagając duszpastersko tamtejszego proboszcza. W 1992 r. ks. Biskup Alfons Nossol mianował Ks. Huberta Skomudka ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie. Pełnił tę funkcję do 1997 r. W tym czasie rozwinął duszpasterstwo młodzieży męskiej w formie wspólnot zwanych Orlętami św. Jana. Latem 1997 r. został mianowany proboszczem parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Malni, gdzie pracował do 2005 r. W ostatnich dniach mieszkał w Domu Księży Emerytów przy ul. Kominka w Opolu.
8. Ks. Radosław Chałupniak (2 grudnia 1967 r. – 23 czerwca 2020 r.), wyświęcony 19 czerwca 1993 r. w Opolu, profesor i dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
Ks. Radosław Chałupniak urodził się 2 grudnia 1967 r. w Opolu, święcenia kapłańskie przyjął w 1993. W latach 1993-1997 odbył studia specjalistyczne z katechetyki na KUL pod opieką ks. prof. Mieczysława Majewskiego; zaś w latach 1995-1997 kształcił się w Podyplomowym Studium Psychoterapii w Lublinie. Został wykładowcą katechetyki, pedagogiki, dydaktyki i metodyki na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego.
W latach 2000-2010 był duszpasterzem akademickim w D.A. RESURREXIT w Opolu. W latach 2001-2015 zasiadał w Radzie Programowej czasopisma „Katecheta”. Rzeczoznawca ds. oceny programów nauczania religii i podręczników katechetycznych, od 2002 członek EEC (Europejskiej Ekipy Katechetycznej), od 2010 EuFReS (Europejskiej Ekipy ds. Szkolnej Lekcji Religii), od 2015 Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego. Od 2012 był członkiem Zarządu Stowarzyszenia Katechetyków Polskich.
16 czerwca 2015 otrzymał tytuł naukowy profesora nauk teologicznych. Był naczelnym redaktorem czasopisma "Katecheta" (15 października 2015 – 31 grudnia 2016). Od 1 września 2016 pełnił funkcję dziekana Wydziału Teologicznego UO.
9. Ks. Bohdan Deja (22 września 1936 r. – 30 lipca 2020 r.), wyświęcony 27 września 1959 r. w Branicach, emerytowany proboszcz parafii św. Jadwigi Śląskiej w Bierdzanach.
Śp. ks. Bohdan Deja urodził się 22 IX 1936 r. w Dąbrówce Małej, pow. Katowice w rodzinie Franciszka i Reginy zd. Koseckiej. Szkołę podstawową ukończył w 1948 r. w rodzinnej miejscowości i kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym w Katowicach. Po złożeniu egzaminu dojrzałości przez rok pracował w jednym ze szpitali, a w 1954 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 27 IX 1959 r. w kościele pw. Wniebowzięcia NMP w Branicach z rąk bpa Wacława Wyciska. Po święceniach był wikariuszem w parafiach: Pyskowice (1959-1962), Zabrze-Rokitnica (1962-1963), Zabrze – św. Antoniego (1963-1964), Popielów (1964-1966), Olesno (1966-1968). W 1968 r. został mianowany proboszczem w Włodarach, a po trzyletniej posłudze w tej parafii został proboszczem w Wierzbięcicach i ex currendo w Węży (1972-1980). W 1980 r. został mianowany proboszczem w parafii pw. św. Jadwigi Śląskiej w Bierdzanach i posługiwał w niej do przejścia na emeryturę w 1999 r. Zamieszkał wtedy w Katowicach. Zmarł 30 VII 2020 r.
10. Ks. Alfons Schubert (29 września 1937 r. – 31 lipca 2020 r.), wyświęcony 24 czerwca 1962 r. w Opolu, radca duchowny, kapelan Jego Świątobliwości, emerytowany proboszcz parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Kędzierzynie-Koźlu.
