Wczoraj (1 lipca) pielgrzymi uczestniczyli we Mszy świętej w bazylice św. Jakuba i św. Agnieszki w Nysie. Na pielgrzymim szlaku spotkać można bardzo wielu życzliwych ludzi, którzy wychodzą naprzeciw Biskupowi Andrzejowi oraz pielgrzymom. Niektórzy z nich przyłączają się do grupy, aby wspólnie przemierzyć przynajmniej kawałek szlaku. Pielgrzymi doświadczają dużej życzliwości ze strony Stowarzyszeń Kół Gospodyń Wiejskich, a także grup parafialnych, które częstują pielgrzymów ciastem, napojami tworząc braterską i siostrzaną wspólnotę. Wczorajszy dzień zakończyła adoracja w kościele pw. św. Piotra i Pawła w Pakosławicach.
Biskup Opolski Andrzej Czaja, wespół z grupą pielgrzymów przemierza nyską Drogą Świętego Jakuba. W Jubileuszowym Camino udział biorą pielgrzymi min. z Opola, Legnicy, Wrocławia, Gliwic, a nawet z Białegostoku.
Pierwszego dnia grupa licząca blisko czterdzieści osób wyruszyła z Głuchołaz. Na pielgrzymim szlaku nie zabrakło modlitwy, wspólnej Eucharystii, rozważania Słowa Bożego i ubogacających spotkań z drugim człowiekiem. Pielgrzymi zmagali się z upałem oraz oberwaniem chmury i gradem, co nie przeszkodziło w doświadczaniu i przeżywaniu mocnej wspólnoty Kościoła.
Uroczystości w katedrze odbyły się 28 czerwca wieczorem. Dokładnie w 50. rocznicę podpisania przez papieża Pawła VI bulli „Episcoporum Poloniae Coetus” o utworzeniu diecezji opolskiej.
Od odczytania fragmentów historycznego dokumentu rozpoczęła się uroczysta liturgia. Przewodniczył jej biskup gliwicki Jan Kopiec, który jednocześnie świętował w Opolu 50-lecie święceń kapłańskich. Do celebracji Mszy św. użyto kielicha, który przed pół wiekiem diecezja opolska otrzymała w darze od Ojca Świętego. Mszę koncelebrowało kilkudziesięciu kapłanów z biskupami Andrzejem Czają, Rudolfem Pierskałą i Pawłem Stobrawą.
– Annuntio vobis gaudium magnum (Ogłaszam wam radość wielką) – mówił we wstępie do liturgii biskup Andrzej Czaja. – Tak Kościół ogłasza zawsze wybór papieża. Ja dziś używam tych słów, by też zwiastować radość wielką. Oto właśnie przypada dzień złotego jubileuszu diecezji opolskiej. Tej liturgii przewodniczy biskup gliwicki Jan Kopiec, który od nas wyszedł i na 50 lat posługiwania kapłańskiego tylko 11 lat pracuje w diecezji gliwickiej, reszta u nas. To jest więc także nasz biskup. Przez 19 lat pełnił posługę biskupią w naszej diecezji. W tej liturgii chcemy przede wszystkim dziękować za 50 lat Kościoła opolskiego i za 50 lat kapłaństwa drogiego biskupa Jana. To jest także liturgia odnowienia przymierza z Bogiem. Chcemy spojrzeć w przód. A diagnoza naszej sytuacji zawarta jest w haśle roku jubileuszowego: „Bliżej Boga-Człowieka”.
Biskup gliwicki rozpoczął homilię od przypomnienia, iż kiedy 30 kwietnia 1972 roku przyjmował w katedrze święcenia kapłańskie, nikt nie przypuszczał, że już za dwa miesiące będzie miał miejsce niezwykły ukłon Stolicy Apostolskiej wobec Kościoła na Śląsku Opolskim i w miejsce administracji apostolskiej zostanie powołana pełnoprawna diecezja opolska.
Kaznodzieja przypomniał, że decyzję papieża Pawła VI musiała poprzedzić normalizacja stosunków między Polską i Republiką Federalną Niemiec. Przywołał także dzieje Kościoła na ziemi opolskiej oraz osoby trzech biskupów opolskich oraz 9 biskupów pomocniczych.
