W trosce o naszą wiarę i jedność

Drodzy Diecezjanie!

Tydzień temu zakończyliśmy okres Bożego Narodzenia i aktualnie w roku liturgicznym Kościoła przeżywamy dni zwykłe. Pamiętamy jednak, że jest to Rok Jubileuszowy i w każdym czasie jest nam dana możliwość szczególnego zaczerpnięcia z bogactwa Bożej łaski. Są wskazane miejsca, do których możemy pielgrzymować, ale najważniejsze jest podjęcie trudu pielgrzymowania w głąb serca, celem odnowy naszej więzi z Bogiem i relacji między nami. Służy temu nasze nawrócenie, pokuta, pojednanie z Bogiem i bliźnimi, częsty udział w Eucharystii, adoracja Najświętszego Sakramentu, nasza modlitwa indywidualna i wspólnotowa, zyskanie odpustu i pełnienie uczynków miłosierdzia.

    W liturgii słowa wybrzmiała przed chwilą mowa proroka Izajasza zapowiadająca Nowe Przymierze Boga z ludźmi, w bardzo szczególnej formie. Chodzi o zaślubiny Jezusa z Kościołem, co ilustruje wesele w Kanie Galilejskiej, a pieczęcią tego jest przelana na Krzyżu Krew Niepokalanego Baranka. Chrystus złączył wówczas Kościół ze sobą nierozerwalnym węzłem i stale go umacnia w sercach tych, którzy przyjęli chrzest i przystępują z wiarą do stołu Bożego słowa i Ołtarza Pańskiego. W Eucharystii dokonuje On przemiany naszych serc, naszego uświęcenia i przebóstwienia, jeśli tylko nie brakuje w nas żywej wiary.

1. Nasza wiara w Jezusa Chrystusa

Zakończony tydzień temu Okres Bożego Narodzenia przypomniał nam, że wiara jest zasadniczą odpowiedzią człowieka na Boże objawienie. Pasterze dali wiarę słowom Anioła i znalazłszy Dziecię „owinięte w pieluszki i leżące w żłobie”, uznali w Jezusie swego Pana i Zbawiciela. Tak samo Mędrcy ze Wschodu, którzy poszli za gwiazdą, uwierzyli w Jezusa i oddali Mu pokłon. Podobnie jest na weselu w Kanie Galilejskiej. Gdy Jezus dokonał cudownej przemiany wody w wino i objawił swoją chwałę, „uwierzyli w Niego Jego uczniowie” (J 2,11). Dalszy rozwój wiary w Jezusa dokonywał się wskutek zwiastowanego przez Niego Królestwa Bożego, wzywania do nawrócenia i czynienia wielu znaków. O jego przebiegu pisze św. Jan na początku swej Ewangelii: „Na świecie było Słowo, świat stał się przez Nie, lecz świat Go nie poznał. Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim tym jednak, którzy je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym którzy wierzą w imię Jego – którzy […] z Boga się narodzili” (J 1,10-13). W swoim pierwszym Liście dopowiada Apostoł: „Wszystko, co z Boga zrodzone, zwycięża świat; tym właśnie zwycięstwem, które zwyciężyło świat, jest nasza wiara” (1 J 5,4).

    Jako wyznawcy Chrystusa, dzięki wierze i przez chrzest święty, mamy w sobie moc nowego życia, należymy do wielkiej rodziny dzieci Bożych, do Chrystusowego Kościoła, czyli do „zgromadzenia tych, którzy z wiarą spoglądają na Jezusa, Sprawcę zbawienia i Początek jedności oraz pokoju” (Lumen gentium 9). Charakteryzuje nas wiara w Trójjedynego Boga, który przez Chrystusa właśnie w ten sposób się nam objawił, jako Jeden Bóg w trzech Osobach: Ojciec, Syn i Duch Święty. Wyrazimy tę wiarę już za chwilę, wypowiadając słowa tzw. Credo czy Symbolu Nicejsko-Konstantynopolitańskiego.

