„To jest nasze zadanie – zjednoczyć się na nowo” – apelował bp Andrzej Czaja w homilii w uroczystość św. Wojciecha, patrona Polski, w Opolu w kościele pod wezwaniem MB Bolesnej i św. Wojciecha. „My chrześcijanie w Polsce daliśmy się podzielić. Bywa, że jesteśmy zgorszeniem. Kto nas ma zjednoczyć, jak nie Jezus? Wszyscy wierzymy w jednego Boga! To jest dla nas dramat. Nieraz więcej jedności jest w dialogu ekumenicznym. A wewnątrz Kościoła tak tej jedności brakuje” – mówił.
Opolski biskup wzywał wiernych, aby się jednoczyli: „Wszyscy musimy być po jednej stronie – po stronie Chrystusa. Nie wolno dać się nam zastraszyć przeciwnikom. Musimy żyć poczuciem, że jesteśmy zwycięzcami. Chrystus zwyciężył śmierć, grzech i szatana. Nie przeżywamy tego, jak bardzo jesteśmy obdarowani. Łaską jest, że wierzymy w Chrystusa, ale i że możemy cierpieć dla Niego”.
Św. Wojciech jak powiada legenda przybył do Opola i głosił Ewangelię ówczesnym poganom. „Od wieków dany nam jest w osobie św. Wojciecha wspaniały znak mężnego świadka wiary, Jezusa, Trójjedynego Boga. Ten biskup, mnich i misjonarz dał życie Jezusowi i Kościołowi” – powiedział bp Czaja, który zachęcał, aby naśladować tego wielkiego patrona. „W sposób szczególny wyryty został nam znak na duszy w czasie bierzmowania. Jest to obdarowanie Ducha Świętego, które jest jednocześnie zadaniem. Bóg daje i zadaje. Daje tak mocno, że człowiek nie musi się obawiać, czy sprosta byciu świadkiem Jezusa. Nie ma co powątpiewać w to, jesteśmy uzdolnieni, aby „Być solą ziemi”. Ma tego świadomość wiele chrześcijan na całym świecie, którzy oddają życie za Chrystusa. Więcej jak 100 tysięcy rocznie. Nie jesteśmy w stanie tego oszacować. Przelewana jest krew wielu męczenników, podczas gdy my żyjemy tak lekko” – podsumował.
„Historia Europy i świata oraz codzienność tej parafii pokazuje, że z wiary to dzieło Kościoła powstało i się rozwija na chwałę Boga. W tej codzienności europejskiej jakbyśmy nieco byli śnięci, ospali. Kiedy to mówię, to ciągle wracam do komentarza Benedykta XVI o postawie apostołów w ogrodzie Getsemani. Ospałość to otępienie duszy na potęgę zła i bliskość Boga. Nie chodzi o to, by widzieć wszystko w czarnych kolorach, ale by być czujnym” – wzywał opolski ordynariusz.
Bp Andrzej Czaja zachęcał też do odwagi pomimo trudności: „Nie dajmy się zgnieść temu, co złe. Trzeba zadbać o to, by Chrystus był naszym życiem. Tak było u św. Wojciecha, w jego posługiwaniu, misjonarskiej trosce. Papierkiem lakmusowym naszej wiary jest to, co zaleca św. Paweł, by sprawować się godnie Ewangelii Chrystusowej. Potrzeba oskarżyć się przed Panem, by uwolnił nasze serce, potencjał, który w nas jest. Żyć w sposób godny Ewangelii, to nie bać się zastraszyć przeciwnikom. W Polsce jest 96-98 procent ochrzczonych, a świadectwo nasze takie mdłe, a nawet czasem antyświadectwo. W krajach, gdzie chrześcijanie są prześladowani, liczebnie jest garstka, a świadectwo wyraziste” – dodał.
