OŚWIADCZENIE
KS. KANCLERZA WOJCIECHA LIPPY
W związku z pomówieniami, kierowanymi pod adresem mojej osoby podczas konferencji prasowej zorganizowanej w dniu dzisiejszym przez p. posłankę Joannę Scheuring-Wielgus, a także w artykułach z dnia 15 i 16 lipca br., opublikowanych na portalu onet.pl, stanowczo oświadczam, że nigdy nie prowadziłem rozmów, które są mi przypisywane, lecz zostały spreparowane po to, by zdyskredytować moją osobę, a pośrednio Biskupa Opolskiego i całą opolską kurię. Wszelkie moje kontakty z ks. Cudokiem miały charakter wyłącznie służbowy i nie dotyczyły spraw, które są mi dziś zarzucane. Ostatni kontakt miał miejsce w roku 2019. W związku z powyższym zaprezentowana opinia fonoskopijna jest w sposób ewidentny błędna. W każdej chwili jestem gotów oddać próbkę głosu przedstawicielom właściwych organów państwowych na potrzeby rzetelnej ekspertyzy. Wobec pomawiających mnie osób, które naruszyły moje dobre imię podejmę stosowne kroki prawne.
Mam nadzieję, że w najbliższym czasie kompetentne organy państwowe zdołają sprawę ostatecznie wyjaśnić.
Ks. Wojciech Lippa,
Kanclerz Kurii Diecezjalnej w Opolu
Opole, dnia 16.07.2021 r.
Zbliżmy się wszyscy do Jezusa
Drodzy Diecezjanie,
liturgia słowa dzisiejszej niedzieli przypomina nam podstawowe elementy prawdy objawionej przez Boga o ludzkim życiu i śmierci. Autor Księgi Mądrości zwiastuje, że Bóg jest jedynym Źródłem i Dawcą wszelkiego życia. Stworzył „wszystko po to, aby było, i byty tego świata niosą zdrowie”. Nas, ludzi, stworzył do nieśmiertelności, uczynił człowieka „obrazem swej własnej wieczności”. Natomiast „śmierć weszła w świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą”. Bóg jej nie uczynił, ale ją zwyciężył przez Jezusa Chrystusa i dał nam możliwość udziału w Jego zwycięstwie, tak, że możemy żyć z Bogiem na wieki!
Jest to wielka łaska Boga dla nas. Byśmy jej nie zmarnowali, Ten, który zwyciężył śmierć, piekło i szatana, nasz Pan Jezus Chrystus, „rzucił na nasze życie światło przez Ewangelię”. W ten sposób objawił nam, jak żyć w wolności dzieci Bożych, bez ulegania podszeptom szatana, świata i własnym słabościom, jak stale powracać do Boga i jak wiernie trwać w przymierzu z Nim. Odpowiedź brzmi: troszcząc się o żywą więź z Tym, którego Bóg posłał na świat, o żywą więź z Jezusem! W Nim, jak słyszeliśmy w minioną niedzielę, jest moc uciszenia największej burzy i naporów złego, a w Jego słowie i błogosławieństwie źródło pokoju i wzrostu. Wystarczyło, aby uczniowie Go zbudzili, zwrócili się do Niego o pomoc. Dzisiejsza Ewangelia raz jeszcze odsłania, jak w Jezusie dany jest nam wręcz cudowny Ratownik: Boski Lekarz i Uzdrowiciel, zdolny nawet do wskrzeszenia zmarłego. Nie jesteśmy więc zdani tylko na siebie. Mamy Jezusa – Zbawiciela, danego nam od Boga!
Istnieje jednak pewna konieczność, której nie możemy zaniedbać. Mam na myśli konieczność ciągłego zbliżania się do Jezusa: przychodzenia do Niego, by się z Nim spotykać i przeżywać Jego obecność, bliskość, by czerpać z Jego miłości ku nam. Mocno zwracają na to uwagę ostatni papieże, poczynając od św. Jana Pawła II, gdy na różne sposoby mówią o tym, że u początku bycia chrześcijaninem nie ma jakiejś decyzji etycznej, czy idei, lecz jest spotkanie z Osobą, z Jezusem.