Ks. Alfons Schubert urodził się 29 IX 1937 r. w Raciborzu w rodzinie Piotra i Marii zd. Chrystoph. Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w 1943 r. w rodzinnym Makowie, a następnie od 1951 r. kontynuował w Męskiej Szkole Ogólnokształcącej w Raciborzu. Po złożeniu egzaminu dojrzałości w 1957 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 24 VI 1962 r. w Opolu z rąk biskupa Franciszka Jopa. Po święceniach pełnił posługę wikariusza w parafiach: św. Marcina Biskupa w Tarnowie Opolskim (1962-1966), św. Mikołaja w Pyskowicach (1966-1967), Dobrego Pasterza w Bytomiu-Karbiu (1967-1968), św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim (1968-1972). W 1972 r. został mianowany proboszczem parafii św. Wawrzyńca w Kolnicy. Dzięki jego staraniom została zbudowana plebania w Kolnicy. W 1977 r. przez kilka miesięcy pełnił funkcję ekonoma seminaryjnego, a następnie został mianowany proboszczem parafii św. Jakuba Apostoła w Mechnicy. Po 13 latach posługiwania w Mechnicy w 1990 r. objął parafię św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Kędzierzynie-Koźlu, w której był proboszczem do przejścia na emeryturę w 2012 r. W 1986 r. był również inicjatorem i pierwszym budowniczym kościoła na kędzierzyńskim osiedlu Piasty. W latach 1988-1995 pełnił funkcję wicedziekana, a 1995-2005 przez dwie kadencje dziekana dekanatu kozielskiego. Ponadto w latach 1999-2017 był kapelanem Komendy Wojewódzkiej Policji w Opolu. Obok pracy duszpasterskiej podjął również studia doktoranckie na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu, zwieńczone uzyskaniem 13 XII 1994 r. stopnia doktora nauk teologicznych w zakresie katechetyki na podstawie pracy "Współczesne założenia w zakresie skuteczności szkolnej katechezy". Biskup Opolski nadał mu w 2002 r. tytuł radcy duchownego, a w 2011 r. został mianowany kapelanem Jego Świątobliwości. Zmarł 31 VII 2020 r.
11. Ks. Bronisław Martyniak (7 sierpnia 1930 r. – 2 listopada 2020 r.), wyświęcony 17 czerwca 1956 r. w Opolu, radca duchowny, dziekan honorowy, emerytowany proboszcz parafii Wszystkich Świętych w Nowym Browińcu.
Ks. Bronisław Martyniak urodził się w Międzybrodziu Żywieckim. Wyświęcony na kapłana 17 czerwca 1956 roku w Opolu. W kościele św. Franciszka w Zabrzu posługę pełnił w okresie od 10 lipca 1956 roku do 18 listopada 1960 roku. Za czasów jego posługi w Zabrzu, młodzież z parafii jeździła wraz z wikarymi do jego rodzinnego domu na wakacje. 6 marca 1962 roku mianowany proboszczem w Browińcu Nowym koło Głogówka. Był dziekanem dekanatu głogóweckiego, uhonorowany tytułem dziekana honorowego. Od 1996 roku na emeryturze. Zamieszkał w domu rodzinnym w Międzybrodziu Żywieckim. Początkowo jako emeryt pomagał w pracy duszpasterskiej w rodzinnej parafii, następnie przez prawie 20 lat duszpastersko pomagał w parafii w Czernichowie. Ostatnie lata życia spędził w domu, z którego z powodu problemów z chodzeniem praktycznie nie opuszczał. W związku z pogarszającym się stanem zdrowia zdecydował się na udanie się do Domu Księży Emerytów w Opolu w maju 2020 r.
12. Ks. Herbert Simon (26 grudnia 1943 r. – 3 listopada 2020 r.), wyświęcony 16 czerwca 1968 r. w Opolu, wykładowca homiletyki, kapelana sióstr w Dobrzeniu Wielkim.
Śp. ks. dr Herbert Simon urodził się 26 XII 1943 r. w Bogacicy w rodzinie Romualda i Łucji zd. Siniawa. Wkrótce stracił ojca, który zginął podczas wojny. Szkołę podstawową ukończył w 1957 r. rodzinnej miejscowości i kontynuował naukę w Technikum Budowlanym w Opolu, gdzie w 1962 r. złożył egzamin dojrzałości. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 16 VI 1968 r. w katedrze opolskiej z rąk bp. Franciszka Jopa. Po święceniach został wikariuszem najpierw w parafii Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy (1968-1971), a następnie w katedrze opolskiej (1971-1974). W 1974 r. został skierowany na studia specjalistyczne z zakresu homiletyki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, które zwieńczył doktoratem uzyskanym na podstawie pracy „Egzegetyczno-antropologiczna koncepcja przepowiadania w teorii i praktyce kaznodziejskiej Bruno Drehera”. W 1978 r. został wykładowcą homiletyki najpierw w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie (1978-1994), jak również w Instytucie Teologiczno-Pastoralnym, Filii KUL w Opolu (1983-1994), a następnie na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Opolskiego (1994-1997). W latach 1979-1982 pełnił ponadto funkcję wicerektora w seminarium. Był również członkiem Komisji Episkopatu ds. Środków Społecznego Przekazu (1980-1986). W 1997 r. ze względów zdrowotnych zrezygnował z pracy dydaktycznej. W latach 1989-1994 i 1996-2003 pełnił funkcję kapelana sióstr w Dobrzeniu Wielkim. Od 2003 r. przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu. Zmarł nagle 3 XI 2020 r.