    Zasadnicza konstrukcja i zakres treści tego jakby streszczenia – słyszymy nieraz: depozyt chrześcijańskiej wiary – jest dziełem pierwszego w historii Kościoła powszechnego zgromadzenia (318) biskupów w Nicei, niedaleko Konstantynopola (dzisiejszy Stambuł w Turcji), w 325 roku. W tym roku przypada więc 1700. Rocznica wielkiego dzieła Soboru Nicejskiego. Jest to okoliczność, która powinna nas zmotywować do zgłębienia podstawowych prawd naszej wiary, o co upomina się Kościół przez wyeksponowanie, zwłaszcza w kościołach jubileuszowych, Katechizmu Kościoła Katolickiego i dokumentów Soboru Watykańskiego II. Dlatego wszystkich duszpasterzy proszę o uwzględnienie w katechezie dla dorosłych prezentacji poszczególnych artykułów naszego Credo i wygłoszenie kazań katechizmowych na temat sześciu prawd wiary. Wszystkich wiernych, zwłaszcza młodych małżonków i rodziców z dziećmi, zachęcam do korzystania ze specjalnie przygotowanego materiału dla Was na Rok Jubileuszowy. Jest dostępny na stronie naszej diecezji, w zakładce, która odnosi do Jubileuszu 2025, z dopiskiem: Dla rodzin.

    Inna ważna rocznica dotyczy wszystkich chrześcijan w Polsce. Mam na myśli 25. rocznicę deklaracji uznającej ważność chrztu udzielonego przez duchownych w następujących Kościołach: Katolickim, Ewangelicko-Augsburskim, Ewangelicko-Metodystycznym, Ewangelicko-Reformowanym, Polskokatolickim, Starokatolickim Mariawitów, Polskim Autokefalicznym Kościele Prawosławnym. W deklaracji przypomniano, że „ochrzczeni żyjący w jednym miejscu i czasie wspólnie ponoszą odpowiedzialność za świadectwo składane Chrystusowi i Ewangelii (…)” i że „chrzest w Chrystusie jest wezwaniem dla Kościołów, aby przezwyciężyły swoje podziały i w widzialny sposób zamanifestowały swoją wspólnotę”.

   Te stale aktualne zadania kładę nam wszystkim mocno do serca. Wspomniana rocznica, która przypada w tym tygodniu, 23 stycznia, niech nas w Roku Jubileuszowym zmobilizuje do nieustannego wyrażania wdzięczności Bogu za dar chrztu, wiary i Boże życie w nas. Niech nas zmotywuje do przypomnienia sobie i podjęcia z nową gorliwością przyrzeczeń chrzcielnych, które w naszym imieniu złożyli rodzice i chrzestni. Niech Jubileusz 2025 obudzi naszą odpowiedzialność za przekaz wiary i Bożego życia młodemu pokoleniu.

2. Wspólna wiara i nasza jedność

Choć jako chrześcijanie wierzymy wszyscy w tego samego Boga i czynimy taki sam znak krzyża, żegnając się w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego, choć mamy solidną podstawę wspólnej wiary w formie symbolu Nicejsko-Konstantynopolskiego i wszyscy wołamy do Boga Ojcze nasz, jesteśmy, niestety, ciągle podzieleni tak na poziomie wiary, jak i życia. Tymczasem wolą Pana jest, „aby wszyscy stanowili jedno” (J 17,21) i wzajemnie się miłowali (por. J 15,12-17). Dlatego św. Paweł upominał chrześcijan, aby żyli w zgodzie i nie było wśród nich rozłamów, by byli jednego ducha i jednej myśli (por. 1 Kor 1,10; Ef 4,3). Natomiast w sytuacji podzielonego Kościoła podejmujemy różne wysiłki ku pojednaniu: dialog dotyczący doktryny wiary, współpracę w zakresie spieszenia człowiekowi z pomocą i modlitwę o jedność i braterstwo.

    Od ponad 100 lat, w dniach 18–25 stycznia obchodzimy w Kościele Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan. Jest to wspólna inicjatywa, której celem jest zbliżenie i pobudzenie chrześcijan do stałej modlitwy, także indywidualnej, w intencji pojednania, pokoju i jedności. Tym razem została przygotowana przez wspólnotę monastyczną w Bose w północnych Włoszech. We wspólnych nabożeństwach będzie nam towarzyszyć pytanie Jezusa: Czy wierzysz w to? (J 11,26). Wybrzmiewa ono w scenie wskrzeszenia Łazarza, a jest skierowane do Marty: „Jezus powiedział do niej: Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we Mnie, choćby i umarł, będzie żył. I każdy, kto żyje i wierzy we Mnie, nie umrze na wieki. Czy wierzysz w to? Odpowiedziała Mu: Tak, Panie! Wierzę, że jesteś Mesjaszem, Synem Boga, który przyszedł na świat” (J 11,25-27).

    Podobnie dziś każdego ze swoich wyznawców Jezus pyta: Czy wierzysz w to, że jestem Panem życia i śmierci? Czy wierzysz w to? Nasza pozytywna odpowiedź da sercu pokój i radość, pomoże obudzić i spotęgować nadzieję, pozwoli uchwycić głęboki sens każdej modlitwy, w tym modlitwy o jedność i pokój. Potrzeba jednak stanięcia przed Panem w prawdzie, uznania swej grzeszności i pojednania z Nim. Tylko wówczas, w ścisłym zjednoczeniu z Chrystusem, będziemy mogli cierpliwie trwać w nadziei i na modlitwie.