„Trzeba nam sobie odpowiedzieć na pytanie: komu chcę służyć? Światu czy Jezusowi? A może tylko sobie? Nie będziemy świadkami wiary, gdy brakuje mocnego pragnienia służby Chrystusowi. Potrzeba mocnego postanowienia, że jeśli trzeba będzie, to życie za Chrystusa oddam. A póki co dawać życie w codzienności” – zakończył opolski pasterz.
W uroczystość św. Wojciecha w najstarszym opolskim kościele pod wezwaniem MB Bolesnej i św. Wojciecha bp Andrzej Czaja poświęcił odrestaurowane organy. Po Mszy św. na Wzgórzu Uniwersyteckim obok kościoła biskup, proboszcz parafii wraz z przedstawicielami władz lokalnych i członkami bractwa św. Wojciecha odsłonili replikę kamienia, na którym św. Wojciech, głosząc płomienne kazanie, pozostawił odciśnięte stopy. Oryginał tego kamienia znajduje się w muzeum we Wrocławiu.
Hanna Honisz
W dniu 16 kwietnia 2013 r. w auli Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu odbyło się uroczyste podsumowanie konkursów przeprowadzonych przez Wydział Katechetyczny Kurii Diecezjalnej w Opolu w roku szkolnym 2012/2013.
W konkursach wzięło udział 3282 uczniów z całej diecezji. Podczas samej gali nagrodzonych zostało 128 uczniów, w tym 81 laureatów Diecezjalnych Konkursów Wiedzy Religijnej ŻAK i GIMNAZJALISTA, 44 uczniów wyróżnionych w konkursie artystycznym oraz 3 zwycięzców diecezjalnego etapu Olimpiady Teologii Katolickiej.
Wraz z nagrodzonymi uczniami, podziękowania otrzymali również organizatorzy konkursów, którym patronował Wydział Katechetyczny: Grzegorz Baliński – organizator Konkursu Szopek Bożonarodzeniowych z Goszowic oraz Maria Baron z Olesna – organizatorka konkursu „Razem poczytajmy Boże Słowo”.
Wśród zaproszonych gości był m.in. biskup Paweł Stobrawa, który podziękował uczniom oraz opiekunom za włożony trud i zaangażowanie związane z uczestnictwem w konkursach. Dla wszystkich uczestników gali zaśpiewał i zagrał zespół kleryków Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu.
Podczas gali można było podziwiać galerię prac plastycznych wyróżnionych uczniów oraz pozakonkursową wystawę jednego z laureatów konkursu artystycznego, Adriana Rum, ucznia Publicznej Szkoły Podstawowej w Naczęsławicach.
Laureaci konkursów otrzymali pamiątkowe dyplomy i nagrody książkowe, a także kilka nagród specjalnych, wśród których były m.in. indeksy na studia teologiczne, pielgrzymka do Rzymu, zaproszenie na warsztaty w Radiu PLUS Opole, wyjazd na oazę Dzieci Bożych oraz bilety do kina.
Fot. Karina Grytz-Jurkowska / GN
„Życie od Boga trzeba przyjąć. Podpowiada nam to Maryja. Trzeba przyjąć bez osądzania to życie, które Bóg dał. Życie, którym wzgardzono. Przyjmując życie – otrzymujemy” – powiedział bp Andrzej Czaja w czasie Mszy św. w kościele śś. Piotra i Pawła w Opolu w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Wierni przystąpili też do dzieła Duchowej Adopcji.
Biskup opolski apelował o poszanowanie życia „Nawet, jeśli to nie jest takie proste, ze względu na chorobę czy kalectwo. Trzeba nam o życie się troszczyć, o zdrowie, o rozwój fizyczny i duchowy. Także o wiarę, która jest warunkiem, żeby życie Boże, na chrzcie otrzymanym, mogło się rozwijać” – dodał.
„Trzeba dziękować za życie od Boga” – mówił opolski ordynariusz. „Dziękować trzeba za życie, którego potęga objawiła się w momencie zmartwychwstania. Jezus jest sensem pełnienia woli Bożej. Takie jest nasze zadanie – przyjąć życie, aby wypełnić wolę Bożą. Bóg ma projekt na nasze życie. Przyjmując je, szczęście sobie gotujemy” – zaznaczył.