13. Ks. Krzysztof Niebudek (31 marca 1969 r. – 8 listopada 2020 r.), wyświęcony 21 maja 1994 r. w Opolu, rezydent w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Ligocie Turawskiej.
Urodził się 31 III 1969 r. w Raciborzu w rodzinie Mariana i Antoniny zd. Ruczaj jako najstarszy z czworga rodzeństwa. W 1976 r. rozpoczął edukację w Szkole Podstawowej nr 12 w Raciborzu, którą ukończył w 1984 r. Kontynuował naukę w I Liceum Ogólnokształcącym im Jana Kasprowicza w Raciborzu, w którym złożył egzamin dojrzałości w 1988 r. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 21 V 1994 r. z rąk bpa Alfonsa Nossola. Po święceniach został wikariuszem w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Opolu, potem przez rok w parafii Wniebowzięcia NMP w Opolu-Gosławicach. Następnie posługiwał w parafiach św. Jana Chrzciciela w Raciborzu-Ostrogu (1997–2001), bł. Czesława w Opolu (2001-2005) oraz przy bazylice św. Jakuba Apostoła i św. Agnieszki w Nysie (2005-2007). W latach 2007-2014 pełnił funkcję administratora w parafii Chrystusa Króla w Bojanowie. W 2014 r. był krótko kapelanem w Domu Pomocy Społecznej w Dobrzeniu Wielkim, przez kolejne dwa lata rezydentem w parafii św. Jacka w Opolu-Kolonii Gosławickiej. W latach 2016-2020 był rezydentem w parafii św. Tomasza Apostoła w Kietrzu, a od 26 VIII 2020 r. w Ligocie Turawskiej. W ostatnich dniach zmagał się z chorobą COVID-19. Zmarł w szpitalu w Rybniku 8 XI 2020 r., w wieku 51 lat.
14. Ks. Norbert Walenty Peikert (9 sierpnia 1933 r. – 11 listopada 2020 r.), wyświęcony 19 czerwca 1960 r. w Opolu, emerytowany proboszcz parafii Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Komornikach.
Urodził się jako Norbert Walenty Peikert w 9 VIII 1933 r. w Zabrzu w rodzinie Adolfa i Jadwigi zd. Mainusz jako najstarszy z trojga rodzeństwa. Szkołą podstawową ukończył w 1948 r. w rodzinnym mieście i kontynuował naukę w Państwowym Gimnazjum Przemysłu Hutniczego w Zabrzu. W 1951 r. w związku z repolonizacją nazwisk na Śląsku zmieniono mu nazwisko na Wyględa. Po ukończeniu 1 1951 r. gimnazjum zaczął uczęszczać do Technikum Budowy Urządzeń Hutniczych w Zabrzu i tam uzyskał w 1952 r. świadectwo dojrzałości. Po maturze otrzymał nakaz pracy w Biurze Projektowania Urządzeń Przemysłu Hutniczego w Gliwicach. W 1955 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 19 VI 1960 r. z rąk bp. Franciszka Jopa w katedrze opolskiej. Po święceniach przez rok był wikariuszem w parafii św. Mikołaja w Pyskowicach, a następnie w latach 1961-1972 w parafii św. Józefa w Opolu-Szczepanowicach. W 1972 r. został mianowany proboszczem parafii św. Jadwigi Śląskiej w Nowym Lesie, a po czterech latach objął parafię Nawiedzenia NMP w Komornikach, w której posługiwał do przejścia na emeryturę w 2008 r. Został wtedy kapelanem w „Sebasianeum Silesiacum”, gdzie posługiwał aż do 2017 r. Zamieszkał wtedy w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów. W 1996 r. powrócił do swojego dawnego nazwiska. Biskup Opolski nadał mu w 1996 r. tytuł dziekana honorowego, a w 2008 r. radcy duchownego. Zmarł 11 XI 2020 r.