W obecnej sytuacji kryzysu wiary i Kościoła, niezależnie od dalszego rozwoju pandemii, świadomość tego stanu rzeczy jest nam bardzo potrzebna i trzeba ją w sobie obudzić. Pomoże nam m.in. zrozumieć, dlaczego Kościół woła przez wieki i dziś 2 na nowo apeluje, by w niedzielę i święta nakazane we Mszy świętej nabożnie uczestniczyć. To jedno z przykazań kościelnych, które Kościół po to ustanowił, aby pomóc ludziom zbliżyć się do Boga i dostąpić łaski życia wiecznego. Nie chodzi więc bynajmniej o ponowne zapełnienie świątyń, ku radości duszpasterzy i prosty powrót do sytuacji sprzed pandemii, lecz o najważniejsze dobro każdego z nas, o Boże zbawienie. W świątyni mamy bowiem szczególnie łatwy dostęp do Jezusa, „wielkiego Boga i Zbawiciela naszego”. Chrześcijańska świątynia to Jego Dom, a dla nas brama do nieba. Przychodzimy do kościoła nie dla spełnienia obowiązku, dobrego samopoczucia, oka sąsiadów, czy zadowolenia duszpasterza, lecz ze względu na Jezusa, aby się z Nim spotkać, z Nim pobyć na modlitwie, na adoracji, uradować się Jego bliskością, oddać mu swe serce, powierzyć swoje życie i zaczerpnąć z Jego miłości, ze stołu Bożego słowa i stołu ofiarnego, z Eucharystii i innych sakramentów, i wziąć Go w swoje życie, zanieść innym, zwłaszcza tym w różnorakiej biedzie i potrzebie.
Cenne sugestie dla rozwoju takiego zaangażowania się w Osobę Jezusa znajdujemy w zachowaniu przełożonego synagogi o imieniu Jair i w postawie kobiety, która „od dwunastu lat cierpiała na upływ krwi”. Gdy owa kobieta usłyszała o Jezusie, mimo rezygnacji, która jej wcześniej towarzyszyła, z nową nadzieją podjęła konkretny wysiłek drogi, weszła między tłum i dotknęła się płaszcza Jezusa. Wówczas wyszła z Niego moc, poczuł to wyraźnie, a ona została uleczona z dolegliwości. Natomiast na świadectwo dla tych, którzy się na Niego cisnęli, a nie potrafili skorzystać z Jego bliskości i mocy, wywołał kobietę z tłumu i rzekł: „Córko, twoja wiara Cię ocaliła”. W ten sposób Jezus daje nam do zrozumienia, że nie wystarczy przyjść na spotkanie z Nim, by dostąpić łaski. Trzeba podejść z żywą wiarą w sercu, by odejść w pokoju i dostąpić przemiany, wsparcia, uświęcenia. Podobnie Pan Jezus akcentuje znaczenie wiary w sytuacji, gdy dotarła do Jaira wiadomość, że jego córeczka umarła. Słysząc, co mówiono, Jezus rzekł do przełożonego synagogi: „Nie bój się, wierz tylko!” Tym sposobem zwraca nam uwagę na moc wiary w Niego. Trzeba więc przystępować do Pana z wiarą w Niego i nie wolno nam powątpiewać w moc tej wiary. Niezwykle ważne jest też i to, by mieć jednoznaczne widzenie Jezusa, w znaczeniu, które wyraźnie odnotował Ewangelista Marek. Stwierdza, że gdy Jair ujrzał Jezusa, upadł Mu do nóg i prosił usilnie o ratunek dla córeczki. Chodzi o to, by zobaczyć w Jezusie i uznawać w Nim swego Pana, Króla i Zbawiciela. Wtedy człowiek bez ociągania spieszy do Pana, nie lekceważy żadnej okazji do spotkania z Nim. Wtedy też łatwiej człowiekowi poukładać swoje życie i relacje z ludźmi, zbudować jednoznaczną hierarchię wartości i bardziej zadbać o swoje zdrowie duchowe, swój duchowy rozwój.