    Dlatego, Drodzy Diecezjalnie, na początku Roku Jubileuszowego kieruję do Was wezwanie, byście na nowo z żywą wiarą w sercu powierzyli Panu Bogu swoje życie. Proszę, byście całymi rodzinami podjęli trud pielgrzymowania do kościołów jubileuszowych i byście byli jak najwięcej razem w miłości wzajemnej i zjednoczeni ze sobą na modlitwie. Z dziecięcą ufnością i cierpliwie wołajmy do Boga o wiarę w sercach dzieci i młodzieży, o miłość i skuteczny przekaz wiary w rodzinach, o powołania do służby Bożej i sakramentalnego małżeństwa. Cierpliwie też prośmy o pokój na świecie i jedność podzielonego Kościoła.

    Niech rozpoczęty wczoraj Tydzień Modlitw o Jedność Chrześcijan będzie czasem upraszania łaski Bożego miłosierdzia za grzechy przeciwko jedności, wołania o pojednanie i zgodę. Niech będzie także okazją do przezwyciężania wszelkich uprzedzeń, budowania bratersko-siostrzanych relacji w naszych wspólnotach, z chrześcijanami innych wyznań i wszystkimi ludźmi dobrej woli. Módlmy się o to w świątyniach, razem w rodzinie i w naszych modlitwach indywidualnych. I módlmy się o to stale, z wielką cierpliwością.

    Wszystkich Was zapraszam do udziału w nabożeństwach i wydarzeniach przewidzianych w ramach diecezjalnych obchodów Tygodnia Modlitw o Jedność Chrześcijan. Zachęcam też do skorzystania z ofert związanych z opolskim obchodem Dnia Judaizmu i Dnia Islamu. Szczegółowy plan wszystkiego znajduje się na stronie internetowej naszej diecezji.

   Na każdy dzień Nowego Roku i na podejmowanie w rodzinach i parafiach wysiłku ku odnowie ducha, na rzecz jedności i braterstwa między nami, udzielam Wam pasterskiego błogosławieństwa.

 Wasz Biskup

† Andrzej Czaja

W Kurii Diecezji Opolskiej, 16 stycznia br., odbyło się spotkanie podsumowujące 12. edycję Opolskiego Orszaku Trzech Króli. Tegoroczne wydarzenie, które miało miejsce tradycyjnie 6 stycznia, przyciągnęło mieszkańców Opola i okolic, stając się okazją do wspólnego świętowania uroczystości Objawienia Pańskiego.

Tegoroczny Orszak Trzech Króli w Opolu odbył się pod hasłem „Kłaniajcie się królowie!”, zaczerpniętym z kolędy „Do szopy, hej pasterze”. Hasło to nawiązywało również do 1000-lecia koronacji Bolesława Chrobrego, podkreślając, że prawdziwy król na ziemi uznaje zwierzchnictwo Najwyższego Króla.

Orszak rozpoczął się na placu przy Narodowym Centrum Polskiej Piosenki występem artystów Młodzieżowego Domu Kultury w Opolu, którzy towarzyszyli uczestnikom poprzez śpiewanie kolęd.

Barwny pochód przeszedł ulicami miasta, prowadzony przez gwiazdę, za którą podążały postacie z jasełek: Józef i Maryja, Trzej Królowie, aniołowie, strażacy, harcerze oraz uczniowie w strojach reprezentujących orszaki europejski, azjatycki i afrykański. Na Placu św. Jana Pawła II odbyła się inscenizacja Bożego Narodzenia w formie teatru cieni oraz pokłon Trzech Króli Świętej Rodzinie. Wspólnemu kolędowaniu towarzyszyły także akcenty nawiązujące do Roku Jubileuszowego 2025 przeżywanego pod hasłem „Pielgrzymi Nadziei”.

„Ufam, że wspomnienie wydarzeń zbawczych dzięki jasełkom ulicznym i ich pięknemu wykonaniu, zaangażowanie młodego pokolenia w tę inicjatywę, wreszcie wspólna modlitwa i kolędowanie wydadzą również owoce duchowe: zadziwienie miłością Boga do ludzi, otwartość i gotowość poszukiwania Go i zapraszania do swojego życia oraz obudzenie w sercu wiary w Niego” – powiedział podczas spotkania bp Waldemar Musioł.

