W Sanktuarium Matki Bożej w Raciborzu, 15 lutego br., była sprawowana Msza św. pod przewodnictwem bp. Waldemara Musioła, który w homilii odniósł się do znaczenia odnowy duchowej i poszukiwania nadziei w Roku Jubileuszowym.
Podczas Mszy św. bp Waldemar Musioł przypomniał, że sanktuarium w Raciborzu zostało wyznaczone jako jedna z „oaz duchowości” na mapie Kościoła opolskiego. Nawiązując do nauczania papieża Franciszka, wyjaśnił znaczenie tego miejsca jako przestrzeni duchowego odnowienia. „Ojciec Święty w bulli Spes non confundit zaprasza do pielgrzymowania nie tylko w sensie podróży zewnętrznych, ale przede wszystkim do pielgrzymowania w głąb siebie, w poszukiwaniu sensu życia i źródeł nadziei” – mówił bp Musioł.
Biskup podkreślił, że w dzisiejszych czasach wiele osób doświadcza duchowego zniechęcenia i niepewności, które określił jako „pustynię pełną gorącego piasku, pozbawiającego nadziei”. Wskazał na liczne przyczyny tego stanu, takie jak „wojna, niepewna sytuacja geopolityczna, polaryzacja społeczna, podziały w Kościele, a także osobiste dramaty – choroby, samotność, poranione relacje”. Podkreślił jednak, że prawdziwym miejscem ukojenia i odnowy jest Chrystus obecny w Kościele i w sakramentach.
Odwołując się do postaci Maryi i Józefa, bp Musioł wskazał na posłuszeństwo Bogu jako klucz do odzyskania wewnętrznego pokoju i nadziei. Nadmienił, by Maryja i Józef, świadomi wyjątkowości swojego Syna, pokornie wypełniający Prawo Boże, byli dla nas przypomnieniem, że wierność Ewangelii i Dekalogowi jest drogą do prawdziwej wolności.
Biskup zwrócił również uwagę na znaczenie Słowa Bożego w codziennym życiu. „Słuchać Jezusa i chować Jego słowa w swoim sercu to obok posłuszeństwa sposób zbliżania się, poznania i czerpania ze Źródła nadziei” – zaznaczył, zachęcając do częstszego sięgania po Pismo Święte i rozważania jego treści.
Na zakończenie bp Musioł wezwał wiernych do duchowej odnowy i odwagi w pielgrzymowaniu do źródeł nadziei. „Niech ta świątynia stanie się miejscem przeżywania odważnego dialogu z Bogiem, miejscem słuchania i rozważania Jego Słowa oraz uczenia się posłuszeństwa Jego woli, która nie jest zniewoleniem, lecz drogą do prawdziwej wolności w Chrystusie” – mówił. Biskup pomocniczy diecezji opolskiej zaprosił wszystkich do odkrywania w Roku Jubileuszowym raciborskiego sanktuarium jako przestrzeni duchowego umocnienia i łaski.
Monika Chrzanowska
fot. Andrzej Złoczowski
W sobotę, 8 lutego br., w kościele pw. św. Mikołaja w Raciborzu bp Rudolf Pierskała przewodniczył Eucharystii, podczas której ustanowił 38 nowych lektorów. W homilii biskup pomocniczy diecezji opolskiej podkreślił odpowiedzialność lektorów za głoszenie Słowa Bożego w Kościele oraz znaczenie niedzieli jako dnia świętego.
Nawiązując do Ewangelii (Mk 6, 30-34), przypomniał, że Jezus troszczył się o odpoczynek swoich uczniów po trudach pierwszej misji. Biskup podkreślił, że „cykl pracy i odpoczynku jest wpisany w naturę ludzką przez samego Boga Stwórcę, który po sześciu dniach stwarzania świata w siódmym dniu odpoczął po całej swojej pracy”. Zaznaczył również, że niedziela jest dniem, który pozwala człowiekowi na nowo uświadomić sobie, że wszystko jest dziełem Boga – także odpoczynek.
W kontekście niedzielnego świętowania bp Pierskała zwrócił uwagę na spadek uczestnictwa we Mszy Świętej. „Już tylko poniżej 40% katolików w naszym kraju statystycznie bierze udział we Mszy niedzielnej” – mówił. Zaapelował, aby wierni zawsze pamiętali o tym obowiązku, gdziekolwiek się znajdują. „Najpierw niedziela jest Boża, dopiero wtedy będziemy umieli dobrze ją przeżyć i wtedy będzie także nasza” – wskazał.
Biskup, zwracając się do nowych lektorów, podkreślił wagę ich posługi w głoszeniu Słowa Bożego. „Lektor ma dobrze przeczytać tekst, dlatego jest sługą słowa Bożego. Użycza swoich ust i swojego głosu Kościołowi, aby głosić słowo Boże” – zaznaczył. Wezwał ich do odpowiedniego przygotowania do czytań liturgicznych, aby godnie przekazywać wiernym święte teksty. Cytując św. Augustyna, przypomniał: „Twoja modlitwa jest twoim słowem skierowanym do Boga. Kiedy czytasz Pismo (…), Bóg mówi do ciebie; kiedy się modlisz, to ty mówisz do Boga”.