– Cieszę się, że Opole przez wieki dojrzewało, by być samodzielnym podmiotem kościelnym. To nie była prosta droga, zwłaszcza po 1945 roku – mówił. – Komunistyczne państwo nie było zainteresowane tym, by Kościołowi ułatwiać posługę na tej ziemi. Kościół stanął do pięknej pracy by służyć temu ludowi. Po wszystkich problemach – wypędzeniach i przesiedleniach. Po utworzeniu diecezji opolskiej w 1972 roku delegacja biskupów udała się w listopadzie do papieża, by mu podziękować za jego odważną i błogosławioną decyzję. Kiedy po półtoragodzinnej rozmowie wychodzili, błogosławiony kard. Stefan Wyszyński powiedział: zamknęliśmy coś, co zasługuje na pamięć i wdzięczność. Decyzją Ojca Świętego – jak w Kanie Galilejskiej – stągwie zostały napełnione wodą. Teraz jest czas, aby woda stawała się winem.
Na zakończenie Mszy św., po odśpiewaniu dziękczynnego „Ciebie Boże wielbimy” biskup Kopiec – wraz z życzeniami od biskupa Andrzeja Czai otrzymał 50 czerwonych róż. Następnie w kaplicy Matki Bożej Opolskiej odmówiono modlitwę za diecezję opolską. Na grobie pierwszego biskupa opolskiego Franciszka Jopa zapłonęła świeca.
Po Mszy św. biskup zaprosił wszystkich uczestników do ogrodów kurii na agapę.
____________________
źródło: ekai
zdj.: Gość Opolski
28 czerwca br. zmarł śp. Alfred Eckert, emeryt, były proboszcz parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Zdziechowicach.
Uroczystości pogrzebowe odbyły się wg następującego porządku:
02 lipca (sobota)
godz. 7.00 – Exporta - Dom Księży Emerytów w Opolu
godz. 11.00 – Msza święta pogrzebowa w kościele parafialnym św. Franciszka w Zabrzu (diec. gliwicka).
Po Mszy świętej pogrzeb odbył się na miejscowym cmentarzu.
Zmarłego Kapłana polecajmy Bożemu Miłosierdziu...
Miłosierny Boże, spraw, aby Twój sługa, kapłan Alfred, którego w ziemskim życiu zaszczyciłeś świętym posłannictwem, radował się wiecznie w niebieskiej chwale. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen.
W niedzielę, 26 czerwca, po długiej i ciężkiej chorobie zmarł ks. Andrzej Kwiczala, proboszcz parafii katolickich w Lubieszowie, Maniewiczach i Czersku.
Pogrzeb śp. ks. Andrzeja odbył się w rodzinnej Parafii Św. Michała Archanioła w Prusinowicach 4.07.2022 (poniedziałek) o godz. 11.00. Pogrzebowi przewodniczył Jego Ekscelencja Biskup Witalis Skomarowski, Ordynariusz Łucki.
***
Ks. Andrzej Maciej Kwiczala – syn Andrzeja i Alicji z d. Nikiel, urodził się 30 stycznia 1967 r. w Nysie. Po ukończeniu szkoły podstawowej, rozpoczął naukę w Zespole Szkół Rolniczych im. Emila Godlewskiego w Nysie. Egzamin maturalny złożył w 1987 r. W tym samym roku rozpoczął studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu. Po złożeniu egzaminu dyplomowego rozpoczął pracę w Państwowym Szpitalu Klinicznym nr 4 na Oddziale Nefrologii we Wrocławiu.
W 1994 r. wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej i rozpoczął studia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. W czasie każdych wakacji pomagał w duszpasterstwie w parafiach kierowanych przez ks. Witolda Józefa Kowalowa: w Ostrogu, Zdołbunowie i Klewaniu (diecezja łucka) oraz w Kuniowie (diecezja kamieniecko-podolska).
18 maja 2000 r. uzyskał stopień magistra historii Kościoła na Wydziale Teologicznym KUL. Święcenia kapłańskie z rąk ks. biskupa Marcjana Trofimiaka otrzymał 10 czerwca 2000 r.
Od lipca 2000 r. do listopada 2001 r. pracował jako wikariusz parafii katedralnej w Łucku. 18 listopada 2001 r. mianowany proboszczem parafii pw. Ducha Świętego w Maniewiczach, parafii pw. Świętych Cyryla i Metodego w Lubieszowie i parafii pw. Świętego Marcina w Czersku.
W ostatnich latach wyremontował kościół w Maniewiczach, przy którym mieszkał i pracował niemal 21 lat.
Zmarły kapłan był faktycznym kapelanem harcerzy polskich przybywających do Kostiuchnówki. Opiekun grobów legionistów, kapłanów i miejsc pamięci na Polesiu Wołyńskim. Człowiek wielkiego serca, gościnny i dobry.
Wieczne odpoczywanie racz mu dać Panie, a światłość wiekuista niechaj mu świeci. Niech odpoczywa w pokoju wiecznym. Amen.
Źródło: Wołanie z Wołynia