Organizatorzy – Wydział Katechetyczny Kurii Diecezji Opolskiej, Miasto Opole oraz Młodzieżowy Dom Kultury – złożyli podziękowania wszystkim osobom i instytucjom zaangażowanym w przygotowanie wydarzenia. Szczególne wyrazy wdzięczności skierowano do harcerzy, strażaków, nauczycieli, uczniów oraz licznych wolontariuszy, którzy swoją pracą przyczynili się do sukcesu Orszaku.

Monika Chrzanowska

W dniach od 14-15 stycznia br., w siedzibie Caritas Polska przy ul. Okopowej 55 w Warszawie, odbyło się posiedzenie Komisji Duszpasterstwa Konferencji Episkopatu Polski. Głównym celem spotkania było omówienie kluczowych zagadnień dotyczących działalności duszpasterskiej Kościoła w Polsce, a także podjęcie prac nad projektem Programu Duszpasterskiego na rok 2025/2026.

Spotkanie rozpoczęło się wspólnym odmówieniem „Modlitwy Jubileuszowej". Następnie biskup opolski Andrzej Czaja, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP, przywitał zgromadzonych oraz wprowadził w tematykę posiedzenia. Uczestnicy spotkania wysłuchali dwóch prelekcji. Pierwszą, pt. „Przekaz i formacja wiary w parafii", przedstawił biskup sosnowiecki Artur Ważny. Drugą zaś, dotyczącą aktualności „Pedagogii Nowego Człowieka" w ujęciu Sługi Bożego ks. Franciszka Blachnickiego, zaprezentował bp Adam Wodarczyk, delegat KEP ds. Ruchów Katolickich i Stowarzyszeń Katolickich.

Po wykładach był czas na dyskusję i wymianę myśli. Pierwsza część posiedzenia została zakończona modlitwą „Anioł Pański" i obiadem.

W godzinach popołudniowych Komisja udała się do Archidiecezjalnego Seminarium Misyjnego Redemptoris Mater w Warszawie. Członkowie Komisji zwiedzili obiekt, spotkali się z klerykami oraz poznali moduł formacyjny. Centralnym punktem była Eucharystia, której przewodniczył oraz Słowo Boże wygłosił bp Andrzej Czaja.

Drugi dzień posiedzenia rozpoczęła Eucharystia z Jutrznią, której przewodniczył oraz Słowo Boże wygłosił biskup płocki Szymon Stułkowski. W części wykładowej zaprezentowano dwa przedłożenia. Ks. Marek Chmielewski, konsultor Komisji Duszpasterstwa KEP, wygłosił referat pt. „Duchowość Komunii", zaś bp Rudolf Pierskała, przewodniczący Podkomisji ds. Służby Liturgicznej, przedstawił wykład pt. „Mistagogia liturgii posoborowej".

Czas po obu wystąpieniach wypełniła dyskusja wokół aktualnych spraw duszpasterskich.

Na koniec spotkania bp Andrzej Czaja, przewodniczący KD KEP, dokonał podsumowania obrad Komisji.

Spotkanie zakończyła brewiarzowa Modlitwa Południowa.

KD KEP

Podczas Mszy św. sprawowanej w Uroczystość Objawienia Pańskiego w kościele Ojców Franciszkanów w Opolu bp Andrzej Czaja mówił o potrzebie nawrócenia serca i odnowy wiary, podkreślając, że chrześcijanie są wezwani do bycia świadkami Chrystusa we współczesnym świecie. Wskazał na odpowiedzialność za dawanie świadectwa wiary oraz zachęcał do pielęgnowania nadziei i dzielenia się nią z innymi.

W homilii bp Czaja wskazał na znaczenie uroczystości Objawienia Pańskiego jako momentu objawienia Chrystusa całemu światu. „To szczególny moment w dziejach świata, kiedy przez pokłon mędrców ze Wschodu Pan Bóg objawił prawdę, że dał swojego Syna nie tylko narodowi izraelskiemu, ale całemu światu” – mówił biskup opolski. Podkreślił, że mędrcy, uznając Dziecię Jezus za Króla, stali się pierwszymi przedstawicielami narodów, które uznały w Nim Zbawiciela.

„Pan Bóg ciągle wzywa tych, którzy zwiastują radosną nowinę. Przez wszystkie pokolenia przedstawiciele narodów uznają Chrystusa za swojego Pana i Zbawiciela. Ci, którzy uwierzyli, stają się współuczestnikami obietnicy Chrystusa, przez Ewangelię stają się współdziedzicami Królestwa Bożego” – mówił bp Czaja, podkreślając misję Kościoła jako wspólnoty głoszącej dobrą nowinę o zbawieniu.