15. Ks. Władysław Kut (6 stycznia 1930 r. – 12 listopada 2020 r.), wyświęcony 22 czerwca 1958 r. w Opolu, emerytowany proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Straduni.
Ks. Władysław Kut urodził się 6 I 1931 r. w Grodzisku w powiecie Strzyżów w rodzinie Stanisława i Marii zd. Dzięgiel. Szkołę podstawową ukończył w 1945 r. w rodzinnej miejscowości i kontynuował edukację w Państwowej Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Licealnego w Strzyżowie, gdzie złożył egzamin dojrzałości w 1952 r. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 22 VI 1958 r. z rąk bp. Franciszka Jopa w katedrze opolskiej. Po święceniach pełnił funkcję wikariusza w parafiach: św. Michała w Gliwicach (1958–1960), Ujeździe (1960–1961); św. Jana Chrzciciela w Zabrzu-Biskupicach (1961–1962), Wieszowej (1962–1964), Krzanowicach (1964–1966) i Ratnowicach (1966– 1967). W 1967 r. został mianowany proboszczem parafii św. Marcina Biskupa Ratnowicach. Po pięciu latach w 1973 r. objął parafię Dolna, a w latach 1977-1979 był proboszczem w Jełowej. W 1979 r. został proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Straduni, w której posługiwał do przejścia na emeryturę w 1989 r. Zamieszkał wtedy w Kobylicach na terenie parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Kędzierzynie-Koźlu. Od 2012 r. mieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu Zmarł 12 XI 2020 r.
16. Ks. Edmund Marek (18 kwietnia 1933 - 16 listopada 2020), emerytowany proboszcz parafii św. Marcina Biskupa w Starym Lesie.
Urodził się 18 IV 1933 r. w Połomi, pow. Wodzisław w rodzinie Józefa i Anastazji zd. Salamon jako najmłodszy z trojga rodzeństwa. Szkołę podstawową ukończył w rodzinnej miejscowości i kontynuował edukację najpierw przez rok w Państwowym Gimnazjum i Liceum Męskim w Rybniku, a następnie w nowo utworzonej Szkole Ogólnokształcącej Stopnia Podstawowego i Licealnego w Wodzisławiu, gdzie złożył egzamin dojrzałości w 1951 r. Bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego 17 VI 1956 r. w opolskim kościele Podwyższenia Krzyża Świętego, pełniącym funkcje kościoła katedralnego. Po święceniach został wikariuszem w parafii św. Michała w Opolu-Półwsi (1956-1959). W 1959 r został administratorem parafii św. Katarzyny w Lipowej, a po trzech latach objął również jako administrator parafię Świętej Rodziny w Samborowicach. W 1986 r. został mianowany proboszczem parafii św. Marcina w Starym Lesie i pełnił tę funkcję do przejścia na emeryturę w 1999 r. Zamieszkał wtedy w Rydułtowach na terenie archidiecezji katowickiej. W 2014 r. przeniósł się do Diecezjalnego Domu Księży Emerytów w Opolu. Biskup Opolski nadał mu w 1996 r. tytuł dziekana honorowego. Zmarł 16 XI 2020 r. w Opolu
17. Ks. dr Zygmunt Nabzdyk (10 sierpnia 1930 - 22 listopada 2020), emerytowany wykładowca w Seminarium Duchownym, ojciec duchowny kleryków i kapłanów.
