Ułatwienia dostępu

Offcanvas Section


Posługa miłości wobec przybyszów
Słowo Przewodniczącego Komisji Duszpasterstwa KEP

Spowodowane tragedią wojny przybywanie do Polski i obecność pośród nas wielu naszych sióstr i braci z Ukrainy, skłania do określenia ogólnych wskazań duszpasterskich. Stanowiąc Kościół Chrystusowy nie możemy bowiem zaniedbać posługi miłości, niemniej ważnej jak posługa Słowa i Sakramentów. Mając to na względzie, chcemy przypomnieć, do czego zobowiązany jest uczeń Chrystusa i określić pierwsze kroki, które należy skierować do przybyłych. W określeniu tych treści są podstawą dwa dokumenty watykańskie: instrukcja Miłość Chrystusa do migrantów (2004) oraz wytyczne duszpasterskie Przyjęcie Chrystusa w uchodźcach i przymusowo przesiedlonych (2013).

W aktualnych okolicznościach jakże wymownym znakiem dla nas jest los Świętej Rodziny, ucieczka Maryi, Józefa z dzieciątkiem Jezus do Egiptu w sytuacji bezpośredniego zagrożenia życia. Nie wiemy, jak się zachowali wobec nich mieszkańcy Egiptu, tych miejsc do których dotarli, ale wiemy, do czego my jesteśmy zobowiązani, czego od nas oczekuje Bóg jako wyznawców Chrystusa. W starotestamentalnej księdze znajdujemy mocny nakaz troski o migrujących: „Jeżeli w waszym kraju osiedli się przybysz, nie będziecie go uciskać. Przybysza, który się osiedli wśród was, będziecie uważać za obywatela. Będziesz go miłował jak siebie samego, bo i wy byliście przybyszami” (Kpł 19, 33-34). Święty Jan Paweł II przekonuje, że nakaz zawarty w słowach Jezusa „Byłem przybyszem, a przyjęliście mnie” (Mt 25,35) pozostaje całkowicie w mocy w każdych okolicznościach i jest wyzwaniem dla sumienia wszystkich, którzy starają się iść śladami Chrystusa. Papież Franciszek z kolei podkreśla, że każdy przybysz pukający do naszych drzwi daje okazję do spotkania z Jezusem Chrystusem, który z tym przybyszem się utożsamia. Dlatego w ten sposób można określić nasze najpierwsze zadanie, aby w tych, których przyjęliśmy i gościmy, dostrzec Chrystusa, w twarzach sióstr i braci z Ukrainy widzieć cierpiące oblicze naszego Pana.

Z takiego punktu widzenia obowiązkiem każdego wiernego i całej wspólnoty parafialnej jest wspierać modlitwą i stawać w obronie godności tych, którzy zostali zmuszeni do opuszczenia swoich domów. Ich godność domaga się poszanowania ich wolności i prawa do decydowania o swojej przyszłości. Chodzi też o okazanie tym osobom należytego zrozumienia i pełne szacunku traktowanie, aby dać im nadzieję na przyszłość.

Przyjęcie uchodźców we wspólnocie Kościoła i gościnność im okazana stanowi podstawowy wymiar chrześcijańskiej posługi miłości. Nie jest to tylko zadanie, czy obowiązek, ale sposób życia uczniów Chrystusa. Ofiarowanej gościnności musi towarzyszyć właściwa intencja, która winna wynikać z troski o to, aby być wiernym Bogu, wsłuchiwać się w Jego głos i rozpoznawać Go w ludziach, którzy nas otaczają. Formy gościnności mogą być bardzo różne. Oprócz przyjęcia do własnego domu czy mieszkania ważne są wielorakie formy pomocy przybyszom, także szeroko rozumiane wspieranie materialne i duchowe tych, którzy goszczą uchodźców w swoich domach.