Drodzy Diecezjanie, kieruję do Was ten mój list pasterski, choć to już początek wakacji i urlopów. W dobie pandemii wiele bowiem mówimy o zdrowiu jako takim i wiele uwagi poświęcamy trosce o nie, za co wielkie słowa wdzięczności należą się zwłaszcza naszej służbie zdrowia, służbom sanepidu i wszystkim, którzy ich wspierali i wspierają. Słyszymy też słusznie coraz częściej o potrzebie ratowania utraconego zdrowia psychicznego. Natomiast rzadko mówimy o zdrowiu duchowym, o spadku jakości i powikłaniach tego zdrowia, o potrzebie zatroskania się o jego rozwój.
Dla wyznawców Chrystusa u źródła zdrowia i rozwoju duchowego jest żywa więź z Nim, która domaga się uznania w Jezusie swego Pana, wiary w Niego i regularnego spotykania się z Nim. Dlatego tak ważny jest powrót do świątyni i częste przebywanie w niej, ale również modlitwa w domu, zarówno indywidualna jak wspólna, ponieważ konieczne jest nasze zbliżenie się do Jezusa, nieustanne komunikowanie się z Nim. W tym procesie trzeba też wyraźnie wspomóc nasze dzieci i młodzież. Mam na myśli dawanie dojrzałego świadectwa, przychodzenie z nimi do Pana obecnego w świątyni, na liturgię, na adorację, wspólną modlitwę z nimi w domu, a także otwieranie ich na Stwórcę przez wspólne kontemplowanie piękna przyrody, czemu co roku bardzo sprzyjają miesiące wakacyjne.
Kochane Dzieci i Droga Młodzieży, oby w tym roku, po trudnym czasie izolacji, te wakacyjne dni przyniosły Wam wiele wspaniałych przeżyć w gronie rówieśników i razem z najbliższymi, z rodzicami i rodzeństwem, z dziadkami. Życzę Wam nade wszystko tego, by był to czas zbliżenia się do Jezusa i doświadczenia Jego bliskości, w bezpośrednich spotkaniach z Nim w kościele i na modlitwie, ale też w przyrodzie i w relacjach z ludźmi. Wszystkich Was, Drodzy Diecezjanie, proszę byście się jak najwięcej modlili i rozwijali modlitwę o wiarę w sercach młodego pokolenia, o łaskę dobrego rozeznania drogi życia dla nich, bez lekceważenia woli Bożej, o łaskę nowych powołań kapłańskich, zakonnych, misyjnych, a także do sakramentalnego małżeństwa. Zachęcam też Was do podjęcia trudu pielgrzymowania wprost lub duchowo na Jasną Górę. W związku z Rokiem św. Jakuba zapraszam również na szlaki Jakubowe, zwłaszcza ich konkretne odcinki w naszej diecezji. Informacje na ten temat znajdziemy m.in. na stronie internetowej diecezji opolskiej.
Kochani Rodzice, zwracam się też do was z gorącą prośbą: Módlcie się każdego dnia za Wasze pociechy, nawet jeśli już mają swoje dzieci, pamiętając, że u Pana można uprosić nawet to, co po ludzku niemożliwe. Z wiarą żywą wołajmy podobnie jak Jair: Panie przyjdź i połóż ręce na nasze dzieci, aby ocalała wiara w ich sercach i żyły po Bożemu. Proszę też was bardzo, byście po tych trudnych miesiącach izolacji, pomagali dzieciom wychodzić do rówieśników, byście pomagali im organizować różne formy wakacyjnego bycia razem z myślą o rozwoju w nich zdolności budowania dobrych relacji i znajdywania się we wspólnocie, także we wspólnocie wiary, którą jest Kościół. Temu dziełu może się też choć trochę przysłużyć nowa inicjatywa diecezjalna powstała w związku z Rokiem Rodziny, który ogłosił papież Franciszek i który będzie jeszcze trwał do niemal końca czerwca przyszłego roku. Już dziś serdecznie zapraszam na Diecezjalne Spotkanie Rodzin, do Kamienia Śląskiego, 8 sierpnia br., to znaczy w dniu Metropolitalnego Odpustu ku czci św. Jacka. Dokładniejsze informacje będą jeszcze podane w późniejszym komunikacie. Natomiast już w najbliższą niedzielę 4 lipca br. zapraszam na Górę św. Anny, na doroczną pielgrzymkę Dzieci z Rodzicami.