Śp. ks. Zygmunt Nabzdyk urodził się 10 VIII 1930 r. w Bielszowicach pow. Katowice w rodzinie Stanisława i Walerii zd. Augustyn. W rodzinnej miejscowości ukończył szkołę podstawową. Po powrocie ojca z obozu koncentracyjnego wraz z całą rodziną przeprowadził się do Otmętu i kontynuował naukę w prywatnej szkole średniej w Krapkowicach. Po zakończeniu wojny w 1945 r. kontynuował edukację najpierw w Państwowym Gimnazjum w Nowej wsi pw. Katowice, a od sierpnia 1945 r. w Prudniku, gdzie zamieszkał z całą rodziną. Egzamin dojrzałości złożył w prudnickim Liceum Ogólnokształcącym w 1949 r. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Opolu-Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 20 VI 1954 r. w katedrze opolskiej z rąk ordynariusza częstochowskiego Zdzisława Golińskiego. Jako neoprezbiter został wikariuszem w parafii św. Barbary w Bytomiu (1954–1957). Następnie został mianowany prefektem w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie-Opolu (1957-1959), a w latach 1959–1977 seminaryjnym ojcem duchownym. W latach 1977-1983 pełnił funkcję dyrektora Domu Studiów w Opolu. Od 1977 do 1994 roku był także wykładowcą Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie, a w latach 1977-2008 także diecezjalnym ojcem duchownym. W latach 1989-2008 r. pracował również jako sędzia w Sądzie Diecezji Opolskiej. W 1979 r. uzyskał stopień naukowy licencjata teologii na Akademickim Studium Teologii Katolickiej w Warszawie na podstawie pracy licencjackiej „Motywacje teologiczne i postawy optymalne modlitwy według Soboru Watykańskiego II”, a w 1989 r. stopień doktora teologii na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu na podstawie pracy „Modlitwa błagalna jako kształt wiary chrześcijańskiej w świetle współczesnej teologii katolickiej. Od roku 1987 do 2010 był członkiem Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W latach 1988-2008 był duszpasterzem inteligencji i zarazem opiekunem Klubów Inteligencji Katolickiej. W ramach diecezji pełnił również funkcje referenta ds. powołań, był członkiem Diecezjalnej Komisji Liturgicznej, Komisji ds. Konserwacji Zabytków i Budownictwa Sakralnego i Diecezjalnej Rady Duszpasterskiej. Przez wiele lat przewodził Unii Apostolskiej Kleru w diecezji opolskiej – stowarzyszeniu dla duchownych diecezjalnych, którzy zobowiązują się, wzajemnie się wspierając, realizować w pełni życie według Ducha, poprzez pełnienie posługiwania. Był także promotorem sprawiedliwości w etapie diecezjalnym procesu beatyfikacyjnego Marii Luizy Merkert i Franciszki Werner (1984-1997). W 1981 r. otrzymał tytuł honorowy kapelana Jego Świątobliwości. W 2008 przeszedł na emeryturę. Zmarł w niedzielę 22 XI 2020 r. w wieku 90 lat.
18. Ks. Józef Wojtasek (26 listopada 1953 - 22 listopada 2020), proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Moszczance.
Śp. ks. Józef Wojtasek urodził się 26 XI 1953 r. w Czarnowąsach w rodzinie Teodora i Agnieszki zd. Pyla. Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w Popielowie, a od 1967 r. kontynuował w Nowych Siołkowicach, ponieważ rodzina przeprowadziła się do tej miejscowości. Szkołę średnią ukończył w Liceum Ogólnokształcącym w Dobrzeniu Wielkim. Bezpośrednio po maturze wstąpił w 1972 r. do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 23 IV 1978 r. z rąk bp. Alfonsa Nossola w katedrze opolskiej. Jako neoprezbiter został mianowany wikariuszem parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Opolu (1978-1981). Następnie był wikarym w parafii św. Anny w Zabrzu (1981-1983) oraz w parafii św. Marcina Biskupa w Tarnowie Opolskim (1983-1985). 19 XII 1985 r. został mianowany administratorem parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Moszczance, a po uzyskaniu niezbędnej wówczas zgody władz państwowych od 29 VIII 1986 r. – jej proboszczem. Dzięki jego zaangażowaniu w 1988 r. został ukończony nowy kościół parafialny w Moszczance (poprzedni uległ zniszczeniu w wyniku działań wojennych w 1945 r. i na cele świątyni zaadaptowano przedwojenną restaurację „Unter den Linden”) i nowa plebania oraz wzniesiony nowy kościół pw. Najśw. Serca Pana Jezusa na cmentarzu parafialnym w Moszczance, który został poświęcony w 1995 r. W latach 1992-1997 pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Prudnik. Biskup Opolski nadał mu w 1995 r. tytuł dziekana honorowego. Zmarł 22 XI 2020 r.
19. Ks. Ryszard Michalik (19 października 1963 - 22 listopada 2020), proboszcz parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Chróścinie Opolskiej.