W homilii bp Czaja zwrócił także uwagę na potrzebę wzbudzenia w sobie odpowiedzialności za przekazywanie wiary. „Musimy być wiernymi uczniami Chrystusa i jednocześnie misjonarzami. Trzeba, byśmy byli jak gwiazda betlejemska, która prowadzi innych do Jezusa” – apelował. Biskup wskazał również na kryzys wiary, który dotyka współczesnych chrześcijan. „Dzisiejsza uroczystość Objawienia Pańskiego wzywa nas do tego, byśmy stawali się jak anioł zwiastujący pasterzom dobrą nowinę. Trzeba ruszyć w drogę i obudzić w sobie wiarę” – mówił.

Na zakończenie homilii bp Andrzej Czaja podkreślił, że nadzieja, choć dziś często „pełna lęku, obolała i przytłumiona”, powinna na nowo zapłonąć w sercach wierzących i stać się światłem przewodnim na ścieżkach życia. „Trzeba dać wiarę miłości Boga, która objawiła się najpierw w Betlejem, a potem na krzyżu” – zaznaczył, zachęcając wiernych, by odważnie przyjęli tę miłość i dzielili się nią z innymi.

Monika Chrzanowska

Bądźmy pielgrzymami nadziei, którzy wędrują do żłóbka, by rozpoznać leżącego w nim swojego Pana i Zbawcę, i tak jak pasterze uwierzyć w wielką tajemnicę Bożej miłości – mówił bp Rudolf Pierskała podczas Mszy św. w kościele pw. bł. Bronisławy w Miedzianej. Była to pierwsza z zaplanowanych Eucharystii, które biskupi będą sprawowali w kościołach jubileuszowych diecezji opolskiej w każdą pierwszą niedzielę miesiąca.

W homilii bp Pierskała przypomniał historię bł. Bronisławy, akcentując jej głęboką wiarę i oddanie Bogu. Zwrócił uwagę na jej niezwykłe zaangażowanie w pomoc potrzebującym podczas zarazy. „Bronisława z wielkim zaangażowaniem służyła chorym, podawała leki, rozdawała ubrania potrzebującym oraz karmiła głodnych” – mówił.

„Błogosławiona Bronisława jest patronką diecezji opolskiej oraz dobrej sławy. Mówi się, że patronuje także wszystkim, którzy są obmawiani lub doświadczają oszczerstw” – przypomniał bp Pierskała, zachęcając wiernych, by szukali w niej orędowniczki w trudnych momentach życia. Podkreślił, że jej życie było wzorem wiary, nadziei i cichego niesienia krzyża.

Biskup pomocniczy diecezji opolskiej odnosił się również do potrzeby solidarności z potrzebującymi. „Kto okazał solidarność z Maryją i Józefem, którzy nie znaleźli miejsca w gospodzie? Mieszkańcy Betlejem nie okazali solidarności. Okazali ją ci najubożsi, czyli pasterze, i ci najbogatsi, czyli Trzej Królowie. Pasterze i Trzej Królowie odczytali znaki Boże, których mieszkańcy Jerozolimy nie odczytali” – mówił. Biskup Pierskała podkreślił znaczenie solidarności z potrzebującymi, zaznaczając, że „symboliczny pusty talerz na stole wigilijnym” przypomina o konieczności pomocy ubogim i uchodźcom. Przypomniał, że solidarność tę wyrażamy włączając się w różne akcje pomocy, jak np. wsparcie dla Caritas, Szlachetna Paczka oraz przez pomoc uchodźcom z Ukrainy.

Nawiązując do hasła Roku Jubileuszowego Pielgrzymi nadziei bp Pierskała zaznaczył, że „pierwszymi pielgrzymami nadziei byli pasterze i mędrcy ze Wschodu, którzy wyruszyli w drogę do stajenki i nie zawiedli się. Ich nadzieja się spełniła, znaleźli nowo narodzonego Zbawiciela”. Podkreślił, że także dzisiaj chrześcijanie są wezwani, by być pielgrzymami nadziei, czerpiąc siłę z Bożej miłości i dzieląc się nią z innymi.

„Niech ta nadzieja stanie się także naszym udziałem” – mówił na zakończenie bp Rudolf Pierskała, życząc wiernym, aby Nowy Rok był czasem umacniania nadziei i życzliwości. „Niech obudzi wzajemną miłość i dobroć, bo gdzie miłość wzajemna i dobroć, tam znajdziesz Boga żywego” – dodał.

tekst i zdjęcia: Monika Chrzanowska