Kończąc swój list, zwracam się do Was, Drodzy Duszpasterze, z wielką prośbą, by w naszych parafiach, gdy diecezjalne inicjatywy są jeszcze zawieszone, podejmować i organizować różne oferty spotkań i bycia razem dla dzieci i młodzieży. Oby mieli jak najwięcej możliwości prostego doświadczenia i przeżywania bliskości Pana Boga, żywej wiary, oraz wspólnoty i życia Kościoła. Dziękuję Wam i wszystkim katechetom, za wszelki wysiłek związany z trudem katechizacji w pandemicznych warunkach. Dziękuję też nauczycielom i wychowawcom za realizowanie w tych trudnych uwarunkowaniach dzieła edukacji i wychowania młodego pokolenia.
Całą służbę zdrowia i podmioty ją wspierające, wszystkich rolników, ich rodziny, a także dzieci i młodzież Kościoła Opolskiego otaczam szczególną modlitwą. Wszystkim życzę dobrego zdrowia i odpoczynku, ale też duchowego wzrostu i rozwoju, i wszystkim udzielam pasterskiego błogosławieństwa.
Wasz Biskup
† Andrzej Czaja
Opole, 24 czerwca 2021 r.
W poniedziałek, 21 czerwca br. w uroczystość Matki Bożej Opolskiej
zmarł ks. infułat Edmund Podzielny, emerytowany proboszcz parafii katedralnej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu.
Eksportacja odbyła się w czwartek, 24 czerwca 2021
r. o godz. 18:30 w kościele katedralnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu;
Pogrzeb odbył się w piątek, 25 czerwca 2021 r. o godz. 11:00 w kościele katedralnym pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Opolu.
Śp. ks. Edmund Podzielny urodził się 26 IX 1941 r. w Karłowicach (parafia Zdziechowice) w rodzinie Piotra i Jadwigi zd. Książek. Szkołę podstawową ukończył w 1955 r. w Gołej i kontynuował naukę w liceum ogólnokształcącym w Gorzowie Śląskim; tam uzyskał w 1959 r. świadectwo dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 20 VI 1965 r. w kościele pw. św. Piotra i Pawła w Opolu z rąk bp. Wacława Wyciska. Po święceniach został mianowany wikariuszem w parafii św. Mikołaja w Krapkowicach (1965-67), a następnie św. Józefa w Zabrzu (1967-72) i św. Józefa w Opolu Szczepanowicach (1972-76). W 1976 r. został proboszczem parafii św. Rocha w Tułowicach, gdzie posługiwał do roku 1985, kiedy został proboszczem parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku. W 1988 r. założył Parafialny Zespół Caritas. Od 1990 r. pełnił funkcję dyrektora Caritas Rejonu Kluczbork. Dzięki jego osobistemu zaangażowaniu powstały: Stacja Opieki Caritas, Gabinet rehabilitacyjny Caritas, kuchnia Caritas, Wytwórnia makaronu i Dom Caritas. Był współzałożycielem Fundacji Kluczborskich Wieczorów Muzycznych i Kluczborskiego Stowarzyszenia Dobroczynnego „Samarytanin”. Bardzo aktywnie angażował się na rzecz ekumenizmu, m.in. włączając się w organizację Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan; należał również do Międzydiecejalnej Komisji ds. Ekumenizmu. W 2003 r. został mianowany proboszczem parafii katedralnej w Opolu. Również w tej parafii troszczył się o jej duchowy materialny wzrost, m.in. podejmując remont wież katedralnej świątyni. Za jego zaangażowanie w 2003 r. został uhonorowany został tytułem kapelana Jego Świątobliwości, a w 2008 – protonotariusza apostolskiego (infułata). Otrzymał również szereg wyróżnień świeckich, m.in. w 2000 r. został uhonorowany Medalem Zasłużony dla Kluczborka, a dwa lata później w roku 2003 podczas czerwcowych obchodów nadania Kluczborkowi praw miejskich przyznano mu Medal 750-lecia (I edycja); Trzykrotnie otrzymał przyznawany przez Opolską Izbę Gospodarczą Laur Kompetencji i Umiejętności: w 2008 r. srebrny, 2013 r. – złoty oraz w 2015 – platynowy. W parafii katedralnej posługiwał w do 2016 roku, kiedy przeszedł na emeryturę i zamieszkał w Diecezjalnym Domu Księży Emerytów w Opolu. W latach 1980-1985 pełnił funkcję wicedziekana dekanatu Niemodlin, był też dziekanem dekanatu Kluczbork (1985-1995) i Opole (2003-2013) oraz dziekanem rejonowym w Kluczborku (1985-2003) i Opolu (2003-2016). Był członkiem Kolegium Konsultorów oraz Rady Kapłańskiej (1992-2016), a także Diecezjalnej Rady Ekonomicznej (2010-2016). Zmarł w uroczystość Matki Bożej Opolskiej 21 VI 2021 r.