Śp. ks. Ryszard Michalik urodził się 19 X 1963 r. w Zielinie w rodzinie Jerzego i Rity zd. Krasek. Edukację rozpoczął w szkole podstawowej w Smolarni, gdzie ukończył cztery klasy, a następnie kontynuował ją w szkole podstawowej w Racławiczkach. W 1978 r. rozpoczął naukę w Zasadniczej Szkole Zawodowej w Krapkowicach, a po jej ukończeniu pracował jako ślusarz-mechanik, jednocześnie kontynuując naukę w technikum dla pracujących, w którym uzyskał w 1985 r. świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 15 VI 1991 r. w katedrze opolskiej z rąk bp. Alfonsa Nossola. Po święceniach przez trzy lata był wikariuszem parafii Świętej Rodziny w Zawadzkiem, a następnie w parafii NSPJ w Raciborzu (1994-1996), w parafii św. Piusa X i św. Marii Goretti w Kędzierzynie-Koźlu (1996-1998) oraz w Łączniku (1998-2003). W roku 2003 został mianowany proboszczem parafii św. Klemensa Rzymskiego w Rusocinie. W latach 2014–2016 był proboszczem w parafii św. Antoniego w Zdzieszowicach, a od 2016 r. posługiwał w parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Chróścinie Opolskiej. Zmarł 22 XI 2020 r.
20. Ks. dr Wiesław Szeląg (10.12.1943-25.11.2020), emerytowany proboszcz parafii św. Marcina Biskupa w Tarnowie Opolskim. Pogrzeb odbył się w poniedziałek, 30 listopada 2020 r. o godz. 11:00 w kościele parafialnym św. Mikołaja i św. Franciszka Ksawerego w Otmuchowie.
Urodził się 10 XII 1943 r. w Wiśniowej Górze, powiat Otwock. W 1945 r. jego rodzina przeprowadziła się do Ratnowic na Śląsku Opolskim. Szkołę podstawową ukończył w 1958 r. w Mesznie i przez rok kontynuował naukę w szkole zawodowej w Jaworze. W 1959 r. wstąpił do Niższego Seminarium Duchownego w Gliwicach, gdzie złożył w 1963 r. egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 14 VI 1970 r. w katedrze opolskiej z rąk bp. Franciszka Jopa. Po święceniach został wikariuszem w parafii Trójcy Świętej w Szemrowicach (1970–1971). W latach 1971–74 był wikariuszem parafii Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy. Następnie został wikariuszem parafii Krzyża Świętego w Bytomiu-Miechowicach (1974–76), a potem w parafii Wniebowzięcia NMP w Rudach (1976–79). W 1979 r. został mianowany proboszczem w parafii św. Wawrzyńcach w Królowych, gdzie był duszpasterzem do roku 1987. W kwietniu 1987 r. został najpierw administratorem parafii św. Marcina Bp. w Tarnowie Opolskim, a po uzyskaniu wymaganej zgody władz państwowych w październiku tego roku – jej proboszczem. Pełnił tę funkcję do przejścia na emeryturę w roku 2013. Zamieszkał wtedy w Domu Księży Emerytów w Nysie. W 2009 r. uzyskał na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu stopień naukowy doktora teologii na podstawie pracy „Rola Barucha w Księdze Izajasza”. W latach 1988-92 był wicedziekanem dekanatu Ozimek. W 1996 r. Biskup Opolski nadał mu tytuł dziekana honorowego. Zmarł 25 XI 2020 r.
21. Ks. Władysław Horiszny (13 listopada 1930 - 29 listopada 2020), emerytowany proboszcz parafii Matki Boskiej Fatimskiej w Opolu-Grudzicach.