W procesie przyjmowania uchodźców należy podjąć wysiłek spotkania z nimi, rozmowy, słuchania ich i dialogu, wspólnego rozeznania ich tożsamości kulturowej i religijnej, sytuacji osobistej i rodzinnej, ich potrzeb, lęków i pragnień. Przy tym we wspólnocie Kościoła ważnym jest zapraszanie do współpracy tych, którzy mogliby poświęcić swój czas oraz tych, którzy posiadają odpowiednie kompetencje językowe, kwalifikacje psychologiczne i byliby gotowi świadczyć pomoc duchową. Im więcej będzie naszego zaangażowania, w miarę możliwości, z otwartym sercem i bezinteresownie, tym więcej dobra zrodzi się w nas i pośród nas ku zbudowaniu młodego pokolenia. To też wielka szansa odnowy naszych parafii, uczynienia ich wspólnotami bardziej otwartymi i służebnymi.

W miarę poczynionego rozeznania i wykorzystując potencjał parafialny należałoby stworzyć miejsca spotkań dla przybyszów. Parafia może ich też zaprosić do wspólnej modlitwy. Należy też wspierać ich wysiłki w poszukiwaniu pracy i zapewnieniu potrzeb edukacyjnych ich dzieci. Pomoc należy świadczyć nieustannie i gorliwie, tak długo jak będzie ona potrzebna. Niech to będzie autentyczna posługa miłości i niech jej stale towarzyszy ufna modlitwa o pokój i zwycięstwo dobra.

bp Andrzej Czaja
Przewodniczący Komisji Duszpasterstwa
Konferencji Episkopatu Polski

15 marca 2022 r.


Biskup pomocniczy Aleksander Jazłowiecki posługujący w diecezji kijowsko-żytomierskiej w kolejnym słowie skierowanym do naszej diecezji dziękuje wiernym i duchownym za okazaną do tej pory pomoc oraz opowiada o sytuacji panującej w Ukrainie.


Informujemy o powstaniu punktu pomocy osobom w stresie oraz stanach postresowych.

Punkt został otwarty z myślą o uchodźcach oraz osobach, które przeżywają lęk związany z wojną w Ukrainie. Spotkanie odbywają się w każdy piątek w godz. 16.00 - 19.00 w Duszpaststerstwie Akademickim Resurrexit (piwnica kościoła akademicko-semianryjnego), ul. Drzymały 1C. Grupę wsparcia oraz wykłady na temat stresu i jego skutków prowadzą dr Mirosław i dr Żanna Staniszewscy, małżeństwo psychologów z Ukrainy. W trakcie otwartego punktu studenci - wolontariusze opiekują się dziećmi. Jest to forma pomocy długofalowej, która ma być zapewniona do końca czerwca. Państwo Staniszewscy na potrzeby punktu posługują się nr tel. +48 889 200 653, zachęcamy do skorzystania z ich pomocy. Prowadzący są również w stanie dojechać do miejsc gdzie uchodźcy przebywają.


Дорогі друзі!

Вітаємо вас в Польщі! Тяжкі обставини, які змусили вас покинути свій дім викликають сильне занепокоєння і стрес. Це може перешкоджати вам добре діяти, адаптуватися створює умови для погіршення здоров'я. Щоб запобігти цим негативним психологічним станам ми запрошуємо вас відвідувати пункт психологічної допомоги.

Пункт працює в п'ятниці з 16:00 до 19:00 за адресою: вул. Войцеха Джимали 1A(ul. Wojciecha Drzymały 1A). Тел. +48 889 200 653.

Не сидіть самі в чотирьох стінах! Приходьте за психологічною допомогою. Це допоможе зменшити напруження запобігти психологічному виснаженню.

Зустрічі проводять психологи, котрі розмовляють українською мовою.





Biskup pomocniczy Aleksander Jazłowiecki posługujący w diecezji kijowsko-żytomierskiej w słowie skierowanym do naszej diecezji mówi o sytuacji panującej w Ukrainie. Opowiada o życiu w cieniu wojny, o tym, czym na co dzień zajmują się ludzie, którzy nie opuścili Ukrainy. Jak na wojnę reagują dzieci oraz o sile modlitwy spajającej ludzi. Biskup Aleksander dziękuje też za modlitewne i materialne wsparcie, błogosławiąc wszystkim słuchaczom.