Polecajmy śp. ks. Edmunda Bożemu Miłosierdziu:
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa, kapłan Edmund, którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem, radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
W sobotę, 19 czerwca br. zmarł śp. ks. Kazimierz Grabowiecki (ur. 23.06.1928 r.), emerytowany proboszcz parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grobnikach.
- Eksportacja odbyła się we wtorek, 22 czerwca 2021 r. o godz. 18:00 w kościele Wniebowzięcia NMP w Trzebinie (dekanat Prudnik);
- Pogrzeb odbył się w środę, 23 czerwca 2021 r. o godz. 11:00 w kościele Wniebowzięcia NMP w Trzebinie (dekanat Prudnik).
Śp. ks. Kazimierz Grabowiecki urodził się 23 VI 1928 r. w Kryszczatyku na terenie obecnej Rumunii w rodzinie Jana i Genowefy zd. Szlachetka. W rodzinnej miejscowości ukończył rumuńską szkołę podstawową. W 1945 r. wraz z całą rodziną osiedlił się w Oławie, gdzie ukończył w 1949 r. szkołę średnią. Po maturze wstąpił najpierw do Wyższego Seminarium Duchownego w Kalwarii Zebrzydowskiej, w którym ukończył pierwszy rok teologii, a po jego rozwiązaniu w 1949 r. kontynuował naukę w Częstochowski Seminarium Duchownym w Krakowie. Po ukończeniu III roku teologii w 1952 r. przeniósł się do Wyższego Seminarium Duchownego Śląska Opolskiego w Opolu-Nysie. Święcenia kapłańskie przyjął 20 VI 1954 r. w katedrze opolskiej z rąk ordynariusza częstochowskiego Zdzisława Golińskiego. Po święceniach został wikariuszem w parafii św. Zygmunta w Koźlu (1954-55). Od 1955 do 1956 był wikariuszem w parafii Wniebowzięcia NMP w Krapkowicach-Otmęcie. W 1956 r. został proboszczem parafii Wniebowzięcia NMP w Trzebinie, gdzie posługiwał do 1973 r. W latach 1973-1984 był proboszczem parafii Chrystusa Króla w Nowym Świętowie. W latach 1984-86 był proboszczem parafii św. Jana Chrzciciela w Zabrzu Biskupicach. W 1987 r. został proboszczem parafii pw. Ścięcia św. Jana Chrzciciela w Grobnikach, w której posługiwał do przejścia na emeryturę w 1993 r. Zamieszkał wtedy jako rezydent w parafii św. Wawrzyńca w Głuchołazach. Zmarł 19 VI 2021 r.
Polecajmy śp. ks. Kazimierza Bożemu Miłosierdziu:
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa, kapłan Kazimierz, którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem, radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
Większość zmian weszła w życie z dniem 25 sierpnia 2021 r.
Nominacje i zmiany proboszczowskie
Ks. Mateusz Buczma - odwołany z funkcji referenta Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej w Opolu i mianowany proboszczem parafii św. Jana Nepomucena w Opolu-Sławicach.
Ks. Zbigniew Cieśla - odwołany z urzędu proboszcza parafii Świętego Krzyża w Raciborzu-Studziennej i mianowany proboszczem parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie.
Ks. Łukasz Gniła - odwołany z funkcji wikariusza parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Strzelcach Opolskich i mianowany proboszczem parafii św. Jana Nepomucena w Braciszowie.