Urodził się 13 XI 1930 r. w Reniowie pow. Zborów na dawnych Kresach Wschodnich w rodzinie Michała i Ludwiki zd. Łanowej. Naukę w szkole podstawowej rozpoczął w 1936 r. w rodzinnej miejscowości, po zajęciu tych terenów przez Rosjan kontynuował w szkole rosyjskiej, a od 1941 r. podczas okupacji niemieckiej w szkole polskiej. W 1945 r. wraz z całą rodziną przeprowadził się najpierw do Gołkowic, a od 1948 r. do Jakubowic w pow. kluczborskim. W Byczynie w 1946 r. ukończył szkołę podstawową i kontynuował edukację w gimnazjum ogólnokształcącym w Kluczborku, gdzie w 1951 r. uzyskał świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie otrzymał 17 VI 1956 r. z rąk biskupa częstochowskiego Zdzisława Golińskiego w katedrze opolskiej. Po święceniach został mianowany wikariuszem w parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu (1956–1959). W 1959 r. został ojcem duchownym w Wyższym Seminarium Duchownym Śląska Opolskiego w Nysie-Opolu i pełnił tę funkcję do 1975 r. W roku akademickim 1962/63 odbył studia teologii życia wewnętrznego na Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego w Warszawie. W latach 1975-1979 był notariuszem w kurii diecezjalnej w Opolu. W latach 1968-1976 był diecezjalnym referentem ds. misji katolickich, a 1969-1976 referentem ds. powołań kapłańskich. Od 1979 do 1980 roku był wikariuszem w parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Opolu-Groszowicach, posługując jako samodzielny duszpasterz w kościele pw. Matki Boskiej Fatimskiej w Opolu-Grudzicach. Po utworzeniu w Opolu-Grudzicach samodzielnej parafii został jej pierwszym proboszczem. Posługę tę pełnił do 1995 roku, kiedy to przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów. Biskup Opolski nadał mu w 1980 roku tytuł dziekana honorowego, a w1994 r. radcy duchownego. Zmarł 29 XI 2020 r.
22. Ks. Zbigniew Osadnik (4 stycznia 1949 - 30 listopada 2020), emerytowany misjonarz.
Ks. Zbigniew Osadnik urodził się 4 I 1949 r. w Bytomiu, w rodzinie Leopolda i Eugenii zd. Adamiak. Ukończył szkołę podstawową im. M. Kopernika w Bytomiu i w tym mieście kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. J. Smolenia. Po maturze w 1968 r. ukończył dwuletnie studium pomaturalne o profilu ekonomicznym w Bielsku Białej. W 1970 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 16 V 1976 r. w katedrze opolskiej z rąk bp. Wacława Wyciska. Po święceniach był wikariuszem w Gogolinie (1976-1978) oraz w parafii św. Anny w Zabrzu (1978-1980). W 1980 r. udał się na roczny kurs języka hiszpańskiego w Louvain, a następnie w latach 1981-1986 pracował na misjach w Peru (diecezja Caraveli). W roku 1986 powrócił do diecezji opolskiej.
W latach 1986-1987 był kapelanem sióstr w Krzyżanowicach. W okresie od 1987 do 1990 był wikariuszem w parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi w Koźlu, a w latach 1990-1991 wikariuszem w parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. W 1991 r. ze względów zdrowotnych odszedł z czynnego duszpasterstwa i zamieszkał w Domu Księży Emerytów najpierw w Opolu, a następnie w Nysie. Zmarł 30 listopada 2020 r.
23. Ks. Adam Szubka (zm. 2 grudnia 2020), emerytowany proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Bogdanowicach.
24. Ks. Krzysztof Pagór (14 kwietnia 1950 r. - 18 grudnia 2020 r.), wyświęcony 16 maja 1976 r. w Opolu, proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Kątach Opolskich.
Urodził się 14 IV 1950 r. w Zabrzu w rodzinie Leona i Olgi zd. Zielosko. Szkołę podstawową ukończył w 1964 r. w rodzinnym mieście i kontynuował naukę w Technikum Budowlanym w Zabrzu. W 1964 r. zmarł jego ojciec. Szkołę średnią ukończył w 1970 r. i bezpośrednio po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 16 V 1976 r. w katedrze opolskiej z rąk bp. Wacława Wyciska. Po święceniach został mianowany wikariuszem w parafii Świętej Rodziny Zawadzkiem (1976-1979), a następnie w parafii Wniebowzięcia NMP w Krapkowicach-Otmęcie (1979-1980). W latach 1980-1983 został skierowany na studia specjalistyczne w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w zakresie filozofii. Od 1983 do 1986 r. był proboszczem parafii św. Jadwigi w Skoroszycach. Równocześnie był wykładowcą filozofii w Diecezjalnym Instytucie Teologiczno-Pastoralnym w Opolu (1984-1994) oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Nysie (1986-1994), a po utworzeniu w 1994 r. Uniwersytetu Opolskiego został nauczycielem akademickim tej uczelni. W 2004 r. zakończył działalność dydaktyczną i został kapelanem sióstr jadwiżanek w Czarnowąsach. W 2012 r. został mianowany proboszczem parafii Najśw. Serca Pana Jezusa w Kątach Opolskich. Zmarł 18 XII 2020 r.