Bp Andrzej Czaja wyjaśnił, że „Dane nam jest w udziale nie tylko życie, w tym łańcuchu życia, od Adama i Ewy, ale mamy także życie Boże w sobie. Świętość życia powinna być na wzór życia Pańskiego. Świętość życia naszego oznacza, że życie jest boskie, czyli od Boga. Nie wolno podnieść ręki na życie, bo jest boskie. To tak jakby podnieść rękę na Boga” – stwierdził.
„Ten sługa sług Bożych, cichy i pokorny papież był nam znany. Trzykrotnie był w Opolu jako kardynał” – wspominał abp Nossol podczas kazania na Mszy św. dziękczynnej za posługę na stolicy Piotrowej Benedykta XVI.
Abp Nossol powiedział do wiernych: „W czasie swojej 32-letniej posługi biskupiej zwiastowałem wam śmierć trzech papieży: Pawła VI, Jana Pawła I i Jana Pawła II oraz wybór nowych następców św. Piotra: Jana Pawła I, Jana Pawła II oraz Benedykta XVI”. Kiedy pytano arcybiskupa, czego oryginalnego można się spodziewać po tym papieżu, odpowiedział, że „Benedykta XVI stać nawet na to, żeby w razie potrzeby odejść. A jednak stało się… Kościół też się modernizuje” – dodał.
Kaznodzieja zachęcał, aby dziękować za heroizm wiary papieża Benedykta XVI. „Do naszej ojczyzny przybywał jako pokorny człowiek, a nie żaden pancerny, jak zwykli go na Zachodzie nazywać. Szczytem była jego wizyta w Oświęcimiu w obozie zagłady. Jego poprzednikowi było łatwiej tam przybyć, bo pochodził z narodu ofiar, a nie oprawców. Benedykt musiał zadać pytanie, gdzie był wtedy Bóg, gdy ta fabryka śmierci pracowała na pełnych obrotach? Po chwili odpowiedział, że na krzyżu” – przypomniał abp Nossol.
W czasie homilii abp Alfons Nossol wspominał spotkanie z kard. Ratzingerem w swoim domu rodzinnym w Brożcu.
„Pielgrzymka do Polski pogłębiała miłość Benedykta XVI do ojczyzny Jana Pawła II. Stąd też stale papież pozdrawiał z placu św. Piotra nasz kraj, ucząc się języka polskiego.
Jako najważniejsze momenty z nauczania Benedykta XVI, abp Nossol wymienił trzy encykliki. „W Polsce teologią Benedykta zajmuje się ks. prof. Jerzy Szymik. Teologia benedicta znaczy błogosławiona. Gdy się człowiek wczyta w nią, to jest duchowa i intelektualna rozkosz. W Opolu mamy też konesera nauczania Benedykta XVI, ks. Arnolda Drechslera. I obaj jesteśmy zawiedzeni, że papież nie wyda już swojej rozpoczętej czwartej encykliki o wierze, o czym powiem Benedyktowi XVI, jeśli będzie mi dane się z nim spotkać. W modlitwie i medytacji i tak mu nie dorównamy” – podkreślił.
„Benedykt zawsze pragnął służyć Kościołowi i całemu ludowi Bożemu. Kościół nie jest ani jego, ani ludzi, ale jest Kościołem Boga. Ratzinger podkreślał, że pragnie widzialnych znaków jedności. Ekumenia to nawracanie się do Chrystusa i zbliżanie się wzajemnie wszystkich chrześcijan do siebie. Im częściej i bardziej intensywnie chrześcijanie będą obejmować nogi Ukrzyżowanego, ani się nie spostrzegą, jak zaczną obejmować sami siebie” – zauważył.