Ks. Wojciech Janus - odwołany z urzędu proboszcza parafii św. Jadwigi w Żelaznej i mianowany proboszczem parafii Świętego Krzyża w Raciborzu-Studziennej.
Ks. dr Damian Jurczak – z dniem 31 maja br. odwołany z urzędu proboszcza parafii św. Mikołaja w Kopernikach.
Ks. Marek Krzewicki - odwołany z funkcji kapelana Centrum Opieki Paliatywnej w Starych Siołkowicach i mianowany proboszczem parafii św. Jadwigi w Żelaznej.
Ks. Dariusz Kużawa - odwołany z urzędu proboszcza parafii św. Stanisława Biskupa w Przylesiu i mianowany proboszczem parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Steblowie.
Ks. Sławomir Kwiatkowski – z dniem 1 czerwca 2021 r. mianowany proboszczem parafii św. Mikołaja w Kopernikach.
Ks. Jacek Olewicz - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Jana Chrzciciela w Raciborzu i mianowany proboszczem parafii św. Stanisława Biskupa w Przylesiu.
Ks. dr Leszek Waga - mianowany proboszczem parafii Nawiedzenia NMP w Dobrodzieniu.
Ks. Krzysztof Wójtowicz - odwołany z urzędu proboszcza parafii św. Jana Nepomucena w Braciszowie i mianowany proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wawelnie.
Ks. Leszek Zarzycki - odwołany z urzędu proboszcza parafii św. Andrzeja Apostoła w Makowicach i mianowany proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Chrząstowicach.
Nominacje i zmiany wikariuszowskie
Ks. Damian Cholewa - odwołany z funkcji wikariusza parafii Bożego Ciała w Oleśnie i mianowany wikariuszem parafii św. Mikołaja w Kędzierzynie-Koźlu.
O. Gilbert Jan Ciomperlik OFM - odwołany z funkcji kapelana DPS w Dobrzeniu Wielkim i mianowany wikariuszem parafii Wniebowzięcia NMP w Niemodlinie.
Ks. Krzysztof Deszczka - odwołany z funkcji wikariusza parafii Wniebowzięcia NMP w Krapkowicach-Otmęcie i mianowany wikariuszem parafii Wniebowzięcia NMP w Raciborzu.
Ks. Andrzej Flak - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie i mianowany wikariuszem parafii Bożego Ciała w Oleśnie.
Ks. Andrzej Glinka - odwołany z funkcji wikariusza parafii Wniebowzięcia NMP w Raciborzu i mianowany wikariuszem parafii św. Wawrzyńca w Strzelcach Opolskich.
Ks. Wiesław HUS CMSA - mianowany wikariuszem parafii Wniebowzięcia NMP w Krapkowicach-Otmęcie.
Ks. Adam Jankowski – odwołany z urzędu proboszcza parafii św. Urbana w Wędzinie i mianowany wikariuszem parafii Bł. Czesława w Opolu.
Ks. Damian Kokurowski - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Rocha w Tułowicach i mianowany wikariuszem parafii św. Jana Chrzciciela w Raciborzu.
Ks. Tomasz Koterba - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Mikołaja w Kędzierzynie-Koźlu i mianowany wikariuszem parafii św. Wawrzyńca w Głuchołazach.
Ks. Rafał Kurek - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim i mianowany wikariuszem parafii Miłosierdzia Bożego w Prudniku.
Ks. Piotr Mandala - odwołany z funkcji wikariusza parafii świętych Wita, Modesta i Krescencji w Pietrowicach Wielkich i mianowany wikariuszem parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi Śląskiej w Kędzierzynie-Koźlu.
Ks. Piotr Mazurkiewicz - odwołany z funkcji wikariusza parafii Miłosierdzia Bożego w Prudniku i mianowany wikariuszem parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Strzelcach Opolskich.
Ks. Michael Muskała - odwołany z funkcji wikariusza parafii Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła w Kędzierzynie-Koźlu i mianowany wikariuszem parafii św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Dobrzeniu Wielkim.
Ks. Mateusz Mytnik - odwołany z funkcji wikariusza parafii Przemienienia Pańskiego w Opolu i mianowany wikariuszem parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku.