Nowo ustanowieni lektorzy pochodzą z następujących parafii:
– św. Bartłomieja w Suchej,
– Wniebowzięcia NMP w Gościęcinie,
– Ducha Świętego i NMP Matki Kościoła w Kędzierzynie-Koźlu,
– św. Jana Nepomucena w Opolu-Sławicach,
– Ducha Świętego w Opolu-Winowie,
– Wniebowzięcia NMP w Jemielnicy,
– św. Karola Boromeusza w Staniszczach Wielkich,
– św. Antoniego w Zdzieszowicach,
– Najświętszego Serca Pana Jezusa w Krośnicy,
– św. Jadwigi w Chróścicach,
– Trójcy Świętej w Graczach,
– NMP Królowej Świata w Koźlu-Rogach,
– św. Franciszka z Asyżu w Borkach Wielkich,
– Matki Bożej Szkaplerznej w Grabinie.
Nowi lektorzy ukończyli tygodniowy kurs w Diecezjalnym Domu Formacyjnym w Raciborzu-Miedoni, gdzie uczestniczyli w zajęciach biblijnych, liturgicznych, logopedycznych oraz w ćwiczeniach praktycznych. Formacja obejmowała także duchowy rozwój i budowanie wspólnoty.
Monika Chrzanowska
fot. Facebook Liturgiczna Służba Ołtarza Diecezji Opolskiej
We wtorek, 4 lutego br., odbyła się inauguracja nowego roku pracy Sądu Diecezji Opolskiej, stanowiąca okazję do uroczystego spotkania Biskupa Diecezjalnego ze swoim Trybunałem.
W ramach spotkania głos zabrał Biskup Opolski Andrzej Czaja. Następnie sprawozdanie z pracy Trybunału za rok 2024 przedstawił ks. dr Krzysztof Soczyński, oficjał Sądu Diecezji Opolskiej. Zwieńczeniem obrad był wykład formacyjny ks. dr. Piotra Kutyni dotyczący problematyki sakramentu pokuty i pojednania.
Spotkanie stało się również okazją do wyrażenia wdzięczności za podjęte działania na forum sądowym – sędziom, obrońcom węzła małżeńskiego, notariuszom i adwokatom – a także przestrzenią do wskazania nowych wyzwań stojących przed Trybunałem.
Podobne spotkania odbywają się w innych diecezjach świata, a także w Rzymie, gdzie Ojciec Święty rok rocznie spotka się z prałatami i licznymi współpracownikami Trybunału Roty Rzymskiej wygłaszając okolicznościowe przemówienie.
W kościele jubileuszowym pw. św. Tomasza Apostoła w Kietrzu, w ramach obchodów Roku Świętego 2025, sprawowana była Eucharystia, której przewodniczył i Słowo Boże wygłosił bp Waldemar Musioł. W homilii biskup pomocniczy diecezji opolskiej podkreślił znaczenie pielgrzymowania jako wyrazu poszukiwania sensu życia i drogi prowadzącej do wieczności.
Wśród koncelebransów byli bp Józef Roszyński SVD, biskup diecezji Wewak w Papui-Nowej Gwinei, ks. Paweł Chyla, dyrektor Wydziału Duszpasterskiego Kurii Diecezji Opolskiej oraz ks. Janusz Rempalski SAC, dziekan dekanatu Kietrz.
„Przybywamy jako ludzie poszukujący sensu życia i tego, co w nim istotne, by spojrzeć na nasze życie jako na drogę, która wiedzie wprawdzie ziemskimi ścieżkami, ale której celem jest obiecana nam wieczność” – mówił w homilii bp Musioł. Zwrócił uwagę na przypadające w tym dniu Święto Ofiarowania Pańskiego i jego przesłanie dotyczące przyszłości. „Sprawił je obecny w świątyni Symeon, który wyśpiewując swój kantyk, nazywa Jezusa, 40-dniowe zaledwie dziecko, Zbawicielem wszystkich narodów, chwałą Izraela, światłem na oświecenie pogan, znakiem, któremu będą się sprzeciwiać” – podkreślił, wskazując na zaskoczenie, jakie przeżyli Maryja i Józef, słysząc te słowa.
Bp Musioł przypomniał również o znaczeniu posłuszeństwa Bogu, odwołując się do postawy Maryi i Józefa. „Niech Maryja i Józef, świadomi przecież swojego wybrania i wyjątkowości ich Syna, pokornie wypełniający Prawo Boże nadane przez Mojżesza, będą nam wołaniem o posłuszeństwo woli Bożej i pokładanie w Bogu naszej nadziei” – zaznaczył, wskazując, że wierność Ewangelii i Bożemu prawu może przywrócić właściwy porządek w życiu człowieka i świata.