„Dziękujmy za to ojcowskie przyrzeczenie, że nadal będzie o nas pamiętał, modlitewnie ogarniał. Ale wolno nam też powiedzieć: Drogi Ojcze Święty, nie zapomnij o Opolu. Gorąco dziękujemy!” – zakończył homilię abp Nossol. Wierni podziękowali owacjami.
„Zadaniem osób konsekrowanych jest mężne bycie znakiem królestwa Bożego. Tego świat od nas oczekuje” – mówił bp Andrzej Czaja w homilii wygłoszonej podczas wspólnych obchodów Światowego Dnia Życia Konsekrowanego diecezji opolskiej i gliwickiej 2 lutego w kościele seminaryjno-akademickim pw. św. Jadwigi Śląskiej w Opolu. Ordynariusz podkreślił, że „habitem czy sutanną nie da się przykryć pustki w człowieku”.
Do uroczystej Eucharystii w kościele seminaryjno-akademickim pw. św. Jadwigi Śląskiej przy ul. Drzymały 1a w Opolu osoby konsekrowane mogły przygotować się poprzez sakrament pokuty i pojednania. Oprawę muzyczną liturgii zapewnił chór mieszany I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza z Głubczyc, pod dyrekcją mgr. Tadeusza Eckerta oraz schola Wyższego Międzydiecezjalnego Seminarium Duchownego w Opolu pod kierunkiem ks. dra Joachima Waloszka. Dla owocnego udziału w liturgii uczestnicy przynieśli świece, a kapłani – alby i stuły w kolorze białym.
Ordynariusz opolski apelował, aby w Roku Wiary wszyscy chrześcijanie, przede wszystkim zaś osoby konsekrowane, wzięły sobie do serca słowa: „Bądź solą ziemi”.
„Trzeba zadbać o to, by nie być pustym znakiem” – przestrzegał kaznodzieja. „Habitem czy sutanną nie da się przykryć pustki w człowieku. Trzeba być w środku wypełnionym Jezusem. Trzeba Go wziąć, ale najpierw trzeba być widzącym jak Symeon. Tylko wtedy można Go widzieć i wziąć. Prorok jest nade wszystko widzącym, spoglądającym oczyma wiary” – zauważył bp Czaja.
Biskup opolski podkreślił ważność odważnego i czytelnego świadectwa życia. „Trzeba nam być takim znakiem sprzeciwu, ponieważ zwłaszcza w Europie, nie tylko Boże przykazania, ale i prawa naturalne są deptane. Bycie znakiem sprzeciwu, nie oznacza walki, ale mężne stanięcia w obronie” – mówił.
„Benedykt XVI wzywa nas do pielgrzymki, biorąc ze sobą tylko Ewangelię i wiarę Kościoła. Rok Wiary łączy się ze szczególnym świadectwem w naszym codziennym życiu” – kontynuował opolski ordynariusz.
„Wierzę w Boga, to znaczy – wierzę Tobie Boże” – powiedział bp Czaja. „Wierzę w Twoje obietnice. Wierzę, że to, co obiecujesz, się spełni. Wierzę, że Ty Boże chcesz mego dobra i szczęścia. Wierzyć Bogu, to znaczy wierzyć Duchowi Świętemu. W Nim widzę mój sens życia” – wyznał.
Na koniec bp Andrzej Czaja życzył wszystkim osobom konsekrowanym, aby żyły obietnicami Boga i radowały się nimi pośród pustyń tego świata, bo są do tego uzdolnione mocą Boga.
Po uroczystej Eucharystii dla wszystkich osób życia konsekrowanego zaśpiewał głubczycki chór w auli Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
W diecezji opolskiej jest obecnie 15 zakonów i zgromadzeń męskich oraz 20 zakonów i zgromadzeń żeńskich. Na terenie diecezji oprócz 705 księży diecezjalnych, pracuje także 137 księży zakonnych i 692 siostry zakonne. W 2012 roku po raz pierwszy odbył się akt konsekracji wdowy. A w styczniu 2013 roku trzy kobiety zostały włączone do stanu dziewic konsekrowanych na okres próbny.