Ks. Mariusz Ołdak - odwołany z funkcji wikariusza parafii Przemienienia Pańskiego w Opolu i mianowany wikariuszem parafii świętych Wita, Modesta i Krescencji w Pietrowicach Wielkich.
Ks. Dominik Paterak - odwołany z funkcji wikariusza parafii bł. Czesława Opolu i mianowany wikariuszem parafii św. Rocha w Tułowicach.
O. Bartłomiej Rodziewicz OCist - mianowany wikariuszem parafii Przemienienia Pańskiego w Opolu.
O. dr Łukasz Samiec OFM Conv. - odwołany z pracy duszpasterskiej w parafii św. Michała w Opolu-Półwsi i mianowany wikariuszem parafii Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy.
Ks. Sebastian Szajda - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Wawrzyńca w Strzelcach Opolskich i mianowany wikariuszem parafii św. Mikołaja w Raciborzu.
Ks. Grzegorz Świecarz SAC – odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Antoniego w Zdzieszowicach i oddelegowany do rodzimej wspólnoty pallotyńskiej.
Ks. Tomasz Wieliczko - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Wawrzyńca w Głuchołazach i mianowany wikariuszem parafii św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie.
Ks. Piotr Willner - odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Mikołaja w Raciborzu i mianowany wikariuszem parafii św. Antoniego w Zdzieszowicach.
Ks. Stanisław Zioła - odwołany z funkcji wikariusza parafii Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy i mianowany wikariuszem parafii Przemienienia Pańskiego w Opolu.
Neoprezbiterzy
Ks. Michał Banaś - mianowany wikariuszem parafii Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła w Kędzierzynie-Koźlu.
Ks. Daniel Chudala - mianowany wikariuszem parafii św. Michała w Opolu-Półwsi.
Ks. Dariusz Karbowski - mianowany wikariuszem parafii św. Józefa w Opolu-Szczepanowicach.
Inne zmiany
Ks. dr Grzegorz Ciuła – kapłan diecezji gliwickiej, z dniem 1 września 2021 r. odwołany z funkcji wicerektora Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu (powrót do diecezji gliwickiej)
Ks. Paweł Chyla – odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Józefa w Opolu i mianowany referentem Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezjalnej w Opolu.
Ks. Zbigniew Gajewski – odwołany z urzędu proboszcza i mianowany kapelanem Hospicjum w Starych Siołkowicach
Ks. Paweł Lisoń – odwołany z funkcji wikariusza parafii św. Zygmunta i św. Jadwigi w Kędzierzynie-Koźlu i skierowany na studia specjalistyczne z historii sztuki.
Ks. dr Wojciech Maciążek – kapłan diecezji gliwickiej, z dniem 1 września 2021 r. mianowany wicerektorem Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu.
Ks. Henryk Pocześniok – odwołany z funkcji proboszcza parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Steblowie i wyjeżdża na misje do Peru.
Ks. Radosław Radziwoń – odwołany z funkcji wikariusza parafii Matki Bożej Wspomożenia Wiernych w Kluczborku i mianowany notariuszem Sądu Diecezji Opolskiej.
Ks. dr Mariusz Sienkowski - odwołany z funkcji wikariusza parafii Wniebowzięcia NMP w Niemodlinie i mianowany administratorem parafii św. Andrzeja Apostoła w Makowicach.
Ks. Michał Wieczorek – odwołany z funkcji rezydenta parafii Św. Jakuba i Św. Agnieszki w Nysie i mianowany z dniem 1 lipca 2021 r. kapelanem wspólnoty Sióstr Franciszkanek oraz Domu Pomocy Społecznej w Dobrzeniu Wielkim.
Kapłani emerytowani
Ks. Józef Maślanka – z dniem 25 sierpnia br. odwołany z urzędu proboszcza parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Wawelnie.
Ks. Mikołaj Mróz – z dniem 25 sierpnia br. odwołany z urzędu proboszcza parafii Św. Jakuba i Św. Agnieszki w Nysie.
Ks. Michał Wilk – z dniem 25 sierpnia br. odwołany z urzędu proboszcza parafii Nawiedzenia NMP w Dobrodzieniu.