W homilii biskup pomocniczy diecezji opolskiej odniósł się również do postaci bł. Ryszarda Henkesa, którego ślady życia i posługi są obecne w Kietrzu. „Każde z tych miejsc naznaczone było ofiarą, zgodą na powolne składanie siebie w darze, oskubywanie się z życia” – mówił, przywołując jego działalność w szkole, pracy duszpasterskiej oraz heroiczne poświęcenie dla współwięźniów w obozie koncentracyjnym w Dachau. „Gotowość składania siebie w darze dla innych, poniesienie ofiary za nich, nawet w rzeczach najzwyklejszych, jak czas, uwaga, pomoc, empatia, a czasem tylko próba zrozumienia, to wcale nie trudne do podjęcia przez każdą i każdego z nas antidotum na to, co nazywamy dziś polaryzacją w naszym społeczeństwie” – dodał.
Na zakończenie bp Musioł wezwał do pielgrzymowania w duchu nadziei, wzorując się na świadectwie biblijnych postaci oraz bł. Ryszarda Henkesa. „Przyjmijmy z pokorą, ale i z entuzjazmem te podpowiedzi Maryi i Józefa, Symeona i Anny z dzisiejszej Ewangelii oraz wzruszające świadectwo bł. Ryszarda Henkesa na nasze pielgrzymowanie do wieczności” – mówił. „Niech naśladowanie ich w cnotach posłuszeństwa, cierpliwości, otwartości na natchnienia Ducha Świętego i gotowości do ofiary pozwala nam z nadzieją patrzeć w przyszłość ziemską i wieczną” – wskazał bp Musioł.
tekst i zdjęcia: Monika Chrzanowska
W sobotę, 1 lutego, w kościele seminaryjno-akademickim pw. św. Jadwigi Śląskiej w Opolu odbyły się międzydiecezjalne obchody Dnia Życia Konsekrowanego. Mszy św. przewodniczył biskup gliwicki Sławomir Oder, a homilię wygłosił bp Rudolf Pierskała, w której podkreślał znaczenie zaufania Jezusowi oraz rolę radości w życiu osób konsekrowanych.
Bp Pierskała, odwołując się do słów z Ewangelii o burzy na jeziorze (Mk 4, 35-41), porównał życie do łodzi, w której obecny jest Chrystus. „Unosząca się na falach codzienności łódź naszego życia narażona jest na niebezpieczne burze. To różne bolesne doświadczenia: straty, cierpienia, choroby, odrzucenia przez innych, a nawet nienawiści, które bywają źródłem lęku, wątpliwości w wierze i beznadziei. (…) Jezus zawsze jest obecny w łodzi Kościoła i oczekuje także naszej wiary” – mówił.
Zwracając się do osób konsekrowanych, bp Pierskała podkreślił, że życie zakonne powinno być przeżywane w duchu radości i zaufania Bogu. Cytując papieża Franciszka, przypomniał, że „radości nie przeżywa się w ten sam sposób na wszystkich etapach życia, a smutna siostra, która nie żyje nadzieją, nie będzie zatem pielgrzymem nadziei”. Zachęcał, aby odnawiać w sobie pierwszą gorliwość powołania i wracać do początków swojej drogi zakonnej. „Uwierzcie tej wielkiej miłości Jezusa na nowo, jak na początku życia zakonnego” – dodał.
Bp Pierskała nawiązał także do postaci świętych, którzy w swoim życiu odznaczali się szczególną radością i ufnością w Bożą opatrzność. „Święty Filip Nereusz potrafił zawsze się radować. Jego humor urósł do rangi powtarzanych anegdot: Diabeł ucieka przed prawdziwą radością – mówił. Dlatego radość umacnia serca i pomaga wytrwać w dobru” – przypomniał.
Na zakończenie homilii bp Pierskała zachęcił do ufności w Boże prowadzenie i pielęgnowania nadziei, szczególnie w trudnych momentach życia. „Lepiej zapalić jedną świeczkę nadziei w duszy człowieka, niż narzekać, że jest źle i nic się nie da zrobić. Nadzieja to dobra rzecz, bądźmy pielgrzymami nadziei” – apelował.
Bp Sławomir Oder na zakończenie Mszy św. zwrócił się do osób konsekrowanych, podkreślając ich rolę jako świadków nadziei w świecie. „Niech światło Chrystusa, które otrzymujemy nieustannie mocą sakramentów, Jego słowa i przynależności do Kościoła, niech to światło zawsze płonie w waszych sercach” – mówił. Biskup Gliwicki zaznaczył, że przez swoją obecność, habit, wierność charyzmatowi i życie wspólnotowe osoby konsekrowane mają być „znakiem nadziei spełnionej, którą jest wspólnota z Bogiem w Chrystusie”.
tekst i zdjęcia: Monika Chrzanowska