 


Posiedzenie Dyrektorów Wydziałów Duszpasterstwa
Białogóra, 8-10 marca 2022 r.

W dniach od 8 do 10 marca br. w Białogórze (Dom Rekolekcyjny diecezji pelplińskiej) odbyło się posiedzenie Dyrektorów Wydziałów Duszpasterstwa polskich diecezji. Tematem posiedzenia były prace związane z tworzeniem programu duszpasterskiego na lata 2022/23 „Wierzę w Kościół Chrystusowy” oraz niektórych wyzwań duszpasterskich, ze szczególnym uwzględnieniem sytuacji uchodźców, którzy od początku inwazji rosyjskiej na Ukrainę (24.02.2022 r.) szukają schronienia w naszym kraju.

Posiedzenie rozpoczęło się we wtorek, 8 marca br. o godz.16.30. Biskup Opolski, Andrzej Czaja, Przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP, powitał uczestników posiedzenia oraz dokonał wprowadzenia w tematykę obrad. Pierwsze wystąpienie poświęcone celom i zadaniom wynikającym z tematyki programu duszpasterskiego „Wierzę w Kościół Chrystusowy” wygłosił ks. Waldemar Musioł, sekretarz KD KEP. Jako drugi głos zabrał ks. dr Wojciech Sadłoń, dyrektor ISKK w Warszawie, który przybliżył zebranym problematykę wyzwań duszpasterskich dla Kościoła w Polsce w świetle badań socjologicznych. Następnie odbyła się dyskusja nad głównymi tezami obu wystąpień. Po kolacji uczestnicy posiedzenia zebrali się na Nieszporach połączonych z adoracją Najświętszego Sakramentu.

Kolejny dzień posiedzenia (środa, 9 marca 2022 r.) rozpoczął się od wspólnej Jutrzni. W godzinach przedpołudniowych zebrani wysłuchali kolejnych trzech wykładów, które dotyczyły szerokiego kontekstu tworzonego programu duszpasterskiego. W pierwszym wykładzie ks. prof. dr hab. Tomasz Wielebski z UKSW w Warszawie podjął temat: „Synodalność wyzwaniem dla Kościoła w Polsce”, w którym przybliżył szanse duszpasterskie związane z trwającym obecnie Synodem. Drugie wystąpienie, którego autorem był ks. prof. dr hab. Przemysław Artemiuk z UKSW w Warszawie, dotyczyło „Braterstwa według papieża Franciszka”. Jako ostatni w tej serii głos zabrał ks. prof. dr hab. Maciej Ostrowski z UP JP II w Krakowie, który swoje wystąpienie zatytułował „Parafia wobec migrantów”. Po dyskusji nad wspomnianymi wystąpieniami uczestnicy posiedzenia odmówili brewiarzową Modlitwę południową.

W godzinach popołudniowych uczestnicy posiedzenia wyruszyli autokarem do miejsca męczeńskiej śmierci bł. Alicji Kotowskiej i Towarzyszy w Lasach Piaśnicy, a następnie udali się do Sanktuarium Matki Bożej Królowej Kaszub w Sianowie, w którym uczestniczyli w Eucharystii.

W ostatnim dniu posiedzenia (czwartek, 10 marca br.) dyrektorzy wydziałów duszpasterstwa zebrali się na porannej Eucharystii. Pierwszym punktem kolejnej części roboczej było wystąpienie o. dra hab. Leszka Gęsiaka SI, rzecznika KEP, pt.: „Wyzwania duszpasterskie dla Kościoła w Polsce a przekaz medialny”. Następnie uczestnicy podjęli dyskusję na temat projektu duszpasterskich wytycznych dotyczących wsparcia przybywających do naszego kraju uchodźców wojennych. Po omówieniu kilku aktualnych kwestii dotyczących sytuacji duszpasterskiej Kościoła w Polsce Biskup Andrzej Czaja, Przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP, dokonał podsumowania spotkania oraz podziękował wszystkim, którzy przyczynili się do jego zorganizowania.

Sporządził:
Ks. Krystian Piechaczek
Sekretariat Komisji Duszpasterstwa KEP